Πότε παθαίνεις αυτό που φοβάσαι

(συνέχεια στο ίδιο θέμα, εδώ )

Η ζωή είπαμε έχει ρίσκο. Οι επιλογές που έχεις είναι, ή να πεις «ναι, συμφωνώ» και να το κάνεις, ή να το αρνηθείς, ή ούτε μπρος ούτε πίσω.

Η «παγίδα» βρίσκεται στο πρώτο. Για να ωφεληθείς (είτε σε βγάλει σε καλό, είτε σε κακό) είναι υποχρεωτικό κανονικά να το ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ. Που «κανονικά» σημαίνει ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ (με πλήρη συνείδηση) και ΑΦΟΒΑ.

Ποιο είναι το σωστό για τον άνθρωπο να κάνει

Η κόρη μου θέλει όλη την ώρα να κερδίζει. Έκανε αγώνα με κάτι παιδάκια στη θάλασσα και επειδή έφτασε τελευταία σπάραξε στο κλάμα, δεν αποδέχεται την ήττα με τίποτα.

Ήμουν με μία φίλη όταν ξανασυνέβη, και η φίλη τής είπε δεν μπορούμε να κερδίζουμε πάντα, με σκοπό να την «μάθει» να αποδέχεται και την ήττα.

Το τρίτο κομμάτι |Ο συνδετικός κρίκος

Η πυθία ήταν έγκλειστη στο ιερό, μακριά από την επίδραση της πραγματικής ζωής, μόνιμα στη νιρβάνα της, για να καταφέρει να δει τα όχι επίγεια, για να βλέπει μόνο με τα πνευματικά της μάτια.

Από την άλλη είχαμε αυτούς που κατάστρωναν τα σχέδια και οργάνωναν τους πολέμους και ήταν αυτοί που ζητούσαν τον χρησμό. Με σκοπό να συνδυάσουν το επίγειο με το πνευματικό.

Θυσία

Ο άνθρωπος που εστιάζει (μένει/κρατά) στα «κακά που ο κόσμος κάνει», στη ζωή του θυσιάζει τον εαυτό του.

Θυσία του εαυτού είναι όταν για να προσφέρεις σε κάποιον κόβεις κομμάτια σου.

Το μόνο δόσιμο που δεν είναι θυσία είναι αυτό που προέρχεται από το πλεόνασμα του εαυτού.