Για να μπορέσεις να σηκώσεις την ευθύνη πρέπει αναγκαστικά (προηγείται) να μην είσαι έρμαιο

Ένας ναρκομανής ευθύνεται για την πορεία που είχε η ζωή του; Ευθύνεται λέμε, αφού μόνος του το επέλεξε, δεν του έβαλε κανένας το μαχαίρι στο λαιμό! Και άρα, αφού ευθύνεται, είναι υποχρεωμένος να σηκώσει όλο αυτό το (ασήκωτο) βάρος της «επιλογής» του…

Υπάρχει (μήπως) κάποιος ΛΟΓΟΣ που ο άνθρωπος αυτός «επέλεξε» να μπλέξει με τα ναρκωτικά; Σίγουρα υπάρχει, όλοι το αναγνωρίζουμε, αλλά δεν θεωρούμε σωστό να ρίξουμε στον λόγο την ευθύνη! (Δεν φταίνε για όλα οι γονείς, πια!!! Έχει νου και κρίση ο άνθρωπος, ας σκεφτόταν ΚΑΘΑΡΑ και να επέλεγε διαφορετικά! Μάλιστα…)

Τι σημαίνει έχω τον έλεγχο

Ένας φίλος λέει: «Πριν πάω να πολεμήσω πρέπει να βολιδοσκοπήσω, δεν θα πάω έτσι ντουγρού και ό,τι γίνει. Θα ελέγξω τον χώρο, τον αέρα από πού πνέει, γενικά τις συνθήκες, γενικά τις συγκυρίες κι όταν υπάρξουν οι κατάλληλες, για να είμαι σίγουρος ότι μπορώ, αλλά και ότι θα φέρω το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, τότε θα πάρω την απόφαση και θα πολεμήσω».

(Αυτό το θεωρούμε έλεγχο! Ο άνθρωπος που σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο θεωρεί ότι έχει τον έλεγχο του εαυτού του, της ζωής του, της κατάστασης. Πιστεύει ότι ΕΠΙΛΕΓΕΙ και δη αυτεξούσια, πιστεύει ότι έχει βούληση, ότι χρησιμοποιεί τον ΝΟΥ του, πιστεύει ότι ΔΕΝ είναι έρμαιο….. Για πάμε να δούμε.)

Το πιο δύσκολο πράγμα που υπάρχει είναι να κάτσει ο άνθρωπος να φτιάξει τον εαυτό του

Όταν αναρωτιόμαστε τι μας κάνει δυστυχισμένους μάς είναι πανεύκολο να καταδείξουμε κάποιον από το περιβάλλον μας, ή την κατάσταση στην οποία ζούμε. Επίσης πανεύκολο είναι να βρούμε τι είναι αυτό που πρέπει ν’ αλλάξει ο άλλος για να μην εμείς δυστυχάμε, όπως και το να ορίσουμε πώς θα θέλαμε η κατάσταση να είναι για να είμαστε εμείς καλά (οπότε ή θα πρέπει να βρούμε αυτή την συγκεκριμένη κατάσταση ή θα δυστυχάμε αναγκαστικά).

Η οικειοποίηση του μεγάλου Αλεξάνδρου

Έχω ως βάση την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του κ. Αποστολίδη στο διαδικτυακό κανάλι Φρυκτωρίες (εδώ).

Σε κάποιο σημείο λέει ότι Άγγλοι, Γάλλοι, Ισπανοί, Πορτογάλοι, κατά τις επεκτατικές τους επιδρομές χρησιμοποιούσαν τον μύθο του Μ. Αλεξάνδρου για να ΨΗΣΟΥΝ τους λαούς ότι ο λόγος της κατάκτησης ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ για να τους έχουν δούλους αλλά για να τους αναβαθμίσουν. Λέει επίσης ο κ. Αποστολίδης, ότι κανένας τους ποτέ δεν έπεισε! (Κανένας κατακτητής, πλην του Αλεξάνδρου, δεν κατάφερε να γίνει αγαπητός στους λαούς που κατάκτησε.)

Το "δίλημμα" του 21ου αιώνα...

(από το οποίο τελικά εξαρτάται ολόκληρη η συνέχεια της ύπαρξης στον πλανήτη):

Η "Δύση" ( made by USA και διεθνείς banksters και τις αρπαχτικές διαθέσεις του Δυτικού εταιρικού πολυεθνικού ολοκληρωτισμού) ή αποδέχεται μια νέα παγκόσμια και πραγματικά πολυπολική, πολυκεντρική "ισορροπία" ...
{Βλέπε αλματώδη οικονομική ανάπτυξη και δυναμική ηγεμονική εμφάνιση παγκόσμιας κλίμακας, σε συνδυασμό με διαρκή στρατιωτική αναβάθμιση, της Κίνας. Και της συμμαχίας, τόσο σε οικονομικό (Κολοσσιαία συμφωνία Ρωσίας - Κίνας) όσο και σε στρατιωτικό πεδίο με κοινές  ασκήσειςτων δύο, με το "επιθετικό κράτος" της Ρωσίας. Στα δυτικά σύνορα του οποίου λαμβάνει χώρα εδώ και καιρό μια πάρα πολύ μεγάλη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ}
Ή  οδεύουμε ολοταχώς προς τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου φυσικά τίποτα δεν αποκλείει (το αντίθετο μάλιστα) τη χρήση πυρηνικών όπλων!

Ο χαραμοφάης

(Το λεξικό λέει: άνθρωπος τεμπέλης που δεν δουλεύει και τον τρέφουν άλλοι ή/και η αμοιβή του είναι δυσανάλογα μεγάλη με την απόδοσή του.

Για να το συνδέσω με το θέμα μου: Χαραμοφάης είναι αυτός που παίρνει λεφτά που δεν του ανήκουν από το ταμείο της χώρας, το οποίο γεμίζουν με το αίμα τους οι Έλληνες πολίτες.)

Ερωτώ: Υπάρχει κάποιος ΝΟΜΟΣ που ορίζει ότι έχουν δικαίωμα στη χαραμοφαγία μόνο ολίγοι;;; μία συγκεκριμένη μερίδα πολιτών;;; Αν δεν υπάρχει τέτοιος νόμος τότε - σημαίνει - ότι έχουμε το δικαίωμα ΟΛΟΙ!! Ή όλοι έχουμε το δικαίωμα να εφορμούμε - ξεκοκκαλίζοντας - στα ταμεία του κράτους, ή δεν το έχει κανείς!!

Η νέα χρονιά θα είναι πολύ διαφορετική

Το διαφορετικό της είναι ότι θα είμαστε - για πρώτη φορά - βοηθητικοί ο ένας για τον άλλον. Οι άλλοι θα φωτίζουν τα αδιέξοδά μας, αλλά και θα γεμίσουμε με κατανόηση ο ένας για τον άλλον.

Αφορμή για να γράψω στάθηκε ένα εξαιρετικό βίντεο που χθες είδα, με τον (φίλο θα τον πω) κ. Χαραλαμπίδη. Το βίντεο από Φρυκτωρίες, αναφέρεται στην έννοια της φιλότητας του Αριστοτέλη. Το βίντεο εδώ.