Ηνίοχος = Έχω τον έλεγχο του εαυτού μου

Ο λόγος που δεν επιλέγει ο άνθρωπος να κατακτήσει την υψηλότερη των κατακτήσεων είναι γιατί κοιτά τα πράγματα επιφανειακά.

Αν πεις σε κάποιον βρες τον εαυτό σου θα σου πει άσε μας ρε φίλε, αυτό θα μου δώσει να φάω;

Ένας άλλος αποτρεπτικός παράγοντας είναι ότι οι πνευματικοί/φιλόσοφοι/μελετητές/ειδικοί, λόγω ημιμάθειας μεταφέρουν άχρηστες πληροφορίες (η ημιμάθειά τους οφείλεται στο ότι δεν εφάρμοσαν στην πράξη τις θεωρίες τους).

Σήμερα θεωρείται κατάκτηση το χρήμα, διότι δίνει εξουσία. Και πράγματι συμβαίνει, μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, μπορεί να ελέγχει όλον τον κόσμο, μπορεί να του κάνουν όλοι τα κέφια, αυτός που το χρήμα κατέχει. (Κι όσο περισσότερο χρήμα τόσο μεγαλύτερη εξουσία. Ναι, αλλά δύναμη;;; )

Ο Σωκράτης, ο μέγιστος των φιλοσόφων, είπε «καλύτερα να αδικείσαι παρά να αδικείς». Υπάρχουν άνθρωποι που χρησιμοποιούν τη φράση για να παίζουν το θύμα και άλλοι την σνομπάρουν κοροϊδευτικά γιατί προτιμούν να είναι θύτες. (Ίδιο το ψυχολογικό πρόβλημα, διαφέρει μόνο η έκφραση.)

Η παράμετρος που δεν υπολογίζεται είναι αυτή του χρόνου: ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΧΡΟΝΟΥ είναι καλύτερο να αδικείσαι. Και μία δεύτερη (παραδόξως τελείως άγνωστη): Υπάρχει ένας συμπαντικός κανόνας, ό,τι φαίνεται (φαινομενικά) στην αρχή καλό είναι το αντίθετο του καλού.

Κι επεξηγώ:

Αυτός που επιλέγει το χρήμα, την εξουσία, τον ρόλο του θύτη, έχει θετικά αποτελέσματα από την αρχή, του στρώνονται δηλαδή, γίνεται η ζωή του πιο εύκολη, κερδίζει, επιβεβαιώνεται για την επιλογή του, καμία εσωτερική σύγκρουση, καμία αμφισβήτηση, κι όσο «πιάνει» τόσο φορτσαριστός διαβαίνει τον δρόμο που διάλεξε, όλο και περισσότερα χρήματα θέλει να βγάλει, όλο και μεγαλύτερη εξουσία θέλει να έχει, όλο περισσότερο να διατάζει, όλο περισσότερα θύματα να έχει.

Οι ημιμαθείς ειδικοί λένε ότι δεν θα του βγει σε καλό (χρησιμοποιούν κι αυτοί την παράμετρο του χρόνου αλλά με τελείως λάθος τρόπο: ) κάποια στιγμή θα τιμωρηθεί! Κι εννοούν την τιμωρία που γνωρίζει όποιος επιφανειακά κοιτά. Μα όλοι μας ξέρουμε ότι Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΙΜΩΡΟΣ είναι ο εαυτός. Κι όσοι καταλαβαίνουν και αυτό μένουν στο ότι θα τιμωρηθεί κάποια στιγμή από ενοχές. Μα δεν συμβαίνει ούτε αυτό. Και κάποιοι άλλοι ότι θα κουβαλήσουν κάρμα και θα την πληρώσουν σε επόμενη ζωή. Μα δεν συμβαίνει ούτε αυτό: (Κάρμα δεν σημαίνει πληρωμή τιμήματος από προηγούμενη ζωή, ό,τι έκανα μεταφέρεται σαν ΓΝΩΣΗ στην επόμενη, κι ό,τι νέο περνάω είναι ΜΑΘΗΜΑ για να το έχω ως γνώση στην επόμενη.) 

Αυτό που πραγματικά συμβαίνει (και που για να το καταβάλει κάποιος πρέπει να το ΒΙΩΣΕΙ/ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ) είναι το εξής: Όποιου τα πράγματα του έρχονται βολικά δεν ψάχνει. Όποιος δεν πονάει δεν βαθαίνει.

Και θα μου πεις τώρα, θα προτιμούσα να μην έψαχνα και να μην βάθαινα αν ήταν να έχω όλον τον κόσμο στα πόδια μου. 

Αυτό είναι το πρόβλημα, γι’ αυτό κανείς δεν το επιλέγει (σημείωση: δεν είναι επιλογή αυτός που αναγκαστικά το ζει, απλά το χρησιμοποιεί ως άλλοθι). Δεν το επιλέγει κανείς γιατί δεν βλέπει κανένα ΣΥΜΦΕΡΟΝ προσωπικό στη συγκεκριμένη επιλογή. 

Ιδού το συμφέρον: Ο άνθρωπος που δεν ψάχνει και δεν έχει βάθος δεν γίνεται με την καμία να γνωρίσει τον εαυτό του. Όποιος δεν γνωρίζει τον εαυτό του δεν γίνεται με την καμία να πάρει τον έλεγχό του (ας έχεις τον έλεγχο του κόσμου όλου, αν δεν έχεις του εαυτού σου τι θα συμβεί στην κρίσιμη; Τι θα κάνεις όταν πάψουν να σου στρώνονται; )

Πρόσθεσε και τούτο: Με την απομάκρυνση από τον εαυτό δεν έχεις περιφερειακή όραση. Βλέπεις παρωπιδέ μόνο αυτό που θες να δεις. Με πρώτο αποτέλεσμα: αυτά που βλέπει πχ ο άδωνις και μας τα πετάει μεσ’ τα μούτρα δεν το κάνει ως κόλπο, για να πείσει εμάς για το ποιοι είμαστε. Αυτό βλέπει. Και δεύτερο: Δεν μπορείς να διαισθανθείς τι πρόκειται να σου συμβεί, ώστε να προετοιμαστείς. 

Οπότε έχουμε και λέμε δεν βλέπεις την πραγματικότητα, δεν είσαι προετοιμασμένος γι’ αυτό που θα σε βρει, και όταν πάψει το σύμπαν να στα στρώνει δεν θα έχεις κανέναν έλεγχο του εαυτού σου. Αν τα προσθέσεις όλα τι μάς κάνει; Με ένα χαλίκι μπορεί να πέσει κάτω ο κάθε Γολιάθ. (Ποιο μεγαλύτερο συμφέρον κατ' εσέ, η εξουσία ή η δύναμη;;;; )

Το μεγαλύτερο θεριό είναι ο εαυτός, αν μπορείς να κάνεις αυτόν καλά, τη γη μπορείς να γυρίσεις από την αντίστροφη. 

Υ.Γ. Ο λόγος που δεν την πληρώνουν στη μία ζωή, για να το δούμε με τα μάτια μας, για να αποδειχτεί η σπουδαιότητα της επιλογής (αν δεν δει ο άνθρωπος δεν πιστεύει) είναι γιατί οι πολλοί δεν έχουν πάρει τα ηνία του δικού τους εαυτού. (Εμείς, το πλήθος, τους σώνουμε. Από εμάς όλες τις εποχές την γλιτώνουν..)

Αν υπάρχει ένα γεγονός κοσμοϊστορικό στην όλη τιμή εποχή που ζούμε, είναι αυτό: Οι πολλοί θα δουν τη δύναμή τους.