Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τα δε αστέρια στο (γνωστό) σύμπαν είναι περισσότερα από όλους τους κόκκους άμμου σε όλες τις παραλίες της γης! Τα μεν μεγέθη στο σύμπαν προκαλούν μια αίσθηση που η λέξη "δέος" μοιάζει πολύ φτωχή ή...πολύ μικρή για να την προσδιορίσει σε όλο της το...μεγαλείο..!

Είμαι όμως ένα πλάσμα που έχει φτιαχτεί από αστερόσκονη, κοιτώ με λαχτάρα έμφυτη τα άστρα και ταξιδεύω με όχημα τη Φαντασία στα μονοπάτια που δεν ταξίδεψε ποτέ κανείς. Ακούω και διηγούμαι

"Καλοί" και "κακοί"

" Θα ' ρθει κάποτε μια στιγμή στη ζωή σου που θα σου δοθεί η ευκαιρία να κάνεις ένα πολύ μεγάλο κακό για προσωπικό σου κέρδος! Τότε μόνο θα γνωρίσεις τον εαυτό σου...και θα μάθεις αν είσαι καλός ή όχι! "

Τροφή για σκέψη...Ειδικά αυτά τα λόγια απαιτούν μεγάλη και τίμια  και ειλικρινή επεξεργασία!
Κάνω μια αρχή. Το "καλό και κακό" (όπως και τα περί "ηθικής") είναι μια ανθρώπινη αντίληψη και άρα μια σχετική επινόηση, που μέσα στους στρόβιλους της ανθρώπινης Ιστορίας, παραλλάζει από τόπο και τόπο κι από λαό σε λαό, ανάλογα με την εκάστοτε ιδιαίτερη κατανόηση περί "καλού και κακού". Κι άρα οδηγούν και στη διαμόρφωση του ανάλογου πλαισίου "ηθικών κανόνων"...

Π.χ....