(το αρχικό κείμενο εδώ)
Αισιοδοξία / Σιγουριά
Ήμουν ο πιο απόλυτος, ο πιο πωρωμένος (εστιασμένος παρωπιδέ),
ο πιο συγκεκριμένος/αμετάβλητος, ξεροκέφαλος, πείσμων άνθρωπος που (νομίζω)
ποτέ έχει γεννηθεί - παγκοσμίως.
Από τη στιγμή που εγώ το κατάφερα, θα το καταφέρει ο κάθε ένας.
Επίσης, ήταν κάτι αδιανόητο να επιτευχθεί (καν δεν το έβλεπα,
αλλά κι όταν το είδα δεν ήθελα, αλλά κι όταν θέλησα καθόλου δεν το μπορούσα), καθώς επίσης και ΚΑΝΕΙΣ δεν θα μπορούσε να με ωθήσει/αναγκάσει να το κάνω. Ποιος μπόρεσε; Το
σύμπαν!!! Οι πούτσες που έφαγα ευθύνονται!!
Το σύμπαν δεν δουλεύει μόνο για μένα! Όλους τους φροντίζει
εξίσου (τις προσφέρει αφειδώς).
Όσο και να μην θες, όσο και να την ξεγλιστράς, όσο κι αν λουφάξεις,
όσο κι αν το προσπερνάς, δεν γλιτώνεις. Θα σε στριμώξει στη γωνία. Μην μένεις ήσυχος.
Πληρότητα
Ο άνθρωπος δεν ικανοποιείται ποτέ γιατί πάντα έχει κάτι να
προσδοκά. Πχ η κόρη μου είναι 4 χρονών, θέλω να την δω να μεγαλώνει, να
αποφοιτά, να ερωτεύεται, να κάνει παιδιά κλπ. (δεν τελειώνουν ποτέ αυτά που
ο άνθρωπος προσδοκά).
Που σημαίνει ότι αν πεθάνω πριν δω όλα αυτά δεν θα έχω ζήσει
όσο θα ήθελα.
Κάτι που όμως είναι ψευδαίσθηση! Δεν είναι αυτός ο λόγος που ο
άνθρωπος θέλει περισσότερο - όλο και περισσότερο - να ζήσει.
Μετά την διαδικασία συνέβη κάτι, μαγικό. Δεν έχω απορία!
Ο άνθρωπος δεν θέλει να πεθάνει, και ποτέ ο χρόνος δεν θα
του είναι αρκετός, όσο δεν καταλαβαίνει τον λόγο που όλα γίνονται.
Αγάπη του εαυτού
Όλοι οι άνθρωποι της ζωής μου με κατηγορούν για έλλειψη τακτ,
καθώς επίσης και για το ότι είμαι πολύ απαιτητική, θέλω πολλά και τα θέλω τώρα (καλά για άπειρα με κατηγορούν, θα μείνω σ’ αυτά για να αναδειχθεί το θέμα
μου).
Ερώτηση: Υπήρχε περίπτωση να ήμουν διαλλακτικός άνθρωπος, διπλωμάτης,
ή/και να έβαζα νερό στο κρασί μου, να έλεγα δεν βαριέσαι, ή/και να κωλυσιεργούσα, να ήμουν αναβλητική, και να έφτανα εδώ που σήμερα
έφτασα, μόλις στα 45 μου χρόνια;
Βάζω λοιπόν από τη μία μεριά τους ανθρώπους με τα θετικά - ως άνω - χαρακτηριστικά, κι από την άλλη εμένα με τα κουραστικά χαρακτηριστικά… Μάντεψε
ποιον άνθρωπο προτιμώ;
Κι ο λόγος που χίλιες φορές ΣΗΜΕΡΑ (όχι μέχρι χθες, καθόλου
μέχρι χθες δεν με προτιμούσα) με προτιμώ, είναι το αποτέλεσμα!
Ο άνθρωπος με τα θετικά χαρακτηριστικά κερδίζει την
συμπάθεια των άλλων. Εγώ κέρδισα την ελευθερία μου. Δεν μπαίνει σε σύγκριση.
Υ.Γ. Κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει κανέναν. Ακόμα κι αν τα
ξέρεις, ποτέ δεν θα τα ενστερνιστείς, δεν θα γίνουν κτήμα σου, αν δεν τα νιώσεις/φτάσεις.
Θα παραμένουν εσαεί κούφιες έννοιες. Θεωρίες που ίπτανται. Ανυπόστατοι
λογισμοί.
Άρα, η μόνη συμβουλή που υπάρχει είναι… ΖΗΣΕ!
Η ζωή ΜΟΝΟ διδάσκει αυτά τα πράγματα. (Σήμερα δε, εντατικά ταχύρυθμα.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου