Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2017

Να μην απορούμε καθόλου


Παρατηρείται το εξής, κάποιος που κάνει αυτό που κάνει όλος ο κόσμος, έχει την ευθύνη της επιτυχίας, αλλά για την αποτυχία του ευθύνεται κάποιος άλλος. Πώς γίνεται αυτό;

Ας θέσουμε ένα παράδειγμα (πάλι στην παιδεία θα πάω γιατί είναι το πιο ευανάγνωστο θέμα): Ο γονιός θεωρεί λάθος την παπαγαλία, αλλά λέει στο παιδί του «τι να κάνουμε, έτσι είναι η κατάσταση, για να προκόψεις πρέπει να παπαγαλίσεις». Στην περίπτωση τώρα, που το παιδί του αριστεύσει, εκείνος παίρνει τα εύσημα. Για την πρόοδο του παιδιού του ευθύνεται η σωστή ανατροφή που του έδωσε. Πολύ καλά μέχρι εδώ, στο αντίποδα βρίσκεται το πρόβλημα. Στην περίπτωση που το παιδί του γίνει άβουλος άνθρωπος, γιατί δεν αισθάνεται ότι ο ίδιος, οι δικές του συμβουλές, ευθύνονται; Για το αριστείο ο γονιός κορδώνεται, για το άβουλος φταίει η κοινωνία, το σχολείο, ο παπάς της γειτονιάς, ΠΟΤΕ Ο ΙΔΙΟΣ.

Αυτή την πολύ όμορφη διάκριση, μεταξύ ευσυνείδητου και ατομιστή, θα χρησιμοποιήσω για μία ακόμη φορά. Ο ευσυνείδητος είναι αυτός που ενεργεί σύμφωνα με τις επιταγές της ηθικής του συνείδησης (λέει το λεξικό, και προσθέτει), με αποτέλεσμα να εκτελεί το καθήκον του με επιμέλεια, με ενδιαφέρον και με εντιμότητα. (Και έτσι απλά αναδεικνύεται αυτό ακριβώς που κάνει ο αντίθετος του ευσυνείδητου -ο ατομιστής.)

Απλό και ευδιάκριτο είναι και το ποια είναι η ρίζα, η ουσία, αυτό που ευθύνεται για το πασάρισμα-μπαλάκι της ευθύνης. (Πήγαινε να δώσεις μίζα, θα βρεις ένα εκατομμύριο υπεύθυνους. Πήγαινε να βρεις για ποιον λόγο δεν γίνεται η δουλειά σου, δεν θα βρεις υπεύθυνο ούτε σε ένα εκατομμύριο χρόνια.)

Να προσθέσω κλείνοντας το πιο σημαντικό: Το να επιλέξεις να κάνεις αυτό που κάνει όλος ο κόσμος ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΙΝΑΙ!!! Και μάλιστα όχι μονόδρομος, έχεις ταυτόχρονα -ΚΑΙ ίσης δυνατότητας-, να επιλέξεις αυτό που ΔΕΝ κάνει ο κόσμος όλος.

Γιατί απαλλάσσεσαι μάνα μου; Μωρό είσαι; Σε βάλανε με το ζόρι να το επιλέξεις; Εν αγνοία σου έγινε; Σε πιάσανε στον ύπνο; Σου ‘βάλαν κάνα μαχαίρι στο λαιμό; Σε κρέμασαν από κάνα ταβάνι;

ΘΕΛΕΙΣ και το επιλέγεις! Από πού κι ως πού απαλλάσσεσαι της ευθύνης της δικής ΣΟΥ, κατά δικής σου, επιλογής;

Υ.Γ. Δεν αφορά μόνο γονείς και δυ, αφορά όποιον συνηγορεί (συνηγορώ = με τη δική μου συμμετοχή διατηρείται το σαθρό. Ό,τι είναι σαθρό).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου