γράφει η Σ.Λυγερού
(Μετάφραση του «.....εγώ θα σώσω τον κόσμο. Αν δεν σωθεί, εγώ θα φταίω».)
Θρέφω το σθένος μου όταν θεωρώ ότι φτιάχνοντας τον εαυτό μου συμβάλλω (βάζω το λιθαράκι μου/κάνω αυτό που μου αναλογεί) ώστε να φτιάξει ο κόσμος όλος.
Θρέφω τον εγωισμό μου όταν θεωρώ ότι το να φτιάξω όλους τους υπόλοιπους είναι το χρέος μου.
Αυτός που κοιτά να φτιάξει τους άλλους κι όχι τον εαυτό του το κάνει από αδυναμία. Επειδή, ό,τι ο ίδιος «κατάντησε» θεωρεί ότι οφείλεται στους λοιπούς (η κοινωνία φταίει που είμαι εγώ ασυνεπής, άδικος, παρτάκιας, εκμεταλλευτής, ανάξιος, κάφρος), γι’ αυτό στόχος του είναι να αλλάξει τον υπόλοιπο κόσμο ώστε να μπορέσει μετά κι ο ίδιος να γίνει σωστός άνθρωπος.
- Αυτός που ασχολείται με το να φτιάξει τον εαυτό του βλέπει ως χάρη (βοήθημα) τον χρόνο που του δίνεται. Αυτός που περιμένει την αλλαγή των άλλων για να μετά ο ίδιος καταφέρει να φτιάξει, βιάζεται.
- Στο χέρι σου είναι μόνον ο εαυτός σου και το να τον φτιάξεις είναι το απόλυτο χρέος σου. Η μόνη βοήθεια που μπορείς να προσφέρεις στους γύρω σου, για να κι εκείνοι προαχθούν (που την προσφέρεις ούτως ή άλλως όταν φτιάχνεις τον εαυτό σου), είναι να μην τους επιτρέπεις! (Να μην επιτρέπεις 1. την μάχη που δίνει ο καθένας με τον εαυτό του να την περνάει σε σένα 2. να κρέμονται πάνω σου 3. να τους σώνεις. Για να ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΝ να αλλάξουν -ο σκληρότερος αντίπαλος είναι ο εαυτός-, να ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΝ να στηριχτούν στα πόδια τους, να βρουν ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ την δύναμή τους.) Εσύ μόνο να μη επιτρέπεις, η αλλαγή του καθενός άλλου είναι απόλυτα στο δικό του το χέρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου