Το ταξίδι της ψυχής

(έχω ως αναφορά τον μύθο του Ηρός του Πλάτωνα)

Αρχικά να πούμε ότι τα θέματα περί ψυχής είναι αμφισβητήσιμα επειδή δεν γίνεται -από κανέναν- να αποδειχτούν, συμπέρασμα που όμως είναι μερικώς αληθές. Διότι ναι μεν δεν δίνονται απτές αποδείξεις, όμως επειδή ακριβώς αποτελούν ΜΝΗΜΗ -στον καθένα μας μέσα- μπορούν περισσότερο ίσως από οτιδήποτε άλλο να αναγνωριστούν. (Αναγνωρίζονται επίσης κι από την απλότητα.)

Ο σκοπός της ζωής

Υπάρχει ένας σκοπός που αφορά την ιστορία κι ένας που αφορά το κάθε άτομο μεμονωμένα. Οι σκοποί είναι τόσο διαφορετικοί όσο ίδιοι. «Τόσο διαφορετικοί όσο ίδιοι», ακριβώς όπως και το: η ζωή του ενός ατόμου είναι απόλυτα σημαντική όσο απόλυτα ασήμαντη.

Ξεκινάω με την αναλαμπή που είχα σχετικά με τον λόγο που ξεκίνησα τον αγώνα. Ο λόγος ήταν ότι δεν άντεχα την αδικία, επειδή στα παιδάτα μου είχα υποστεί αδικία (το «υποστεί» είναι σημαντικό, σημαίνει χωρίς να μπορώ να το αποφύγω. Είναι ο λόγος που τα παιδάτα παθήματα είναι αυτά που καθορίζουν την μετέπειτα πορεία του ανθρώπου). Και η αναλαμπή ήταν η εξής: Αν είχα διαφορετικά παθήματα, θα αντιδρούσα το ίδιο; Η απάντηση είναι απλή: Αν είχα διαφορετικά παθήματα, θα είχα και διαφορετικές αντιδράσεις, άρα διαφορετική ζωή, άρα θα ήμουν ένας άλλος άνθρωπος.