Ωδή στους άγνωστους ήρωες

Η κόρη μου θα πει ποίημα στην επέτειο της 28^ης Οκτωβρίου. Αυτός ο στίχος της έτυχε:

ΩΔΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ

Σε σας που ένα πρωινό

Ήρθαν της μοίρας τα γραμμένα,

Δείξατε στήθος στον εχθρό,

κι από ‘να βόλι φονικό,

τα νιάτα σας, άνθη κομμένα!

Ο Άγνωστος Στρατιώτης, ο οποίος είναι κι αυτός που τιμάμε, αποτίουμε φόρο τιμής, εμείς οι πολίτες στο Σύνταγμα (και ατιμάζουν οι πολιτικάντηδες, αγιογδύτες, αχρηστότεροι, εντός του κοινοβουλίου), είναι αυτός που πάει εμπρός για να σκοτωθεί, ώστε μετά, αφού έρθει το προσδοκώμενο (από τον θάνατό τους έρχεται) να πάν να θρονιάσουν τον κώλο τους σε κάποια καρέκλα οι «ανώτεροι» εξ ημών – άρπαγες.

Μου το έκανε πλήρως κατανοητό μία φίλη στον αγώνα, αριστερόφρων.

Έπαιρναν σήμα οι συνδικαλιστές πότε θα αρχίσει η επιχείρηση σκούπα από τους μπάτσους, οπότε και η φίλη μού έλεγε να φύγουμε, εξηγώντας μου τον λόγο, ότι δηλαδή θα έρθουν οι μπάτσοι να διαλύσουν την πορεία. Εγώ τότε της είπα, μα αν φύγουμε θα την πληρώσουν οι πλέον ανυποψίαστοι! Συν ότι θα τους χαρίσουμε την νίκη! Και μου απάντησε: Εμείς πρέπει να ζήσουμε, για να φτιάξουμε το μετά!

Αυτό που μόλις έγραψα, δεν είναι άποψη της φίλης μου, είναι ο ΒΑΣΙΚΟΣ κανόνας της αριστεράς!!!! Η πλέμπα, ο λαουτζίκος να μπαίνει εμπρός, αυτοί να ψοφάνε, για να μένουν οι θέσεις γι’ αυτούς που ξέρουν τα πολλά! Που ξέρουν ποιο είναι το σωστότερο σωστό για να ΔΙΑΤΑΞΟΥΝ το πλήθος να το κάνει!! (Ότι δηλαδή κάνει κάθε χούντα που σέβεται τον εαυτό της.)

Παρένθεση: Κι αυτό λοιπόν είναι ΚΡΙΤΗΡΙΟ! ΟΠΟΙΟΣ θέλει ΟΙ ΑΛΛΟΙ να παλέψουν! οι άλλοι να φαν το ξύλο, οι άλλοι να μπουν πρώτη γραμμή, είναι όσοι ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΕΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΟΥΤΕ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΟΥΤΕ Η ΧΩΡΑ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ. Το μόνο που τους κόφτει είναι πού θα βάλουν τον κώλο τους μετά. Επίσης, επειδή είναι αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους αριστότερους, σημαίνει ότι είναι και οι χειρότεροι μεταξύ των ανθρώπων! Οι αχρειότεροι ημών!

Εκτός παρενθέσεως. Επειδή ακριβώς ο Άγνωστος είναι ο σημαντικός, ΣΗΜΕΡΑ, που το ΥΨΗΛΟ καλούμαστε να φέρουμε, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θα γίνει διάσημος! Η ιστορία στο τέλος θα γράψει «Έτσι γαμάει ο Ελληνικός ΛΑΟΣ!!!»

Υ.Γ. Διάσημος θα είναι αυτός που διεκδικεί το δίκιο του ΑΦΟΒΑ και «πίσω από τις κάμερες». Που ούτε συλλογικότητες χρειάζεται για να τον στηρίξουν, ούτε να μαθευτεί ο αγώνας του για να τον χειροκροτήσουν. Αυτή είναι η σπουδαιότερη μάχη, η μάχη που ο καθένας μας δίνει στην καθημερινότητά του, αναλαμβάνοντας ΑΦ’ ΕΑΥΤΟΥ, ολόκληρο το ρίσκο (το έκλεψα από εδώ).