Πατρίδα

(Για την μάνα μου.)

Ρέθυμνο

Δεν υπάρχει πιο σημαντικό από τον τόπο που σε γέννησε. Νυν υπέρ πάντων η πατρίς λέγαν οι πρόγονοι (πάνω κι από την οικογένεια). Σήμερα καταλαβαίνω απόλυτα το γιατί.

Η μάνα μου γεννήθηκε στο Ρέθυμνο, την έδωσαν για υιοθεσία στα πέντε της και έζησε στον Πειραιά, στα Καμίνια. Έμαθε ότι είναι Κρητικιά, γνώρισε πρώτη φορά τ' αδέλφια της, στα 18 της.

Βασανίζεται μέχρι σήμερα στα 73 της. Το πιο βαθύ της πρόβλημα, μεγαλύτερο από την εγκατάλειψη, μεγαλύτερο από την απόρριψη, είναι η αίσθηση του ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ!!!!

Το να ανήκεις κάπου, οι ρίζες που λέμε, είναι αυτό που προσδίδει την αίσθηση ασφαλείας και σιγουριάς στον άνθρωπο.

Αυτό το σπουδαίο ανήκω που είναι ο πυλώνας της υποστάσεως κάθε ανθρώπου, δεν στο δίνει κανένας άνθρωπος, μόνο το χώμα το ιερό που σε γέννησε.

Οι φωτό σκοπό έχουν να αναδείξουν μια διαφορετική ομορφιά, όχι προσιτή σε όλους, ως φόρο τιμής στο Ρέθυμνο, εκ μέρους της μάνας μου.

Υ.Γ. Ο τρόπος για να νιώσει κάποιος ότι ανήκει σ' έναν τόπο είναι να τον τιμά.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Στην Κρήτη υπάρχουν τα μισά σπήλαια της Ελλάδας. Μόνο στο Ρέθυμνο βρίσκονται τα 1000. Μόνο θαυμασμός....