Κλείνοντας… (7) Ο λαός έχει τη δύναμη

Τα βάθρα στήνονται με σκοπό τον έλεγχο του πλήθους.

Αυτοί που τα στήνουν είναι οι άρχων, αυτοί που κινούν τα νήματα. Οι άρχων -αντίθετα απ’ όσους τοποθετούν στα βάθρα- δεν φαίνονται.

Τα άτομα που επιλέγονται για να κάτσουν (και/για να φαίνονται), είναι όσα προβλέπεται να μαζέψουν τον περισσότερο κόσμο, και επιλέγονται βάσει πιθανοτήτων.

Βάζουν λοιπόν σ’ ένα βάθρο, ας πούμε τον ρουβά. Ο ρουβάς επιβεβαιώνει την πρόβλεψη και μαζεύει πολυυυ κόσμο. Τώρα, όταν χρειαστεί ο άρχον να επηρεάσει τον κόσμο που ακολουθεί τον ρουβά, του λέει τι θα πει (πχ ΝΑΙ στο δημοψήφισμα), ώστε οι φανς που θα τον ακούσουν, κι επειδή τον θαυμάζουν, να πεισθούν ότι είναι η σωστή άποψη.

Αυτό είναι το εμφανές της υπόθεσης, υπάρχει και το όχι εμφανές (όχι ότι είναι κρυφό, εμείς δεν το βλέπουμε), και έχει ως εξής:

1. Αυτός που επιθυμεί να ανέβει σ’ ένα βάθρο έχει απόλυτη ανάγκη… τον κόσμο!

2. Αν αυτός που οι άρχων επέλεξαν δεν επιβεβαιώσει τις προβλέψεις (πιο σπάνιο, το σύνηθες είναι: ) ή, αν αυτός που ενώ είχε καταφέρει να μαζέψει πολύ κόσμο, για κάποιον λόγο ΤΟΝ ΧΑΣΕΙ, τον ξηλώνουν σε ριπή οφθαλμού από το βάθρο του. Δεν έχουν συναισθηματικό δεσμό με κανέναν τους, αν δεν φέρνει αποτέλεσμα τον πετάν ανενδοίαστα, όπως την τρίχα από το ζυμάρι -που λέει και η μάνα μου-, για να βάλουν τον επόμενο που θα τους κάνει τη δουλειά.

Στο σημείο αυτό να το συνδέσουμε με το προηγούμενο (6) και να δούμε μερικές από τις αξιοθαύμαστες αλλαγές που πρόσφερε στον άνθρωπο ο ορυμαγδός: 

• Η αλεξίου βγήκε να εκλιπαρήσει για συγχώρεση, επειδή τραγούδησε για τον συριζα… Μιλάμε για την αλεξίου, όχι για την στικούδη! Άτομο δηλαδή με κάποια ιστορία, που δεν είναι λογικό να κριθεί από μία πράξη της, από ένα μόνο καταδικαστέο γεγονός. Κι όμως ΚΡΙΝΕΤΑΙ!! 

Πέραν όμως τούτου, σκέψου… σε ποιον απολογήθηκε;;;; Από ποιον ήθελε να συγχωρεθεί;;;

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ! για να μην την καταλήξει όπου κατέληξε και τον νταλάρα!

Ζήτησε συγχώρεση από τον ίδιο κόσμο που θεωρεί την αλεξίου, αλλά και όσους στέκουν σε βάθρο, υπεράνθρωπους, και που, σε σύγκριση με αυτούς (τους υπεράνθρωπους), τον εαυτό του τον βλέπει ένα τίποτα.

• οι δικαστικοί, όταν πήγε η ηγεσία τους και τα έκανε τάτσι μίτσι κότσι με τον προδότη, έβγαλαν ανακοίνωση ότι δεν θέλουν καμία εξαίρεση, γιατί ο υπόλοιπος λαός υποφέρει κλπ. Από καλοσύνη νομίζεις ότι το έκαναν; Για να μας συμπαρασταθούν; ΟΧΙ!!! Ο ΦΟΒΟΣ είναι που ΦΥΛΑΕΙ ΤΑ ΕΡΜΑ!

Ποιον φοβούνται οι δικαστικοί; ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ! 

Φοβούνται τον ίδιο κόσμο που τους θεωρεί πανίσχυρους (ότι λύνουν και δένουν, ότι έχουν όλη την εξουσία, ότι κρατάνε το μέλλον στα χέρια τους κλπ.), και που, σε σύγκριση με αυτούς (τους πανίσχυρους), τον εαυτό του τον βλέπει ένα τίποτα.

• τα κανάλια!! ΛΕΝΕ ΕΙΔΗΣΕΙΣ!!! ενημερώνουν τον κόσμο!!!! γι’ αυτά που γίνονται!!! ενημερώνουν ακόμα και για τους αγώνες πολιτών!!! (αυτό κι αν είναι θαύμα!!! αυτό είναι ΤΟ θαύμα!!!)

Από καλοσύνη νομίζεις ότι άλλαξαν το τροπάριο και δεν βγάζουν μόνο ότι οι άρχων επιθυμούν να μάθει ο κόσμος; ή επειδή παραλίγο να χάσουν την θέση τους μας συμπόνεσαν;; ΟΧΙ!! Το κάνουν γιατί το «όπλο» που χρησιμοποίησε η προδοτική κυβέρνηση για να μπαστακώσει χουντικά την απόφασή της ήταν Ο ΚΟΣΜΟΣ!!!!! 

Η κυβέρνηση πίστεψε ότι εξολοθρεύοντας τα κανάλια, που για ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ θεωρούνται ξεπουλημένα, θα τον έχει με το μέρος της!! Πάτησε δηλαδή στο γεγονός ότι Ο ΚΟΣΜΟΣ τα θεωρεί τσιράκια ξεπουλημένα, και άρα δεν θα τον νοιάξει αν κλείσουν και αν σουταριστούν όλοι από εκεί μέσα, διότι δεν ήταν κανένας με το μέρος των πολιτών, και κανείς δεν συνείσφερε στον αγώνα.

Γιατί οι καναλάρχες και οι μισθωμένοι τους άλλαξαν το τροπάριο; Για να πάρουν με το μέρος τους ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!

Την πάτησε όμως (την πεπονόφλουδα) η κυβέρνηση γιατί Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ!!! Όχι πήρε το μέρος/συμπόνεσε τα κανάλια (ακόμα στ’ αρχίδια του τα έχει), αντέδρασε στο χουντικό μπαστάκωμα! Στο αποφασίζομεν και διατάζομεν!! Αντέδρασε στην ΧΟΥΝΤΑ!! την κυβερνητική.

Την πάτησαν ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ, αλλά το σημαντικό είναι άλλο:

ΠΟΙΟΝ ΟΛΟΙ ΧΕΖΟΝΤΑΙ;;;;;; ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!

Ποιος αλλάζει εν ριπή οφθαλμού και χωρίς τίποτα, χωρίς να κουνήσει δαχτυλάκι, τα πράγματα, και τα φέρνει τούμπα;;;; Ο ΚΟΣΜΟΣ!!!

Γιατί μπορεί χωρίς να κουνήσει δαχτυλάκι Ο ΚΟΣΜΟΣ να αλλάξει άρδην τα πράγματα:

Είναι στο βάθρο του κάποιος….

Αν Ο ΚΟΣΜΟΣ τού γυρίσει την πλάτη, τι θα γίνει; Θα τον ξηλώσουν την ίδια στιγμή! (πέταμα, σαν την τρίχα από το ζυμάρι).

Ένα «στοπ, δεν σου επιτρέπω» ΜΟΝΟ χρειάζεται, κι έχουν άπαντες (προδότες και σινάφι τους) κατατροπωθεί. Αυτό που τους διαιωνίζει είναι το «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη»…

Κοίτα όμως πόσο απλά είναι τα πράγματα: Αν εγώ, η μονάδα, ο μόνος κούκος, ΑΝΤΙΛΗΦΘΩ ότι πχ ο ρουβάς είναι βαλτός και σκοπό έχει να με επηρεάσει για να υποστηρίξω την άποψη που ο άρχον θέλει να επιβάλλει…. ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ θα του γυρίσω την πλάτη!!!! ΔΕΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΕΙΣΕΙ να του γυρίσω την πλάτη!!! Από μόνη μου θα πάρω την απόφαση, διότι δεν ανέχομαι να γίνω υποχείριο κανενός, ας είναι κι ο θεός ο ίδιος ο χειραγωγός. ΑΝ ΟΜΩΣ το αντιληφθώ…….

(Τέτοιοι κούκοι φέρνουν την άνοιξη, και την φέρνουν επειδή είναι σίγουροι! Όχι επειδή είναι πολλοί, όχι επειδή είναι δυνατοί, όχι γιατί έχουν εξουσία, όχι γιατί έχουν όπλα, την φέρνουν γιατί είναι ΣΙΓΟΥΡΟΙ!)

Το «αντιλαμβάνομαι» με το «κάποιος μου το είπε» και το «κάπου το διάβασα», δεν έχει καμία σχέση. (Είναι ο λόγος που τα σωστά δεν γίνεται να μεταβιβαστούν.) Το αντιλαμβάνομαι έχει να κάνει με εσωτερική διεργασία.

Εγώ, σαν άνθρωπος, δεν έχω αισθανθεί ποτέ μέχρι σήμερα για κάποιον άλλον άνθρωπο δέος. Μόνο εκτίμηση έχω αισθανθεί (για πολλούς). Από την άλλη, δεν αισθάνομαι ούτε οίκτο (για να πω την αλήθεια.. για τον πάγκαλο έχω αισθανθεί οίκτο, αλλά μόνο γι’ αυτόν). 

Που σημαίνει ότι δεν βλέπω κανέναν ανώτερό μου, αλλά ούτε κατώτερό μου -με την μόνη ως άνω εξαίρεση.

Ο άνθρωπος που βλέπει κάποιους ανώτερους, βλέπει και κάποιους κατώτερους. (Αυτό είναι κανόνας -πες της φύσης, αμετάβλητος, αδιαμφισβήτητος.)

Ο λόγος είναι η έλλειψη εκτιμήσεως του εαυτού. Κι αυτό νόμος (με τα ανωτέρω συμπληρώματα). 

Όποιος δεν εκτιμά τον εαυτό του θαυμάζει άλλους! Απόδειξη: Όσοι στον αγώνα μού έχουν πει «σε θαυμάζω» είναι όσοι πολύ θα ήθελαν να κάνουν ό,τι κάνω, αλλά ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ. Αν έκαναν, οι ίδιοι, αυτό που κάνω εγώ και με θαυμάζουν, δεν θα με θαύμαζαν, θα με εκτιμούσαν. Δεν το κάνουν γιατί νιώθουν ότι δεν μπορούν. Στα μάτια τους εγώ είμαι ικανή, εκείνοι ανίκανοι. (Κανονικό φτύσιμο του εαυτού, στην μούρη.)

Στο ζητούμενο: Αν δεν βλέπω κάποιον ανώτερο δεν μπορεί να επηρεάσει την κρίση μου.

Και φτάσαμε στον «κοινό παρανομαστή»… (βλ.1)

Για ΟΛΟΥΣ μας ισχύει (αφορά τον λαό, όχι τους προδότες + το σινάφι): Για το γεγονός ότι ΔΕΝ ξεκάθαρα βλέπουμε ό,τι υπάρχει, για το ότι ΔΕΝ είμαστε σίγουροι και αμφιταλαντευόμαστε, για το ότι ΔΕΝ μπορούμε να πράξουμε παρά στεκόμαστε, για το ότι επηρεαζόμαστε, για το ότι δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε να γυρίσουμε την κατάσταση, ευθύνεται το φτύσιμο του εαυτού! Η επέμβαση/παρέμβαση που έχουμε στον εαυτό μας κάνει, και τον έχουμε αλλοιώσει.

Αυτήν την μάχη δίνει σήμερα ο άνθρωπος -και την δίνει καθημερινά και είναι η πιο δύσκολη-, την εσωτερική.

Όλοι μαζί πηγαίνουμε, όλοι μαζί σπρώχνουμε, όλοι μαζί θα την γυρίσουμε την σελίδα της ιστορίας…

Τέλειωσε ο συλλογισμός.. (ένας συλλογισμός ήταν όλο αυτό, από το 1 έως το 7. Τον κάνεις και βιβλίο! Μικρό, τσέπης) ..Η διαδικασία της αλλαγής.

Καλή δύναμη και καλή Λευτεριά!

(την φωτό την βρήκα εδώ)