Μάθε τέχνη για ζήσεις, εμπόριο για να κερδίσεις και γεωργός για να ψοφίσεις!!!!

γράφει ο Άκης κουστουλίδης

Και έτσι αποκτήσαμε όλοι από ένα γραφείο …....

Και γίναμε σαν χώρα ένα τεράστιο γραφείο..........

Και στα χωράφια βάλαμε αλλοδαπούς.......

Ας κάνουμε αγάλματα σε όλους τους πολιτικούς μας για την τεράστια προσφορά τους στην ανθρωπότητα!!!!!!

γράφει ο Άκης κουστουλίδης

Τον τελευταίο καιρό έχω περάσει στο στάδιο της ένωσής μου με την φύση. Έχοντας κουραστεί από τα πολλά τα λόγια και τα πύρινα επαναστατικά γραπτά των διάφορων συναγωνιστών μου και των αντίπαλων βολεμένων φίλων μου, έβαλα σε δράση ένα σχέδιο το οποίο το είχα καλά κρυμμένο μέσα στα όνειρά μου.

Πρακτικά αφού μου τελείωσαν οι δουλείες με τα ευρώπουλα και από την στιγμή που δεν ήμουν από αυτούς που έδωσα την ψήφο μου για μια θέση, ήρθα στο σημείο όπου ή έπρεπε να πάω στο εξωτερικό, ή να κάτσω εδώ και να παλέψω μαζί με κάτι λίγους τρελούς που πιστεύουν ακόμη στο μεγαλείο του ανθρώπου.

Για τα παιδιά που ακόμη σκοτώνουν την ζωή τους!!!!!!!

γράφει ο Άκης κουστουλίδης

Σήμερα είναι μια μέρα ξεχωριστή για μένα, είναι μια μέρα γενεθλίων.

Είναι τα γενέθλια που επέλεξα από μόνος μου να έχω, είναι το πέρασμά μου από τον θάνατο στην ζωή.

Ήταν μια Κυριακή πρωί πριν από πέντε χρόνια που φυσιολογικά δεν έπρεπε να είχα ξυπνήσει.

Και η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα να ξυπνήσω, δεν ήθελα να ζήσω, νόμιζα πως δεν είχα κανέναν λόγο ύπαρξης.

Νόμιζα πως είχα εξαντλήσει όλες μου τις δυνάμεις και τα όνειρα για ζωή, νόμιζα πως τελειώσανε όλα, πως όλα ήταν νεκρά.

Η εικόνα που είχα εκείνο το πρωί μύριζε θάνατο.

Το παιδί από το υπόγειο!!!!

γράφει ο Άκης κουστουλίδης

Ένα απόγευμα, πριν από λίγες μέρες, κάνοντας ένα περίπατο στους αγρούς ανακάλυψα ένα υπόγειο.

Το κτίσμα είχε εξαφανιστεί, τα δέντρα είχαν κρύψει τα απομεινάρια των τοίχων και το μόνο που φαινότανε ήταν μια μικρή, σχεδόν εξαφανισμένη είσοδος, όπου τα σκαλοπάτια στεκόταν καινούργια, λες και ποτέ κανένας δεν τα κατέβηκε.

Η περιέργειά μου δεν μ’ άφησε να το προσπεράσω και έκανα το πρώτο βήμα για να κατέβω τα σκαλιά.

Ένας χρόνος Υπόγεια Τάξη !!!!!!

                                  

Ήταν σαν σήμερα, πριν από ένα χρόνο  που έκανα  την υπόγεια τάξη......

Ήταν η μέρα που μου ρίξανε το πρώτο μου μπλοκ και πάνω στην απογοήτευσή μου και μπροστά στο να τα παρατήσω , δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον φίλο Χρήστο(http://www.oparlapipas.com/).

Ένα θα μας κατεβάζουνε δέκα θα ανεβάζουμε, μου είπε και με παρακήνησε να φτιάξω ένα καινούργιο.

Κάθισα όλο το βράδυ και έφτιαξα την υπόγεια τάξη .

Η ιδέα του ονόματος την πήρα από μία συνέντευξη