Η συμβολή μου στον αγώνα για την Λευτεριά της πατρίδας μου

Η βασική μου συμβολή ήταν που με έκανα Άνθρωπο.  

Τι διημείφθη στο αστυνομικό τμήμα:

 

ΣΤΕ: Αποφάσισα να αλλάξω την κατάθεσή μου, σας την έχω ετοιμάσει, είναι αυτή.

ΥΠΑΣΤ.: Δεν γίνεται, αυτά που γράφετε είναι άσχετα, δεν αφορούν όσα ζήτησε ο εισαγγελέας.

ΣΤΕ: Δεν είναι καθόλου άσχετα, του γράφω την αποσύρω, να μην ασχοληθεί άλλο, για να βάλουν στη θέση τους μηχανήματα. Χαραμοφάηδες εγώ πλέον δεν πληρώνω, όλοι όσοι δεν τιμάτε το λειτούργημά σας να φύγετε, στη θέση σας μηχανήματα.

ΣΤΕ: Όπως έχει στόμα να μιλάει ο εισαγγελέας, έχω κι εγώ. Δεν με ενδιαφέρει τι ζήτησε, εγώ θα του δώσω ό,τι εγώ θέλω. Για την δική μου κατάθεση πρόκειται, ό,τι θέλω θα πω, ούτε αυτός θα μου το υποδείξει, ούτε εσείς.

ΣΤΕ: Δεν υπάρχει δικαιοσύνη σήμερα, δεν υπάρχει αστυνομία, δεν υπάρχει τίποτα. Όλοι το ξέρουμε, καθόλου δεν μας αρέσει, αλλά το τρώμε, γιατί δεν γίνεται τίποτα. Να λοιπόν πώς γίνεται.

ΣΤΕ: Μην σας νοιάζει δεν βιάζομαι, έχω φέρει και φαΐ μαζί μου για τη μικρή, μπορώ να κάτσω εδώ όλη μέρα, φέραμε και παιχνίδια. Τα ίδια μου έκαναν και στον Πειραιά, για την κατάθεσή μου που έλεγα «με νομιμοποιείτε να πάρω τ’ όπλο να υπερασπιστώ τα πάτρια». Κι αυτοί έλεγαν δεν υπάρχει περίπτωση να την πάρουμε. Και δες το κουφό, ενώ εγώ έφερα όλη την ευθύνη των λεγομένων! Αυτοί, ούτε το μικρό της ίχνος (να την παραλάβουν) δεν μπορούσαν να πάρουν.

ΣΤΕ: Έχω προηγούμενα με τους εισαγγελείς, ας με καλέσουν να τα κλείσουμε. Όλη η ευθύνη είναι δική μου. Αν θέλουν να με συλλάβουν. Δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα. Τους έχω πει και χειρότερα, δεν παθαίνουν τίποτα αυτοί, είναι χοντρόπετσοι.

ΣΤΕ: Όπως οι εισαγγελείς τις δικές μου εντολές τις έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια, εκεί γράφω κι εγώ τη δική του την παραγγελία (το άλλο θέλω να πω, την κακιά την λέξη, αυτήν που εννοείται). Είχαν αυτοί δικαίωμα να βάλουν τις καταγγελίες μου για την χώρα στο αρχείο;

ΥΠΑΣΤ.: Κάτι θα ήξεραν.

ΣΤΕ: Λάθος κάνεις. Αν "κάτι ήξεραν" θα εκδίκαζαν τις υποθέσεις μου!!! Εδώ έκανα κατάθεση στην ΓΑΔΑ ότι πήγα να τον φάω τον προδότη τον παπούλια και δεν με συλλάβανε. Δεν μπορούσαν να με κλείσουν μέσα; Για συκοφαντική δυσφήμιση, ή για ό,τι άλλο; Δεν μπορούσαν να με κλείσουν σε τρελάδικο; Όλα τα χαρτιά στα χέρια τους. Κανείς δεν μπόρεσε μέχρι σήμερα να με συλλάβει, γιατί αυτό θέλει κάκαλα, που λέμε στο χωριό μου. Κι ο λόγος που νικάω πάντα δεν είναι επειδή είμαι μάγκας, αλλά γιατί ΕΧΩ ΔΙΚΙΟ.

ΥΠΑΣΤ.: Δεν μπορούμε να γράψουμε αυτά τα πράγματα.

ΣΤΕ: Αν δεν την πάρεις, θα την αναρτήσω στο διαδίκτυο και θα σας κατηγορήσω για παραποίηση της κατάθεσής μου, ξέρετε πόσο παράνομο είναι αυτό.

ΣΤΕ: Θα είμαι στο αμάξι μέχρι να το αποφασίσετε, φωνάξτε με όταν είστε έτοιμος να υπογράψω. Μετά από λίγο με παίρνει ο δικηγόρος μου τηλέφωνο! Τον είχαν βάλει για να με μεταπείσει. Ο δικηγόρος άρχισε να λέει χαλάς μία υπόθεση που είναι έτοιμη, που είναι για το καλό σου, για να κάνεις αυτό; Λέω, προτιμώ να γαμήσω τους εισαγγελείς, παρά τον Νίκο. Λέει κάντο, αλλά με άλλον τρόπο, στείλτο στον πρωθυπουργό!!!! Ξεκαρδίστηκα (τον ξεκούφανα για κάνα πεντάλεπτο) και του λέω, απλά, λιτά κι απέριττα: Δεν ξέρεις ποια είμαι. Τα έχω κάνει όλα! Αυτό θα πιάσει. Για το καλό σου το λέω, είπε. Βέβαια για το καλό μου, σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ παλικάρι μου, την ευχή μου να έχεις. Και το κλείσαμε. Σε 5 λεπτά βγήκε ο υπαστυνόμος να με φωνάξει να υπογράψω.

Φεύγοντας του έδωσα το χέρι μου και τον ευχαρίστησα. (Όπως μου είπε η Έφη, το ευχαριστώ έχει μέσα του την ευχή!) Διότι ήταν κι ο υπαστυνόμος μέρος αυτού που συντελέστηκε, δάκτυλος του σύμπαντος. Είχα ξαναπάει άλλες δυο φορές κι εκείνος προκάλεσε την αναβολή της υπογραφής μου! Με άφησε να πάω στο ποτάμι πρώτα. Του είπα δεν καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό ήταν αυτό που έκανες, θα το καταλάβεις κάποια στιγμή, να τιμάς τον εαυτό σου για το σημερινό.

_______________________

Τους τον έκλασα;;;;;; Ναι, τους τον έκλασα.

Μα δεν ήταν αυτό το ζητούμενο!! Ποτέ δεν ήταν!!!

Είμαι φύλακας της Ηθικής!!! (που λέει και η Κυριακή). Αυτό έκανα τη ζωή μου όλη.

Για σκέψου, αν δεν ήταν κάτι λίγοι βλάκες σαν εμένα, να προασπίζονται το δίκαιο, το ιερό και το όσιο, ΘΑ ΤΑ ΕΙΧΑΝ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΟΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ;;;;;;;;

Επικρατεί η μαυρίλα, το μόνο σίγουρο, αλλά έστω, κάπου, κάποτε, το ηθικό από κάποιο στόμα βγήκε!!!!!

ΕΜΕΙΣ διαφυλάξαμε, ΩΣΑΝ ΦΥΛΑΚΤΟ, τις αξίες που πέρασαν ΣΗΜΕΡΑ, μέσα σ’ αυτόν τον βόθρο που ζούμε.

Ήταν το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω για την χώρα μου. Αυτήν την νεράιδα, μάγισσα, πλανεύτρα χώρα, την Ελλάδα.