Πώς δεν θα κάνεις ΕΝ ΖΩΗ λάθη

Λέμε «άνθρωπος που δεν κάνει λάθη είναι μόνο ο νεκρός άνθρωπος». Έχω μία παρέμβαση/διόρθωση να κάνω… «Άνθρωπος που δεν κάνει λάθη είναι αυτός που δεν κάνει λάθη έναντι του εαυτού του»! Αν ΔΕΝ κάνεις λάθη έναντι του εαυτού σου, μπορείς να καταφέρεις ΕΝ ΖΩΗ να ΜΗΝ κάνεις γενικά λάθη! Γενικά και (+) κανένα λάθος.

Νόμος της φύσης είναι αυτός. Το αφήνω έτσι, χωρίς απόδειξη.

(Παρένθεση. Μπορείς να φανταστείς πόσες φορές μου έχουν πει «αυθαιρεσίες είναι αυτά που αποφαίνεσαι! Ανυπόστατα! Συλλήβδην τουλουμιάζεις, δεν υπολογίζεις παραμέτρους! Δεν ισχύουν για όλους/για όλα!» κλπ. Και είναι αυτός ο λόγος που προσπάθησα τόσο πολύ στη ζωή μου να μεταφράσω, επεξηγώντας, τα ΜΗ επεξηγήσιμα μάνα μου!

Πλέον τέλεψε αυτή η αναγκαιότητα! Γιατί….

Όταν φτιάχτηκε ο νόμος πχ των τριών σωμάτων (βλ. εδώ) είδαν τι συμβαίνει στο πλανητικό σύστημα, το αποδέχτηκαν, αφού συμβαίνει, και δημιούργησαν τον νόμο. Και είναι τελεία, μη αμφισβητήσιμος, παρότι θεόκουφος! απλά επειδή.. συμβαίνει.

Το πρόβλημα με τα ΜΗ ΕΠΕΞΗΓΗΣΙΜΑ είναι ότι δεν συμβαίνουν!!! Δεν τα βλέπουμε κάπου, να ισχύουν, ούτως ώστε να μην χρειάζονται καμία απόδειξη. Παρόλα αυτά….. έχουμε ΔΕΙ, να ισχύει, και άρα έχει ΑΠΟΔΕΙΧΤΕΙ…… το ΑΝΤΙΘΕΤΟ!!! - για κάθε πράγμα που υπάρχει έχουμε την απόλυτη γνώση του αντιθέτου του!!!

Η γνώση του αντίθετου είναι η - απόλυτη - απόδειξη του άλλου.)

Με την ευκαιρία, εξ αφορμής, θα θέσω και κάποιους άλλους νόμους (της φύσης).

Καθετί που υπάρχει έχει δύο πλευρές (δεν είναι δική μου η ανακάλυψη). Η ζωή και ο θάνατος λέμε είναι ένα και το αυτό! ίδιο νόμισμα, δύο όψεις, ας το πούμε έτσι.

Καθετί κακό έχει και μια καλή πλευρά, επίσης λέμε. Ας πούμε ο φόβος, να τον πούμε «κακό», έχει και μία θετική πλευρά, ότι δηλαδή μας κρατά σε εγρήγορση. Να πούμε επίσης και ότι αν κάτι δεν το θέμε, και το σταματάμε, ταυτόχρονα σταματάμε και την άλλη του όψη. Δεν γίνεται μονομερώς να επέμβεις.

Τώρα, θα σου πω μία τρομερή «συμβουλή» που έδωσα στον γιο μου. Του είπα όταν σου βγαίνει να κάνεις κάτι κακό/λάθος/άτιμο/μιαρό, να το κάνεις την ώρα που σου βγαίνει! Μην το κρίνεις, μην το σταματάς, γιατί…. Αν το κάνεις την στιγμή που θα σου βγει θα έχεις τον πλήρη έλεγχο! 

Εκτός του ελέγχου, ταυτόχρονα (με αυτή την τακτική) επιτυγχάνεται η αποδοχή του εαυτού, ΩΣ ΕΧΕΙ, ΕΝ ΣΥΝΟΛΩ, επίσης η τακτική βοηθά στον «αποτραυματισμό» από τα βιώματα, με αποτέλεσμα την απογαλάκτιση/ενηλικίωση, και τέλος φέρνει στον άνθρωπο ισορροπία.