Τα δε αστέρια στο (γνωστό) σύμπαν είναι περισσότερα από όλους τους κόκκους άμμου σε όλες τις παραλίες της γης! Τα μεν μεγέθη στο σύμπαν προκαλούν μια αίσθηση που η λέξη "δέος" μοιάζει πολύ φτωχή ή...πολύ μικρή για να την προσδιορίσει σε όλο της το...μεγαλείο..!
Είμαι όμως ένα πλάσμα που έχει φτιαχτεί από αστερόσκονη, κοιτώ με λαχτάρα έμφυτη τα άστρα και ταξιδεύω με όχημα τη Φαντασία στα μονοπάτια που δεν ταξίδεψε ποτέ κανείς. Ακούω και διηγούμαι
ιστορίες που δεν διηγήθηκε ποτέ κανείς, εμπνέομαι από τα πιο γενναία οράματα των πιο ατρόμητων, πιο παρεξηγημένων πολλές φορές κι αδικοχαμένων συχνά οραματιστών που περπάτησαν ανάμεσά μας.
Είμαι τα άστρα, η γέννηση και ο θάνατός τους μαζί. Θέλω να γίνω ο ακροατής της "μουσικής των σφαιρών", όταν όλοι οι εξωτερικοί θόρυβοι καταλαγιάζουν μέσα μου χωρίς όμως να περιφρονώ την επιρροή τους πάνω μου (θα ήταν μεγάλο λάθος αν προσποιούμουν πως δεν έχουν καμία ισχύ πάνω μου), κι επιθυμώ να συντονιστώ στις συχνότητες που πάλλεται το ίδιο το σύμπαν. Άρα κι εγώ.
Είμαι κοινωνός της αιωρούμενης πνοής του ανέμου που σφυρίζει παράξενα τα βράδια και μεταφέρει κάποιας πολύ ιδιαίτερης σημασίας μηνύματα, τα οποία μπορεί πολλές φορές να δυσκολεύομαι να τα κατανοήσω σε όλη τους τη διάσταση, αλλά ενστερνίζομαι τη ζωτική σημασία της σπουδαιότητάς τους. Έρχομαι σε επαφή με μυστικές εκπομπές από το εσώτερο και εξώτερο διάστημα, όταν η αποκαμωμένη πόλη κοιμάται ανήσυχα και διαταραγμένα.
Γιατί ξέρουμε πως μια μικρή φαινομενικά δική μας σκέψη, ιδέα, πράξη κυοφορεί τέτοιες προοπτικές και μεταφέρει τέτοιες συνέπειες που μπορεί να αντηχήσουν σε ολόκληρο το σύμπαν...
Και γιατί είναι πολλές αυτές οι αφυπνιστικές στιγμές και οι λαθραίες εισχωρήσεις περίεργων αισθήσεων κι "εσωτερικών αναταράξεων" στις περιστάσεις της καθημερινότητας, που νιώθουμε ότι το μεγαλύτερο μυστήριο βρίσκεται μέσα μας...
Είμαι ένα λασπανθρωπάκι πάνω σ' έναν μικρό διαστημικό βράχο. Που απολαμβάνει την ασήμαντη ύπαρξή του και αντλεί ενέργεια από την αχανή, θαυμαστή ενεργειακή θάλασσα που περιβάλλει, μορφοποιεί, γεννάει και διαγράφει και αναγεννάει κάθε αέναη στιγμή το κάθε τι...με συνείδηση: αστέρια, πλανήτες, ανθρώπινα ή κάθε άλλου είδους πλάσματα. Ίσως το νόημα της ζωής να είναι η διεύρυνση της συνειδητότητας. Που επιφέρει και μια..."προέκταση" της θέσης του καθενός μέσα στον χώρο και το χρόνο, μέσα στα "εύπλαστα πεδία" της "πραγματικότητας"...
Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους!
Και ξέρεις: μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους.
Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...
Και μ' αρέσει να νιώθω με όλους μου τους πόρους πως είμαι κι εγώ μέρος αυτού του Χάους, της Φλόγας που θερμαίνει και λιώνει τον Πάγο που τελματώνει την ίδια την κινούμενη, κοχλάζουσα ύπαρξη...
ανιχνευτής
Ενάντια στην "επιπεδούπολη"
Ενάντια στην "επιπεδούπολη"
Με την λογική ότι υπάρχουν άπειροι γαλαξίες, μπορείς να πεις, στα τέτοια μου όλα. Έλα όμως που σε κάποιο πλανήτη έλαχε να ζήσεις και να κριθείς. Με βάση δεδομένα για το γήινο σώμα που ξέρουμε μέχρι σήμερα. Άλλωστε δεν είσαι ποτέ σίγουρος με τόσους πλανήτες ότι είσαι ο πιο εξελιγμένος ή ο πιο ισχυρός πολιτισμός του σύμπαντος. Μην ζητάς πολύ περισσότερα από όσα έχεις ή σου δόθηκαν. Και αυτά που έχεις, δεν ξέρουμε αν είναι και όλα δικά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή