Η κόρη μου
θέλει όλη την ώρα να κερδίζει. Έκανε αγώνα με κάτι παιδάκια στη θάλασσα και
επειδή έφτασε τελευταία σπάραξε στο κλάμα, δεν αποδέχεται την ήττα με τίποτα.
Ήμουν με μία
φίλη όταν ξανασυνέβη, και η φίλη τής είπε δεν μπορούμε να κερδίζουμε πάντα, με
σκοπό να την «μάθει» να αποδέχεται και την ήττα.
Εγώ δεν
συμβούλεψα ανάλογα την κόρη μου, αν θέλει πάντα να κερδίζει αυτό που μου βγαίνει
είναι να την γράψω σε κάποιο άθλημα για να της δίνεται συχνά η ευκαιρία. Και
όταν χάνει και παθαίνει παράκρουση, θα την αφήνω να την πάθει. Αφού συνέλθει, η
ανάγκη της για νίκη, θα γίνει το κίνητρο για να προσπαθήσει περισσότερο.
Ποιο από τα
δύο είναι το σωστό;
(Ευκολάκι η
απάντηση όταν αφορά στο θέμα γονιός, πάμε σε λίγο πιο δύσκολο, ας πούμε…. τον
αγώνα για ελευθερία)
Στην ταινία
για τον Νέλσον Μαντέλα, σε μία σκηνή είναι με τη μάνα του, του λέει έμαθα ότι
θέλουν να σε βάλουν φυλακή, εκείνος λέει μα οι νόμοι είναι λάθος μάνα. Εκείνη
λέει, αν σε βάλουν φυλακή ποιος θα φροντίζει την οικογένειά σου. Εκείνος απαντά
μα εγώ το κάνω για όλους μας.
Ποιο από τα
δύο είναι το σωστό; Να πολεμήσεις για την ελευθερία, αν σε έχουν δούλο, ή σωστό
είναι να κοιτάξεις τη δουλειά σου - ως δούλος - και να περιμένεις τους άλλους να
το κάνουν;
(Αλλά το θέμα του αγώνα δεν είναι τίμιο, τσιτώνει τη συνείδηση και προκαλεί στον άνθρωπο το
έρμαιο. Συνεχίζω με το πιο βατό που υπάρχει παράδειγμα….. την ζωή)
Η ζωή έχει
ρίσκο. Αν επιλέξει ο άνθρωπος να αφεθεί να ζήσει θα μπει σε μία αβέβαιη περιπέτεια. Δεν δίνει κανένα εχέγγυο, μπορεί να σου βγει σε καλό,
μπορεί να σου βγει σε κακό, και με ίσες πιθανότητες. Δεν ξέρεις ποιο είναι πιο
τρομακτικό, το να τολμήσεις ή το να αρνηθείς. Είναι ο λόγος που οι περισσότεροι
επιλέγουν το ενδιάμεσο στάδιο - ούτε μπρος ούτε πίσω. Να λουφάξουν. (Στο κέντρο
λουφάζεις, είναι το μόνο σίγουρο σημείο.)
Ποιο από τα τρία είναι το σωστό για τον άνθρωπο να κάνει;
Η απάντηση
είναι μία, για όλες τις περιπτώσεις, αφορά στα πάντα, για όλα, όλα ίδια: Σωστή
είναι αυτή που δεν σου την προκάλεσε ο ΦΟΒΟΣ.
(Στο θέμα
παιδί, ο λόγος που θέλεις να το «προστατέψεις» είναι ο φόβος σου. Στον αγώνα, ο
λόγος που επιλέγεις να κοιτάξεις τη δουλειά σου, είναι ο φόβος σου. Στη ζωή
όταν επιλέγεις να αρνηθείς ή να λουφάξεις, ευθύνεται ο φόβος σου.
Όταν
διακρίνεις τον φόβο πίσω από μία στάση/σκέψη/επιλογή σου, να ξέρεις ότι αυτή
είναι η λάθος. Για σένα λάθος, για τον ίδιο τον άνθρωπο που την κάνει.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου