Γιατί προσπαθούμε να πείσουμε..

Σε μία εκπομπή μία αλβανίδα ιστορικός έλεγε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν αλβανός, γιατί η μητέρα του η Ολυμπιάδα καταγόταν από μία πόλη της αλβανίας. Και πασχίζουν οι Έλληνες να αποδείξουν ότι δεν γεννήθηκε στην αλβανική εκείνη πόλη, αλλά σε μία άλλη επί ελληνικού εδάφους...

Ερώτηση: Ποιον προσπαθούμε να πείσουμε; Τους ξένους ή τους Έλληνες;

Και γιατί χρειάζεται να πείσουμε δεν καταλαβαίνω, στοιχεία δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα; Ιστορικά στοιχεία, παγκοσμίως αναγνωρισμένα; (Κι έχω να προτείνω μία λύση, παν απλή! Όσοι αποφαίνονται τα συγκεκριμένα, να προβούν και στην ΑΜΕΣΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ της παγκόσμιας ιστορίας! Να διορθώσουν την καταγεγραμμένη παγκόσμια ιστορία με τις στρεβλώσεις τους!! Κότες!!! Λειράτες!! Όλοι μπορούν να αποφανθούν, ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να σηκώσει το ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ των λεγομένων!!! Με υπογραφή μόνο την σηκώνεις! Κατοχυρωμένη ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ επέμβαση/παρέμβαση/αλλοίωση/στρέβλωση!)

Και ποιο είναι το θέμα τελικά, πού γεννήθηκε ή τι έκανε;;; Και… (άλλη ερώτηση) ό,τι έκανε ο Αλέξανδρος το έκανε ως αλβανός; Την αλβανική κουλτούρα μετέδιδε στις χώρες που κατακτούσε;

Αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό, αλλά γιατί ΕΜΕΙΣ πασχίζουμε. Μια απάντηση είναι η εξής: 'Ο,τι μας μάθανε είναι λάθος, μας έχουν αποκρύψει πολλά, μας έχουν κλέψει πάρα πολλά, γι αυτό φτάνει ο άνθρωπος σε σημείο να αμφισβητεί τα πάντα.

Κι έχω να πω: Αν γίνεται γι’ αυτό τον σκοπό, απόλυτα μας συμφέρει! Αν όλο αυτό γίνεται για να μπει ο καθένας μας στη διαδικασία να σκεφτεί, ή ακόμα καλύτερα για να αμφισβητεί τα πάντα (η αρχή της φιλοσοφίας), τότε μια χαρά δουλεύει για μας το παιχνίδι!!

Αλλά πιστεύω ότι πρόκειται για κάτι άλλο….

Σε ένα παλαιότερο κείμενο είχα γράψει ότι ο Έλληνας ό,τι έχει δεν το εκτιμά, δεν του δίνει καμία σημασία, κι αυτό το βρήκα λογικό διότι έτσι είναι ο άνθρωπος, ό,τι δικό του το έχει ως δεδομένο (το κείμενο εδώ). Το πρώτο λοιπόν θετικό της υπόθεσης είναι ότι μαθαίνουμε να μην έχουμε τίποτα δεδομένο!

Το δεύτερο θετικό. Σε ένα άλλο πάλι κείμενο (εδώ) είχα αναφέρει ότι προσπαθεί να πείσει για την ιστορία του, διότι ο ίδιος ο Έλληνας ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ότι έχει καμία σχέση με τους προγόνους του! Και η λύση που έχω δώσει είναι η εξής: Για να πειστεί ο Έλληνας ότι είναι άξιος των προγόνων του, πρέπει να γίνει άξιος των προγόνων του!!!

Αναγκαστικά μάνα μου, άλλος τρόπος δεν υπάρχει!

Και τελικά νομίζω ότι γι’ αυτούς τους λόγους πασχίζουμε για να πείσουμε! για τα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ!!! για τα καταγεγραμμένα, παγκοσμίως, ιστορικά αυτονόητα.

Υ.Γ. Για σένα που συνεχίζεις να επιμένεις και να ασχολείσαι με αυτούς! (που μας έμαθαν λάθος, που μας απέκρυψαν την ιστορία μας, που σκοπό είχαν τον αποπροσανατολισμό μας), και λόγω αυτού η προσπάθειά σου όλη πηγαίνει στο να αναδείξεις τη σωστή ιστορία, να ενημερώσεις για την αλήθεια, να νουθετήσεις τους αδαής, έχω να πω: Το να μένεις στο τι μας έκαναν δεν συμφέρει! Με την έννοια τους δίνεις πολύ μεγάλη αξία! Κυρίως γιατί υπονοείς ότι το φάγαμε το παραμύθι (και συνεχίζουμε να το τρώμε), σαν χάνοι και χωρίς γλιτωμό!

Αλλά πέραν αυτού, είναι και λάθος η πεποίθησή σου, διότι πχ εγώ (όπου «εγώ», βάλε όσοι άλλοι*) μεγάλωσα στην ίδια κοινωνία, μορφώθηκα με την ίδια παιδεία, έμαθα από τους απανταχού «ειδήμονες» τα ίδια, όμως ξέρω άλλα! Που άρα αυτό σημαίνει ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ! Αφορά σε ΚΑΤΑΝΤΙΑ που ο καθένας ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ έφερε στη ζωή του! (Μην δικαιολογείς το πλήθος γιατί τους απαλλάσσεις! Είναι θέμα δικό του, του καθενός, αυτό που απέγινε.)

* Αν ένας το μπορεί σημαίνει ότι γίνεται (απλή μαθηματική απόδειξη).

Υ.Γ.2 Όσον αφορά στη γνώση: Το ζήτημα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ, είναι ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ άξιοι των προγόνων μας!

Όταν φέρνω εμένα ως παράδειγμα (όπου «εμένα», βάλε όσους άλλους) δεν θέλω να καταδείξω ότι θα μπορούσε ο καθένας να μην ξεγελαστεί, αλλά ότι το θέμα δεν έχει να κάνει με ακαδημαϊκές γνώσεις!!! (αμόρφωτη είμαι!! και ο πάγκαλος είναι μορφωμένος!!!) Η γνώση που ενδιαφέρει είναι αυτή της….. ΜΝΗΜΗΣ! που όλοι κουβαλάμε μέσα μας.

Πνεύμα είναι αυτό που λείπει, όχι εξυπνάδα, όχι μόρφωση, όχι ενημέρωση, ούτε φυσικά καθοδήγηση!

Ας μην διαβάσει ποτέ τίποτα κανείς! ας μην ενημερωθεί από έγκυρους ιστορικούς, ας μην κάνει διατριβή σε φιλοσοφικές μελέτες, ας μην δει ποτέ κείμενο του Αριστοτέλη! ΜΟΝΟ να βρει το πνεύμα του! Αυτό αρκεί!

(όταν εγώ  – όπου «εγώ», βάλε όσοι άλλοι –  ήξερα τα άλλα, δεν είχα διαβάσει τίποτε)

Το πνεύμα οξύνεται (αποκλειστικά και μόνο) με ατομική δουλειά του καθενός. Την οποία θα πρέπει να ΘΕΛΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ να την κάνει.

Υ.Γ.3 Ας στραφούμε στη σωστή κατεύθυνση για να έχουμε τα σωστά αποτελέσματα.