Πώς λύνεται ο γόρδιος δεσμός

Τη στιγμή που αντιλήφθηκα ότι η επίδραση που δέχτηκα ως παιδί με όρισε σαν άνθρωπο (τον χαρακτήρα και τη δράση μου), αποφάσισα να απαλλαχτώ από δαύτην (για να δω τον κανονικό μου εαυτό).

Φυσικά δεν αλλάζει η επίδραση (έχει λόγο ύπαρξης) αυτό που αλλάζει (πρέπει να αλλάξει) είναι να μην είναι η επίδραση τ αφεντικό.

Για να συμβεί αρκεί να γνωρίζεις όλο της το φάσμα (πώς προέκυψε καθετί που είσαι). Σ αυτή τη μόνη περίπτωση δεν μπορεί να κάνει κουμάντο.

μπορεί και να ξημερώσει

Άνοιξε το παράθυρο αγάπη μου, άνοιξέ το, πνίγομαι, πνίγομαι σε ένα δάκρυ μέσα, πνίγομαι μέσα στα λόγια του αέρα. ακούω τη θάλασσα, μπορεί να θέλει να με σώσει, να με τραβήξει από την άβυσσο των δακρύων, κάτι θέλει να μου πει.
Μπορεί και να ‘ναι θυμωμένη, τόσος καιρός χαμένος, τόσος καιρός ανυπομονησίας ίσως να θέλει να με μαλώσει που έκλεισα το παράθυρο και χάθηκα στα τάματα του πολιτισμού.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Όσες μέρες παρακολουθούσα την καταστροφή σκεφτόμουν με ποιον τρόπο θα μπορούσα να συνδράμω. Είδα σ' ένα βίντεο μια κοπέλα που έψαχνε έναν δικό της άνθρωπο, είπε ότι η ομάδα (σπηλαιολογική) Χείρων ήρθαν για βοήθεια, έψαχναν μέσα στα φρεάτια τη σωρό. "Να τους βρούμε τουλάχιστον, να τους πλύνουμε", είπε. Συγκλονιστικό.

Περιμένοντας του Βαρβάρους

Αν ρωτήσεις οποιονδήποτε γύρω σου αν συμφωνεί με την Άμεση Δημοκρατία (να λάβει τέλος δηλ. η εκπροσώπηση και να αποφασίζει για τα πάντα ο λαός με δημοψηφίσματα), δεν θα βρεις κανέναν σύμφωνο. Την απάντηση στην κουφή εκδοχή ζωής που προτιμούν και επιλέγουν άπαντες την δίνει ο Λιαντίνης διαβάζοντας Καβάφη: "Και τώρα;;;;;;; Τι θα απογίνουμε χωρίς βαρβαρους;;;;;;;;"

Περί Υποχρεωτικότητας φοίτησης

(αφορά το αρ. 88 του Νόμου 4871/21 περί Υποχρεωτικότητας φοίτησης στο νηπιαγωγείο, στο δημοτικό και στο γυμνάσιο) 

Πήγα στο αστυνομικό τμήμα σήμερα να δώσω ανωμοτί κατάθεση για μια καταγγελία που έκανε εις βάρος μου ο Ανθης (γνωστός και μη εξαιρετέος στους κατοίκους της #Ερεικούσσας). 

σώπα για λίγο και άκου τον τόπο σου.....

 

Σιωπή....μουσική.....αγανάκτηση....αντίσταση....σκάστε.....ψέματα.....φεύγω......μένω.....

αγώνας.....παραίτηση......μίσος.....εγωισμός....κώφωση........πολυφωνία.....αίμα ,,,,εκδίκηση....

έγκλημα.....ένοχος.....αθώος,,,,, κούραση......

 λέξεις στον αέρα με ένα χάος απόσταση ανάμεσα τους,

13 χρόνια κατοχής!!!!

 

Το πιο εύκολο αυτή την στιγμή είναι να αρχίσω το ανάθεμα σε πολιτικούς και δημοσιογράφους, να βρίζω το κακό το σύστημα, να ψάξω και λίγο παραπέρα για το κακό που μας βρήκε, να ανεβάσω κανα ψαγμένο ποστ προσπαθώντας να δείξω μια εικόνα του εαυτού μου που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα της ψυχής μου.

Συνωμοσιολογία + Πνευματικοί σωτήρες

Έγραψα χθες σε ποστ «να πάρουν όλα τα κόμματα από 5% για να μην μπορούν να κυβερνήσουν». Μια αγαπημένη φίλη επικοινώνησε μαζί μου και μου είπε «αυτός είναι ο στόχος της ΝΤΠ, ακυβερνησία για να προκληθεί το χάος και να έρθει σαν ο σωτήρας αυτός ο ένας και μοναδικός παγκοσμίως.»

φτάνει πια η σιωπή!!!

 

καταρχήν να ευχαριστήσω την Στεφανία Λυγερού που κράτησε αυτή την σελίδα ζωντανή σε όλα τα τελευταία χρόνια της σιωπής μου. 

 Ναι έμεινα από επιλογή μέσα στην άβυσσο της και απλά παρακολουθούσα, απλά γινόμουν δέκτης πόνου, δέκτης άλλης μιας προδοσίας, γινόμουν δέκτης μια ατελείωτης σαπίλας που σαν λαίλαπα  καίει οτιδήποτε ανθρώπινο στο πέρασμά της. Ναι έμεινα μέσα στην σιωπή παίζοντας με τα όρια της λήθης μου, έμεινα στο σκοτάδι από επιλογή αρνούμενος να συμμετέχω σε μια  πραγματικότητα που γυαλίζει αλλά δεν είναι και δεν ήταν ποτέ ο χρυσός της ζωής. Ναι ένιωθα την ανάγκη να αποστασιοποιηθώ για να μην πουλήσω την ψυχή μου για μια διαφήμιση, ήθελα να μείνω όσο πιο πολύ καιρό γινότανε μέχρι το προχθεσινό μπαμ. Ναι εκείνη η έκρηξη των δύο τρένων που καταγράφηκε σε βίντεο ήταν σαν να έγινε μέσα μου.