(και με τη σύμφωνη γνώμη της πιο προωθημένης επιστήμης) να ευχηθώ "καλή μας μόλυνση"!

Μην περιμένεις από εμένα ευχές που συναντάς και σε τυποποιημένες εορταστικές καρτούλες. Όχι γιατί δεν μου αρέσουν οι καρτούλες, που μπορεί να είναι και μικρά αισθητικά κομψοτεχνήματα.

Απεχθάνομαι όμως τα πρωτόκολλα συγκεκριμένων ημερών (και τα πρωτόκολλα γενικώς!), τα λόγια που ομοιάζουν με στρουθοκαμηλισμούς απέναντι στην επέλαση των αγριμιών, τις ευχές που παραμένουν αδρανείς μπροστά στις ανάγκες των καιρών για πράξη ή έστω ανάληψη ευθύνης του κάθε εμπλεκόμενου εαυτού στα διαστροφικά παιχνίδια του χρόνου που φεύγει και του νέου που έρχεται σε μορφή κόπιας του απερχόμενου.

για τους ανθρώπους που πλήττονται από τις εποχές αυτές..

(του καλού μου φίλου Ένοικου ανάμεσα στους κόσμους, στο "Ενάντια στην επιπεδούπολη")

"Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εποχή μας...προτιμά την εικόνα από το πράγμα, το αντίγραφο απ'το πρωτότυπο, την αναπαράσταση απ'την πραγματικότητα, το φαινόμενο απ'το είναι... Το ιερό για την εποχή μας είναι η πλάνη, το δε ανίερο είναι η αλήθεια. Για να το πούμε πιο καλά, το ιερό μεγαλώνει στα μάτια της στο μέτρο που μικραίνει η αλήθεια και μεγαλώνει η πλάνη, έτσι ώστε το αποκορύφωμα της πλάνης είναι γι'αυτήν και το αποκορύφωμα του ιερού"
Λούντβιχ Φόιερμπαχ, 1804-1872, πρόλογος στη δεύτερη έκδοση του περίφημου έργου του "Η ουσία του χριστιανισμού".

Βρισκόμαστε, εδώ και πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, γραπωμένοι από τα πλοκάμια εποχών παγκόσμιας εξαπάτησης. Απροκάλυπτα στυγνής. Εποχές που όπως έλεγε το 1948 και ο Τζωρτζ Όργουελ "το να λες την αλήθεια αποτελεί επαναστατική πράξη". Εποχές όπου η ωμή, κτηνώδης, σαρωτική πολυεθνική εκμετάλλευση έχει λάβει πρωτοφανώς ανεξέλεγκτες διαστάσεις, ξευτυλίζοντας κάθε θεσμικό ελεγκτικό μηχανισμό προς όφελος της σωματικής και ψυχικής υγείας και των υλικών συμφερόντων των ανθρώπινων πληθυσμών.

Βουρ, για να το Δίκαιο δικαιωθεί

Μιλούσα με μια φίλη, της έλεγα ότι είναι άδικο αυτός που αγωνίστηκε, αυτός που πολεμά το σύστημα, αυτός που προσπαθεί για να αντιγυρίσει η κατάσταση, ο δίκαιος, ο ηθικός, αυτός να βάλλεται, αυτός να τρώει όλη την πούτσα. Και ανέφερα το κλασικό πλέον παράδειγμα της Μάρως (που παραιτήθηκε από δασκάλα). Γιατί να είναι αυτή που κουράζεται, αυτή που υπομένει, κι οι γονυπετείς συντηρούντες της σαθρότητας να ζουν σαν να μην τρέχει κάστανο;

Λέμε ότι οι σχέσεις των ανθρώπων είναι πολύ δύσκολες…

Υπάρχει ένας τρόπος να μην είναι. Οποιαδήποτε μορφή σχέσης, οποιουδήποτε χαρακτήρα, ηλικίας κλπ.

Ο ένας να κοιτάει τον άλλον! Αν ο καθένας μας κοιτούσε πώς να ευχαριστήσει τον άλλον, μέλημα του καθενός να ήταν η ευτυχία του άλλου, οι σχέσεις θα κρατιόνταν και πανεύκολα και τέλειες.

Ο κάφρος καλά κρατεί

Τελευταία ανακάλυψα ότι ο κάφρος δεν αλλάζει με την επεξήγηση. Ίσα ίσα που όσο του πετάς στα μούτρα το σωστό τόσο θα μάχεται να υπερασπιστεί την παπαριά του, κι όσο μάχεται να την υπερασπιστεί τόσο θα στεριώνει μέσα του, τόσο περισσότερο «καλά θα κρατεί».

Ακόμα πιο τελευταία ανακάλυψα κάτι επιπρόσθετο. Ο κάφρος καλά κρατεί λόγω της ανοχής/ανεκτικότητας των σωστών ανθρώπων! Για να έμενε μόνο με τους ίδιους του!

ΠΑΣΧΟΥΝ οι άνθρωποι που πράττουν λάθος. Όχι από τύψεις αλλά από το κενό που τους δημιουργείται.

Σίγουρα μπορούμε και καλύτερα

Αυτό αποδεικνύει ότι μπορούμε να είμαστε καλά μόνο όταν όλα είναι ρόδινα.

Σίγουρα μπορούμε και καλύτερα.

Αν όλος μου ο αγώνας έγκειται στο να ξαναέρθει το ρόδινο στη ζωή μου, ώστε/για να μπορέσω να γίνω πάλι καλά, δεν θα πω ότι είναι μάταιη ή άνιση μάχη. Θα πω ότι ακόμα κι αν την κερδίσω εγώ θα έχω χάσει.

ΟΜΟΡΦΗ ΝΥΧΤΑ..

ένα κείμενο αφιερωμένο σ΄αυτούς που ζούνε στις κορυφές του κόσμου...

Κάθησα στο παγκάκι της μικρής πλατείας και την άραξα. Τέντωσα τα πόδια και κοίταξα ψηλά αυτό τον χειμωνιάτικο ουρανό και χαμογέλασα. Οι κόποι μιας ζωής που είχαν στόχο να μην φτάσω πουθενα ένοιωθαν επί τέλους δικαιωμένοι. Δεν με μπορείτε να με εκβιάσετε. Ο πατέρας μου όταν ήμουν παιδί, αυτό μου είχε δώσει σαν συμβουλή κι ευχή. Να φέρεις τη ζωή σου έτσι ώστε να μην μπορεί να σε εκβιάσει κανείς...

Αυτές τις "άγιες ημέρες" που έρχονται μίλα μου για άλλα πράγματα...

Μη μου μιλάς για ζεστασιά μεταξύ των ανθρώπων, μέσα στο χειμωνιάτικο κρύο που τρέφεται με την αιθαλομίχλη πάνω από τις πόλεις θυτών και θυμάτων. Για να μην τραφεί με ξέψυχους από την ανάσα του ανθρώπους.
Mη μου μιλάς για ευτυχία! Μη μου μιλάς για χαμόγελα!

Δεν λείπει η γνώση, λείπει η κρίση

Αν πας κόντρα στο σύστημα θα σου επιτεθεί χρησιμοποιώντας άπειρα επιχειρήματα για να φανείς εσύ ο φταίχτης, για να σταματήσεις να αντιδράς, για να κερδίσουν (φυσικά). Αν σε πείσουν, σταματάς τη διαδικασία της σκέψης. Αν δεν σε πείσουν, αναγκαστικά, θα πρέπει να βρεις ισάριθμα αντεπιχειρήματα για να συνεχίσεις να τους παλεύεις, για να τους κερδίσεις (φυσικά). Ψάχνοντας για επιχειρήματα σκέφτεσαι. Διαμέσου της σκέψη αποκτάται η κρίση. 

Η κρίση είναι άσχετη με την γνώση. Η διαφορά τους βρίσκεται στο «μαθαίνω» και το «σκέπτομαι».

Η κρίση έχει να κάνει με το να μπορείς να διακρίνεις το σωστό από το λάθος, να αντιληφθείς αν κάτι ουσιαστικά σε ωφελεί, να προκαταβολικά δεις τα σε βάθος χρόνου αποτελέσματα κλπ.

Ποια είναι η λύση, τι μπορούμε να κάνουμε

Μιλούσα με έναν φίλο, είχε πάρει εξοπλισμό για την δουλειά του με δάνειο από την τράπεζα. Ενώ του έμενε ένα μικρό υπόλοιπο (ολόκληρο σχεδόν το ποσό το είχε αποπληρώσει), ήρθε η  στιγμή που δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στις δόσεις. Του έγινε κατάσχεση του εξοπλισμού και η τράπεζα του ζητάει και επιπλέον χρήματα! Έχει το θράσος να του ζητάει την αποπληρωμή του δανείου + τους τόκους, κι ενώ δεν έχει καν στην κατοχή του τον εξοπλισμό κι ενώ με τα λεφτά που έχει ήδη δώσει θα είχε αγοράσει από μόνος του δύο.

Στο έλεος των φιδιών: "Η ιδέα ότι η Δύση πολεμάει το ISIS ξεπερνάει το γελοίο..!"

(κλικάρετε πάνω στους τίτλους των συνδέσμων, που εμπεριέχουν τα αποσπάσματα που παρατίθενται, ώστε να διαβάσετε ολόκληρα τα κείμενα των αναρτήσεων...)

«Θα πρέπει να επιτεθείτε στους πολίτες, σε άνδρες, γυναίκες, παιδιά, αθώους ανθρώπους που δεν έχουν καμιά σχέση με τα διάφορα πολιτικά παιχνίδια. Ο λόγος είναι απλός: Πρέπει να αναγκαστεί το κοινό να στραφεί στο κράτος απαιτώντας μεγαλύτερη ασφάλεια». 
από την ανάρτηση Τρομοκρατία: Το υπερόπλο της Δύσης 

Ποιανού είναι το ISIS; Των Αμερικανών. Ποιοι το χρηματοδοτούν; Οι ΗΠΑ, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία. Με τι στόχο; Να ρίξουν τον Ασαντ. Γιατί; (συνεχίζει τον μονόλογό της η θεία) - για να αναδιατάξουν όλη την περιοχή των πετρελαίων και των υδάτων, απ’ τη Μοσούλη ως τον Κόλπο. Η Συρία έχει τα βουνά του Αφγανιστάν; όχι! είναι ίσωμα; είναι. Πόσους έχει το ISIS; 30.000 μαχητές; 50.000; Υπάρχει σοβαρός αστικός ιστός στις περιοχές που δρα, ώστε να κρύβονται ή να εξασφαλίζουν υποστήριξη; όχι! Αν λοιπόν ένας τακτικός στρατός χτυπούσε στο έδαφος αυτό το ασκέρι με τα ντατσούν, θα το διέλυε; Θα το διέλυε! Γιατί λοιπόν δεν το χτυπάνε οι Δυτικοί; Εχουν μήπως καμιά αναστολή που θα τους εμπόδιζε να κάνουν μιαν ακόμα «ανθρωπιστική εισβολή»; όχι!

Πώς μπορείς, χρησιμοποιώντας τον κανόνα, να φανερώσεις το δίκαιο

Θα χρησιμοποιήσω ως παράδειγμα τον εξοργισμένο ματατζή: http://fonaklas.blogspot.gr/2015/11/blog-post_257.html

Το εντυπωσιακό δεν είναι οι αηδίες που έγραψε (το θράσος των υπαίτιων/συναινούντων περισσεύει, είναι ίδιον τους να ζητούν από πάνω και τα ρέστα), εντυπωσιακό είναι ότι κάποιοι θεωρούν ότι έχει δίκιο! γι’ αυτό και τον αναπαράγουν.

Αυτή την εποχή πολεμάται το «όλοι έχουν δίκιο, από την δική τους μεριά»

Δεν υπάρχουν 15.000 διαφορετικά δίκαια για κάθε περίπτωση, ένα είναι το δίκαιο, τα υπόλοιπα 14.999 είναι δικαιολογίες που έχει εφεύρει ο καθείς για να μην το πράξει (το ένα και μοναδικό δίκαιο). Η κατάσταση που βιώνουμε τώρα, έχει να κάνει με το ξεσκαρτάρισμα των δικαιολογιών. Ώστε να γίνει ξεκάθαρο το δίκαιο. Για να μην μπορεί (του επιτρέπεται) κανείς να μην το ακολουθεί.

το να σε κυβερνούν σημαίνει να σε ευτελίζουν, διανοητικά και σωματικά!

Από την ελληνική μυθολογία, το "καταφύγιο" των πιο ουσιαστικών κι ενίοτε απαγορευμένων αληθειών: Ο Προμηθέας ήταν ο μεγάλος ευεργέτης του ανθρώπινου είδους και το βοήθησε αποφασιστικά και άδολα να βελτιώσει τη ζωή του και να εκπολιτιστεί. Αυτό όμως δεν άρεσε καθόλου στον εξουσιαστή Θεών και ανθρώπων Δία.
(Όπως και σήμερα οι παγκόσμιοι εξουσιαστές θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερο είδος από τα, διόλου σπάνια αλληλοσπαρασσόμενα κι αποκτηνωμένα, "ανθρώπινα κοπάδια").
Κι έτσι με τη βοήθεια των οργάνων του, του Κράτους και της Βίας (θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για τη βία του κράτους), τον έδεσε με ατσάλινες αλυσίδες επάνω στον Καύκασο κι έστειλε έναν αετό να του τρώει κάθε μέρα το συκώτι.

Προσπάθεια

Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλεις για να αποκτήσεις ή να διατηρήσεις κάτι τόσο πιο δύσκολο είναι απ’ αυτό ν’ απαγκιστρωθείς.

Η προσπάθεια δεν έχει να κάνει με την κούραση. Η κούραση είναι ευεργετική, η προσπάθεια σου τρώει το μεδούλι. Η κούραση μ’ ένα καλό ύπνο φεύγει, η προσπάθεια δεν σε αφήνει ποτέ και κάθε νέα προστίθεται στον σωρό, και φτάνεις να κουβαλάς στην πλάτη σου ένα βουνό.

Προσπάθεια μπορεί να καταβάλλει κάποιος και για κάτι όμορφο, όπως πχ να θηλάσει ένα μωρό.

Όταν καταβάλεις προσπάθεια δεν το κάνεις σωστά. Βρες άλλον τρόπο (μέχρι να τον βρεις είναι προτιμότερο να μην καθόλου το κάνεις).

Ένα μυρμήγκι φοβάσαι..

Για να καταφέρει να σε εξουσιάσει κάποιος, με κάποιον τρόπο σε κρατάει. Εξαρτάται από αυτόν η τύχη του μαγαζιού σου, της οικογενείας σου, της ζωής σου.

Αν δεν είχες απολύτως τίποτα δεν θα μπορούσε κανείς να σε εκβιάσει/φοβερίσει/εξουσιάσει. Έχεις σκεφτεί γιατί συμβαίνει αυτό; Γίνεται πιο δυνατός αυτός που δεν έχει τίποτα; Γίνεται πιο αδύναμος ο εξουσιαστής όταν το θύμα του δεν έχει τίποτα; Κανένα από τα δυο. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι αυτός που δεν έχει να χάσει τίποτα βλέπει τα πράγματα ως έχουν!

Προδότες δεν πληρώνω, να με βάλετε φυλακή να σας ξοφλήσω τα «χρωστούμενα»

Μου ήρθε ένα χαρτί για πληρωμή.

Έχω σκοπό να γράψω κάτι απλό και με την πρώτη ευκαιρία να πάω να το καταθέσω αντί χρημάτων (κωλόχαρτο δεν είναι κι αυτό;) στον δήμο. Θα γράψω το εξής: Προδότες δεν πληρώνω, να με βάλετε φυλακή να σας ξοφλήσω τα «χρωστούμενα».

Απλό κι απέριττο, που αν ο καθένας μας το έπραττε θα ήταν και το τέλος τους.

κάτι χαμόγελα παντός καιρού

Υπάρχουν κάτι χαμόγελα παντός καιρού.

Που έχουν την ιδιότητα να σε κάνουν ν'ανατριχιάζεις, Συθέμελα. Να σου σηκώνουν την τρίχα κάγκελο! Να σε γεμίζουν με μια ανησυχητική αίσθηση επερχόμενων δεινών και συμφορών...

Σαν αυτό, ας πούμε, της θυγατέρας του κ. Μητσοτάκη, που δεν το αποχωρίζεται ακόμη κι αν ο φακός τη συλλαμβάνει να παρευρίσκεται σε κάποια κηδεία...

Αλλά το χαμόγελο που δικαιωματικά αξίζει τον τίτλο του "χαμόγελου της χρονιάς" (ίσως και των τελευταίων χρόνων) θεωρούμε ότι ανήκει στον νυν κ.πρωθυπουργό.
Αυτόν της "αριστεράς".

«Έκτακτες συνθήκες»

Να σημειωθεί ότι ως έκτακτες συνθήκες νοούνται ΜΟΝΟΝ ο πόλεμος και οι λοιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί, και ΟΧΙ οι οφειλές μεταξύ κρατών! 

Επίσης, τα κράτη δεν είναι επιχειρήσεις, ΠΡΟΕΧΕΙ η ευμάρεια των πολιτών από το να εξοφληθούν τα «χρέη».

Aλήθεια; Υπάρχουμε στ'αλήθεια;

 

Επιβίωση ΔΕΝ σημαίνει ζωή!

Ζωή ΔΕΝ σημαίνει εγκλεισμός σε μαντρί - ΔΕΝ σημαίνει πληρωμή φόρων για να της επιτρέπεται να υπάρχει!

Άνθρωπος ΔΕΝ είναι αυτός που σέρνεται στο χώμα - είναι σκουλήκι!

Άξιος συμπόνοιας ΔΕΝ είναι αυτός που ζει για να μυξοκλαίει και να οικτίρει την τύχη του.

Και ίσως τύχη να ΜΗΝ υπάρχει, τουλάχιστον έτσι ουρανοκατέβατη όπως μας την παρουσιάζουν

("Το τυχαίο είναι εσύ που συμβαίνεις σ'εσένα" ΦΡΗΝΤΡΙΧ ΝΙΤΣΕ) 

Θέλω να σου πω, να σου μιλήσω...

Eίναι απελπιστικά πολλά όλα αυτά που θέλω να σου πω και δεν ξέρω πώς να τα βάλω σε μια σειρά!

Εδώ τον εαυτό μας δεν μπορούμε συχνά να βάλουμε σε μια τάξη, (όχι την "τάξη" που εννοούν τα αφεντικά και τα ανδρείκελα της εξουσίας), αλλά το να κουμαντάρουμε εμείς οι ίδιοι το μυαλό μας, τις αποφάσεις μας, τις κινήσεις, τις δράσεις μας, τις παρορμήσεις, τις έξεις μας, την ίδια μας τη ζωή! Ώστε να μην καταντάει ένα συνονθύλευμα μιας πληθώρας εντυπώσεων κι αναμνήσεων, φόβων κι εμμονών, αόριστων ιδεών κι αυτοματισμών και να άγεται και φέρεται από οποιονδήποτε άλλο εκτός από  πραγματικά εμάς τους ίδιους!

Θέλω να σου πω για τη ματωμένη καρδιά του κόσμου!

Μη σκούζεις τόσο "Μεγάλε Ποντικέ"...

Δεν θα σκέφτομαι τις σκέψεις σου.
Δεν θα παραμιλάω στους δικούς σου ρυθμούς.
Δεν θα με δεις ποτέ να σπαρταράω μέσα σε κάποιον από τους πολυπρόσωπούς σου -ισμούς.
Δεν θα με συνεπαίρνουν οι πλατιάς κατανάλωσης συγκινήσεις σου και φαντασιώσεις σου. Τα αθλητικά επιτεύγματα των "ηρώων" με τα εθνόσημα ή των πολυεθνικών συρφετών των ποδοσφαιρικών συλλόγων της αστικής κονσέρβας που μ'έχεις στριμωγμένο.

Κάποιες σκόρπιες σκέψεις περί Έρωτα...

αν σού'παιζαν, αγάπη μου, ένα τραγούδι/κι αν σού'δινα εγώ μιάν ανέμη
/θά'γνεθες για την καρδιά μου και τη μοναξιά μου;/θά'γνεθες για την αγάπη μου;
αν για σένα απαρνιόμουν την περηφάνεια μου όλη/και μοναχά για το τώρα σ' αγαπούσα/θά'κρυβες τους φόβους μου δίχως ποτέ να μου πεις/αύριο πρέπει να φύγω;
παντού βροχή υπάρχει αγάπη μου/παντού φόβος υπάρχει
Tim Buckley - Phantasmagoria In Two 

 

Θυμάμαι ότι κάπου κάποτε είχα ακούσει κάτι που μου έκανε εντύπωση και μ'έβαλε σε σκέψεις. Πως το τρομακτικό με τον έρωτα είναι ότι δεν σου ανήκει αλλά ότι του ανήκεις εσύ ολοκληρωτικά.
Πράγματι είναι τρομακτικό κάτι τέτοιο:

Η ανάληψη της ευθύνης δεν είναι μόνο βάρος, είναι και σωτήρια

Αν κάποιος άλλος ευθύνεται για ό,τι εγώ παθαίνω δεν έχω κανέναν έλεγχο. Όποτε θελήσει αυτός ο άλλος θα μου γαμήσει τη ζωή, χωρίς να μπορώ ούτε να το αποτρέψω ούτε να το σταματήσω αφού συμβεί. Ζω με ένα μόνιμο άγχος και φόβο, δεν ξέρω από πού θα μου ‘ρθει, επειδή ακριβώς πιστεύω ότι χωρίς να κάνω κάτι για να το προκαλέσω, ο κάποιος άλλος παρεμβαίνει στη ζωή μου.

Άπαξ και αντιληφθώ ότι εγώ ευθύνομαι αλλάζει η κατάσταση άρδην, όλα μεταπηδούν, βρίσκονται πλέον στο δικό μου χέρι.

Αυτό που φαίνεται και αυτό που είναι

- Η επιφάνεια και η ουσία: Βγάζεις λάθος συμπέρασμα αν εστιάσεις σ’ αυτό που φαίνεται, γιατί προσπερνάς αυτό που είναι.

- Τα άμεσα αποτελέσματα δεν είναι τα τελικά. Τα τελικά αποτελέσματα είναι τα ακριβώς αντίθετα των αρχικών.

(Αν χτίσεις ένα σπίτι με στόχο να είναι όμορφο και όχι γερό θα έχεις ένα πρώτο, άμεσο αποτέλεσμα που θα σε κάνει να νιώσεις ότι πέτυχες: θα είναι όμορφο. Αλλά θα έρθει κι ένα δεύτερο αποτέλεσμα -τελικό- σε βάθος χρόνου: θα το χάσεις.) 

Επί του πρακτέου:

Αν ο ίδιος δεν αλλάξεις δεν θα μπορέσεις να δεις την αλλαγή*

Θα αρχίσω με το θεωρητικό: η σοφία υπάρχει (δεν εξέλειψε ποτέ), μόνο που ο άνθρωπος πρέπει να γίνει ικανός για να δει (ό,τι υπάρχει).

Για να πάω στο πρακτικό: αν γίνει κραχ, κλείσουν οι τράπεζες, γίνουν τα χρήματα κουρελόχαρτα, σταματήσει το εμπόριο, κλείσουν τα μαγαζιά κλπ., υπάρχουν άνθρωποι που θα βλογήσουν την τύχη τους κι άλλοι που θα κόψουν τις φλέβες τους. Όχι γιατί οι πρώτοι είναι φτωχοί και οι δεύτεροι πλούσιοι (πολλοί φτωχοί θα πάθουν το δεύτερο), αλλά γιατί οι πρώτοι άλλαξαν ενώ οι δεύτεροι όχι.

Πειρατής θε να γινώ...για χάρη σου!

-Τι εύχεσαι λοιπόν για τη νέα σχολική χρονιά; τη ρώτησα με χαμόγελο.
Εκείνη, αρκετά μεγάλη πια για να έχει άποψη και να μπορείς να συζητήσεις πιο άνετα μαζί της και αρκετά μικρή και αυθόρμητη, σε πείσμα των καιρών, για να έχει απολέσει την αθωότητά της, με κοίταξε με βλέμμα που έμοιαζε να το'χει φιλήσει ο ήλιος. Έτσι όπως φωτίστηκε το προσωπάκι της και τα μάτια της διαπέρασε μια σκανταλιάρικη λάμψη.
Παραξενεύτηκα, είναι αλήθεια. Η ανηψούλα μου συνήθιζε όλο και πιο συχνά να με εκπλήσσει.
- Εύχομαι εγώ και τα άλλα παιδιά της τάξης να γίνουμε φέτος πειρατές. Με καπετάνιο το δάσκαλο που μας είπε ότι η τάξη μας είναι ένα καράβι που θα ανοιχτεί στους ωκεανούς νέων εμπειριών και γνώσεων κι ότι εμείς θα είμαστε το πλήρωμά του. Και ότι πρέπει να συνεργαζόμαστε καλά μεταξύ μας και με τον καπετάνιο μας.
- Πολύ ωραία σας μίλησε, αλλά...εσύ τι εννοείς; Θα είστε πειρατικό καράβι; τη ρώτησα με χαμόγελο που δύσκολα έκρυβε την περιέργειά μου.

Όταν η ασάφεια και ο αποπροσανατολισμός καθίστανται εργαλεία μαζικής χειραγώγησης...

O συγγραφέας Γιώργος Μπαλάνος είχε γράψει στο περιοδικό "Ανεξήγητο" του Ιουλίου 2003: "Αν ένα παιδί μεγαλώνει σ'ένα περιβάλλον, όπου οι περισσότερες λέξεις είναι ασαφείς, θα αναπτύξει έναν χαώδη τρόπο σκέψης και μια ψυχολογία που εύκολα θα άγεται και θα φέρεται από τον κάθε λαοπλάνο πολιτικάντη ή διαφημιστή, ή προπαγανδιστή κτλ. Αντιθέτως αν μεγαλώσει σ'ένα περιβάλλον που οι περισσότερες λέξεις είναι σαφείς -και όπου ακόμη και η αναπόφευκτη ασάφεια γίνεται αποδεκτή και αναγνωρίσιμη, αλλά με σαφείς πάλι όρους- τότε το παιδί αυτό θα διαθέτει μια γερή βασική άμυνα σε οποιαδήποτε προσπάθεια ξένης παρέμβασης στην εσωτερική του υπόσταση".

Άραγε κατά πόσο αυτή η διαπίστωση καθίσταται τόσο επίκαιρη όσο και κρίσιμη στην κοινωνικοπολιτική επικαιρότητα και καθημερινότητα των παράλογων και αφύσικων εποχών μας; Που θυμίζουν πιότερο ταμειακή μηχανή στο έλεος ψυχοπαθών καταχραστών, δηλητηριαστών και μαφιόζων!

Όσο εντείνεται ο διπολισμός τόσο πιο κοντά βρίσκεται η ανάδειξη του Δικαίου

Η κατάσταση είναι βοηθητική, μας σπρώχνει στο να γίνουμε δυνατοί και δίκαιοι (που αυτό είναι το ζητούμενο).

Αν δούμε πόσο κοντά είμαστε σε αυτό θα καταλάβουμε και πόσο γρήγορα ή αργά θα αλλάξει η κατάσταση.

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)....Βάση αυτού του άρθρου δεν σας πληρώνω ούτε ένα ευρώ

λοιπόν είμαι ο Κουστουλίδης Σταύρος και δηλώνω προς την κυβέρνηση πως δεν πληρώνω κανέναν παράνομο φόρο και χαράτσι μέχρι να αποκατασταθεί η Δημοκρατία στην χώρα μου.......

MEPOΣ TETAPTO - Eιδικές τελικές και μεταβατικές διατάξεις > TMHMA Δ΄ - Aκροτελεύτια διάταξη

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Eφημερίδα της Kυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Yπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Iουνίου 1975.

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Eλλήνων.

3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος. 

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Αθήνα, 2008

O ΠΡOΕΔΡOΣ ΤΗΣ ΒOΥΛΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Γ. ΣΙΟΥΦΑΣ

Ανέλαβε τη ζωή σου

Όταν για κάτι εύχεσαι (μακάρι, αμήν) δεν πιστεύεις ότι μπορεί να συμβεί. Για να πιστέψεις σε κάτι πρέπει να το έχεις δει. Για να έχεις καθαρό οπτικό και/για να δεις πρέπει 1. να μην χρειάζεσαι και 2. να μην περιμένεις. (Αφορά στην κανονική σου, ατομική ζωή.)

Αν στην κανονική σου ζωή πρέπει οι γύρω σου ή οι καταστάσεις να αλλάξουν για να είσαι/ζήσεις εσύ όπως επιθυμείς, άγεσαι και φέρεσαι (εξαρτάσαι) από τους γύρω σου και τις καταστάσεις. Κι αν εξαρτάσαι ως άνθρωπος, εξαρτάσαι -επακολούθως- και ως πολιτικό ον.

Ο ήχος!

...αφιερωμένο σε όλα τα επώνυμα κι ανώνυμα αδέλφια μου, τα οποία δεν γνώρισα ποτέ, που διέσχισαν τους πολύπαθους ωκεανούς του χρόνου πάνω στα δικά τους πειρατικά σκαριά (αποκηρυγμένα στις πολιτείες των αρχόντων και των υποτελών τους) και συκοφαντήθηκαν, αλυσοδέθηκαν, διαπομπεύθηκαν, βασανίστηκαν. Για να σβήσουν τελικά στα χέρια της μνησικακίας ενάντια στη ζωή, του σκοταδισμού, του μίσους, της φαυλοκρατίας, της τυραννίας, της ιδεολογικής νοσηρότητας...

Ο ήχος!

Ο ήχος!

Το κορμί μου κτήμα των βασανιστών μου.

Εκείνος όμως μέσα στο μυαλό μου βρήκε χώρο

και τη δική του έστησε σωτήρια κατάληψη.

Το μίσος τους ανήμπορο πια να με βλάψει.

Αυτός ο ήχος!

Γουστάρω να χορεύω!

Ο χορός είναι σιωπηλή ποίηση.

 Σιμωνίδης ο Κείος (556-468 π.Χ)

 Θα πίστευα μόνο σε ένα Θεό που θα ήξερε να χορεύει.

 Φρήντριχ Νίτσε (1844-1900)

Επιλογή

Από τον φίλο μου Αλέξανδρο, λάτρη της ελληνικής:

«Όταν ορίζουμε κάτι, όταν κάτι γεννιέται, είναι ο ενεστώτας. Καθετί που υπάρχει έχει διάρκεια, παράταση, παρατατικός. Ό,τι έχει διάρκεια και παράταση έχει και μέλλον, εξέλιξη. Μόνο που η εξέλιξη, το μέλλον, είναι αβέβαιο και αόριστο. Εδώ είναι το κομβικό σημείο, από εδώ αρχίζει το πνεύμα του ανθρώπου, η ώρα που πρέπει να συγκρίνει με κάτι ανώτερο και σπουδαίο για να πάρει ένα αποτέλεσμα, για να δημιουργήσει κάτι καινούριο. Τότε επιτυγχάνεται το υπέρ, τέλειο, ο υπερσυντέλικος. Όταν το πετύχει, τότε το μέλλον τετέλεσται, το μέλλον το κατέβασε μπροστά του, κι αυτός είναι ο απώτερος στόχος.»

H "απομυθοποίηση του Αη Βασίλη": Νομίζετε ότι τα έχετε ακούσει όλα γύρω από το πολύ μεγάλο, και σκόπιμα υποβαθμισμένο από ΜΜΕ και "ειδικούς", θέμα των A.T.I.A. ;

 "Δεν πρέπει να αρνούμαστε το ενδεχόμενον τα ΑΤΙΑ να λειτουργούν υπο ξένο έλεγχο... Πολλές τεκμηριωμένες εμφανίσεις έγιναν στον Μεσαίωνα.. όχι μόνο έλειπε από τους αρχαίους η απαραίτητη ορολογία για την περιγραφή αυτών των σύνθετων μηχανημάτων, αλλά τους έλειπαν και οι έννοιες που ήταν απαραίτητες για να καταλάβουν την αληθινή φύση των πραγμάτων, όπως πύραυλος, τηλεόραση, ατομική ενέργεια και οι επιδράσεις της ραδιενέργειας. Για μερικούς, η πιο εξελιγμένη ιδέα στον τομέα της τεχνολογίας ήταν έναν άρμα με μαχαίρια στις ρόδες του" Εκθεση της ακαδημίας της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ για τα ΑΤΙΑ. Αναφέρεται στο "Ξένοι απο το διάστημα, η αληθινή ιστορία των ΑΤΙΑ" του Πλωτάρχη Donand Keyhoe, σελ 270-275
 "Eίμαι πρόθυμος να μελετήσω τα UFOs, αλλά πριν το κάνω, θα πρέπει να επιμείνουμε σε μια πλήρη πρόσβαση στους δίσκους που έχουν ανασυρθεί. Για παράδειγμα στην περίπτωση του Λος Αντζελες, ο στρατός παρέλαβε το αντικείμενο και δεν μας επέτρεψε την οποιαδήποτε εξέταση"
Hoover, J. Edgar. Αρχηγός του FBI: επιστολή στον Clyde Tolson, July 15, 1947.
"Η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών γνωρίζει την κατάσταση που αφορά τα ΑΤΙΑ, η οποία έχει προκαλέσει τεράστιο ενδιαφέρον στον τύπο και έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης από κυβερνητικούς οργανισμούς.....Απο το 1947 είχαμε περίπου 2000 αναφορές εκ των οποίων ένα 20% παραμένει ανεξήγητο.

Εσωτερικός ήλιος!

Την πρώτη φορά που με έψαξες ήσουν ένα μικρό παιδί ακόμα που λαχταρούσε να παίζει με τα άλλα παιδιά. Έστω κι αν το αδικούσαν κατάφωρα ή το χλεύαζαν άνεϋ αιτίας προφανούς. Κι εγώ σου μίλησα και σου απάντησα να μη τα συνερίζεσαι, ούτε ν'αφήνεσαι να το παίρνεις βαριά. Μια και έτσι λειτουργούν τα παιδιά που ανυπομονούν να εισχωρήσουν στα απαίδευτα χωράφια της χαλασμένης σποράς. Και να συνεχίσουν την πτώση των ενηλίκων. Και σε συμβούλεψα να μην τους μιμηθείς ούτε στο ελάχιστο!

"ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ" ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ: Συντρίψτε την κανονικότητα, στην τελευταία ίσως ευκαιρία του κόσμου για ωρίμανση κι ενηλικίωση..!

Ένα κείμενο.
Για τα παιδιά. Που δεν φταίνε σε τίποτα, που δεν χρωστάνε σε κανέναν, αλλά πληρώνουν τα πάντα. Που γεννιούνται χρεωμένα στα δάνεια, τους λογαριασμούς, τα απωθημένα, τις σημαδεμένες τράπουλες, τα στάσιμα νερά της γούρνας αντί για τα κελαρυστά των πηγών, τις δολοφονικές εμμονές, τα ιερά κι όσια κι ανόσια των ενηλίκων...

"ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ" ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ: Συντρίψτε την κανονικότητα, στην τελευταία ίσως ευκαιρία του κόσμου για ωρίμανση κι ενηλικίωση..! 

 

H εναντίωση στην πολυπρόσωπη υπουλία της εμπέδωσης της "κανονικότητας"...

" Υπάρχει τόση ομορφιά στον κόσμο, που μερικές φορές νιώθεις σα να μη μπορείς να την αντέξεις!"

Μια χαρακτηριστική σκηνή από τη σπουδαία αμερικανική ταινία " American Beauty "(1999), από τις πολύ λίγες ταινίες, της τελευταίας εικοσαετίας σχεδόν, που έχουν να σου πουν και να σου δώσουν πολλά! Κι ένας κόλαφος για το περίφημο "αμερικάνικο όνειρο!"
 Παρακάτω, με ένα σπαραχτικά εσωτερικό και ιδιαίτερα ποιητικό τρόπο, μας υποδεικνύεται η μαγική ύπαρξη της ομορφιάς και της σοφής όσο και μεγαλόπρεπης απλότητας που τη χαρακτηρίζει, παντού γύρω μας. Ακόμα και στα πιο φαινομενικά ασήμαντα πράγματα..! Αρκεί να διαθέτεις τα κατάλληλα "μάτια" για να "βλέπεις"...

ανιχνευτής

Mετάφραση: " Θες να δεις το πιο όμορφο πράγμα που έχω ποτέ κινηματογραφήσει;

ΕΝΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ -Ένα πολυπλόκαμο λόμπι ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ και ΘΑΝΑΤΟΥ που αγκαλιάζει ασφυχτικά την ανθρωπότητα

Ομιλία του διάσημου Γερμανού γιατρού δρ. RATH στην Αθήνα 30/4/2012, όπου μιλάει για τη γέννηση του φαρμακευτικού καρτέλ και της χημικής "βιομηχανίας του πόνου", το πατεντάρισμα από τις εταιρείες-κολοσσούς της γνώσης που έκλεψαν από τη φύση, τις απόπειρές τους να κατακτήσουν τον κόσμο με και χωρίς όπλα κι άλλα ιστορικά (πχ τα χημικά αέρια του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου που τόσο ενδιαφέροντα βρήκαν οι εταιρείες, τη συνεργασία των εταιρειών με τους ναζί, το αληθινό προσωπο της "Ευρώπης των Βρυξελλών", η στοχευμένη φτωχοποίηση των πληθυσμών, η διαπλοκή των φαρμακευτικών εταιρειών με τους ηγέτες του σήμερα κ.ά.) και γενικά πολύ ενδιαφέροντα.

Το αύριο πάντοτε έρχεται

Η λύση είναι να μην συναινείς, να μην υπακούς τους παράνομους νόμους τους, να αντισταθείς με κάθε μέσο. Και να το κάνεις όχι εξ ανάγκης (πχ άρνηση πληρωμών επειδή δεν έχεις χρήματα) αλλά γιατί το θεωρείς χρέος σου. Τιμή να αγωνίζεσαι για την πατρίδα, την ελευθερία, την δημοκρατία.

Η σημερινή κατάσταση θα γίνει υποχρεωτικά κάποια στιγμή παρελθόν. Αν σήμερα νιώθεις ότι πνίγεσαι, σε σημείο να θέλεις να φουντάρεις, όταν τελειώσει όλο αυτό και ξεκουμπίσουμε τους προδότες, δεν θα μπορέσεις με κανέναν τρόπο να βρεις ησυχία αν τον καιρό που έπρεπε το χρέος σου δεν το έκανες.

Δεν υπάρχει μόνο το σήμερα. Το αύριο πάντοτε έρχεται.

Νοήματα μέσα σε νοήματα...

Ίσως η Ύπαρξη να είναι τελικά ακατανόητα περίπλοκη.
Και ίσως η συνειδητότητα του ανθρώπου στο "κανονικό" της στάδιο και οι συνηθισμένες συναισθηματικές αντιδράσεις με τις συνηθισμένες τους εκρήξεις και την παντελή απουσία νηφάλιας κατανόησης των πραγμάτων, ίσως αυτά με τους περιορισμούς και τις στενωπούς που μεταφέρουν να προσβάλλουν την ίδια την Ύπαρξη! Την απειροσύνη της, τα θαύματα, τα μυστήριά της που μας περιβάλλουν και μας συντροφεύουν κάθε στιγμή, είτε το ξέρουμε είτε το αγνοούμε.

Με ποιον τρόπο μπορεί να αλλάξει ο άνθρωπος

Ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει πανεύκολα οτιδήποτε στον χαρακτήρα του, αν καταλάβει ότι δεν συμφέρει τον ίδιο.

Πανδύσκολο του είναι να αλλάξει ό,τι ο ίδιος μπαστάκωσε στον εαυτό του. Κι ο λόγος που δείχνει ανυπέρβλητα δύσκολο να αλλαχτεί είναι επειδή βγαίνει ασυναίσθητα.

Πραγματικότητα είναι ό,τι πραγματώνεται

Όταν ήμασταν μικροί και σκεφτόμασταν «ουτοπικά», σαν ιδεολόγοι, οι «ενήλικες» γύρω μας (όλοι) μας έλεγαν «μην επιθυμείς τέτοια, αυτά τα πράγματα δεν γίνονται, θα απογοητευθείς, δεν είναι αυτή η πραγματικότητα, μια μέρα θα με θυμηθείς, θα έρθεις στα λόγια μου κλπ».

Κατασχέσεις σπιτιών

γράφει η Σ.Λυγερού

Στην πορτογαλλία, που σέρνουν τον κόσμο για να κατασχέσουν τα σπίτια τους, χρησιμοποιούν ιδιωτικές εταιρείες και δη ξένες. Όπως στη δεη για παράδειγμα, που έχουν αναθέσει το κόψιμο του ρεύματος σε ιδιώτες. 

Πότε θρέφεις το σθένος και πότε τον εγωισμό σου

γράφει η Σ.Λυγερού

(Μετάφραση του «.....εγώ θα σώσω τον κόσμο. Αν δεν σωθεί, εγώ θα φταίω».)

Θρέφω το σθένος μου όταν θεωρώ ότι φτιάχνοντας τον εαυτό μου συμβάλλω (βάζω το λιθαράκι μου/κάνω αυτό που μου αναλογεί) ώστε να φτιάξει ο κόσμος όλος.

Θρέφω τον εγωισμό μου όταν θεωρώ ότι το να φτιάξω όλους τους υπόλοιπους είναι το χρέος μου.

Συμπέρασμα: Καυλώνω άρα υπάρχω!

Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση η ατάκα από μια ξεχωριστή ταινία που είχα την τύχη να βρω σ'ένα βιντεοκλάμπ ψάχνοντας για κάτι άλλο, όπως συμβαίνει συνήθως με τα πιο ωραία και με ιδιαίτερο νόημα πράγματα. Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν "υπάρχουν δυο ειδών άρρωστοι: αυτοί που υποφέρουν από έλλειψη ζωής και αυτοί που υποφέρουν από υπεραφθονία ζωής"..!

Όπως και να'χει, και στις δυο περιπτώσεις, έχεις να κάνεις με μια νοσηρή κατάσταση. Και θα μπορούσα να σκεφτώ και άλλες "παθολογικές" κατηγορίες. Για παράδειγμα, υπάρχουν και αυτοί που πάσχουν (και τις περισσότερες φορές δεν το γνωρίζουν ή αρνούνται να το αναγνωρίσουν) από έλλειψη ειλικρίνειας, αξιοπρέπειας, φαντασίας και έμπνευσης που γεννιέται από αυτήν, δημιουργικής χαράς της ζωής, ισορροπημένης ερωτικής ζωής...Ή από υπεραφθονία εγωισμού, απληστίας, αμετροέπειας, βλακείας που εναλάσσεται με κακία...

Συμφωνώ με όσους έχουν επισημάνει ότι οι σύγχρονες κοινωνίες μας υποφέρουν στην πλειονότητά τους από έλλειψη αισθητικής και είναι βαθιά αντιερωτικές και παγιδευμένες στις απόλυτες ερμηνείες τους.

ΚΗΔΕΥΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ...

KΗΔΕΥΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ(=ΒΟΥΛΗΣΗ) ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ Ή ΕΣΤΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ!

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ, ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ

ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΕΙΧΕ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ!

ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΗ ΧΟΡΗΓΙΑ ΤΩΝ "ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΩΝ" ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ,

ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ-ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ-ΕΜΜΙΣΘΩΝ ΜΑΝΑΤΖΕΡ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΓΝΩΣΤOI ΚΑΙ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚOI.

ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΓΟΝΥΠΕΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ (ΤΟΣΟ ΝΕΑΣ ΚΑΙ "ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑΣ" ΟΣΟ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΗΣ) ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΣΑΣ ΤΟ "ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ" ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

Η ώρα του λαού

γράφει η Σ.Λυγερού

Όλα αυτά τα είχαν υπογράψει από το 2010. Πέντε χρόνια μετά ΑΚΟΜΑ δεν κατάφεραν, όσες κυβερνήσεις πέρασαν, να τα υλοποιήσουν. Είναι απλά άλλος ένας που έβαλε την υπογραφή/αυτόγραφό του, ΜΟΝΟ για την Ιστορία..