Καθώς η ρόδα της ζωής γυρίζει σου φανερώνει σημάδια που είσαι υποχρεωμένος να τα δεις όσο και αν αυτά πονάνε, είσαι υποχρεωμένος να τα αγκαλιάσεις και ας ξέρεις πως θα πληγωθείς.
Καταλαβαίνεις πως έχεις κάνει ένα κύκλο στην ζωή σου και βλέπεις πως όσο διαφορετικά και αν προσπάθησες να αλλάξεις την ροή της, αυτή σ΄έφερε πάλι στα ίδια γνωστά μονοπάτια της απελπισίας και της μιζέριας.
Αρχίζεις να λυπάσαι τον εαυτό σου πέφτοντας στα βάθη της αυτολύπης και στο τέλος θυμώνεις με την ίδια σου την ζωή, εξοργίζεσαι με όλους τους θεούς που πίστεψες νιώθοντας μοναξιά από την απουσία τους.