Είναι αστείο και συνάμα γελοίο!
Αστείο διότι είναι εμφανές το γεγονός ότι ο "λαός" έχει τη δύναμη, την οποία φοβούνται πραγματικά όλοι εκείνοι που τον παραμυθιάζουν, τον χειραγωγούν, τον εκμεταλλεύονται, τον (κατα)δυναστεύουν. Γι' αυτό και χρησιμοποιούν άρτια σχεδιασμένες τεχνικές και μεθόδους
παραπληροφόρησης και προπαγάνδας, μέχρι και της πιο χαμερπούς προβοκάτσιας ενίοτε και με το αίμα αθώων να χύνεται αφειδώς, προκειμένου να προωθήσουν δολοπλόκες ατζέντες ή να προφυλάξουν τα οπίσθιά τους από τη λαϊκή δυσαρέσκεια έως οργή. Aποπροσανατολίζοντας την τελευταία και, τελικά, αντλώντας προσωπικά οφέλη και κέρδη από αυτή! ( Φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί σε εξισώσεις που απαιτούν...τη συμφωνία!)

*θυμάτων ή πολλές φορές στην ουσία μαζοχιστών, βαριά διαταραγμένων; :
Πόσο πολύ και συστηματικά πρέπει να σε εξαπατούνε και να αυταπατάσαι, για να καταλάβεις κάποια στιγμή ότι είσαι το θύμα μιας κατά συρροή εξαπάτησης;
Στην ταινία "V for Vendetta" (ένα ίσως κινηματογραφικά στυλιζαρισμένο είδος παρηγοριάς για τους μόνιμα αρρώστους σε "real time") το τυραννικό κυβερνόν κόμμα τρέμει μήπως και μαθευτεί από τους πολίτες ποιοι ήταν οι πραγματικά υπεύθυνοι για τα φοβερά τρομοκρατικά χτυπήματα που οδήγησαν στην εκλογή εκείνων που υπόσχονταν εγγυημένη και με "κάθε μέσο" ασφάλεια και τιμωρία των ενόχων. Μέχρι που βρέθηκε ο εξωπραγματικά ατρόμητος ήρωας (ένα είδος super ήρωα, από αυτούς που ευδοκιμούν σε κόμιξ κι οθόνες) για να ξυπνήσει ο λαός από το λήθαργό του και να αποκαλυφθεί η φοβερή σε βάρος του πλεκτάνη. Η ταινία προχωράει και σε ένα "πονηρό (ή μήπως τελικά ειρωνικό;) κλείσιμο του ματιού" προς τους θεατές: όταν ο αφυπνισμένος λαός, άνδρες και γυναίκες, βγαίνει μαζικά κι αποφασιστικά και ψυχωμένα στους δρόμους, δεν φαίνεται ικανή ούτε η θανάσιμη απειλή των βαριά οπλισμένων στρατιωτικών ανδρείκελων να τους σταματήσει...
Το γελοίο, στο οποίο αναφερθήκαμε στην αρχή; Είναι ότι ο "λαός" (που στις κατ'επίφαση δημοκρατίες της απροκάλυπτης ολιγαρχίας αποκαλείται και "κυρίαρχος") κατακερματισμένος, ζαλισμένος από τον ακατάσχετο θόρυβο ψευδών ειδήσεων και κατασκευασμένων πληροφοριών, ψυχολογικά τσακισμένος από το φόβο των "πανταχού παρόντων" κινδύνων (υπαρκτών και μη) και απ'το άγχος της αστυνομοκρατούμενης επιβίωσης στην οποία υποβαθμίζεται η ζωή, μοιάζει να μην...έχει καταλάβει, σε ακόμη πολύ μεγάλο ποσοστό. Την πραγματική δύναμή του. Την ισχύ που προκύπτει από την αφύπνιση, την διάφανη ματιά, την απόρριψη των διανοητικών μπάζων, την ανάληψη ευθυνών, την ένωσή του.
Και για να το προχωρήσουμε με μια υπόθεση:


Γιατί η αλήθεια είναι ότι αληθινά "ο λαός έχει τη δύναμη"! Το ξέρει αληθινά όμως; Διότι η Δύναμη συνάδει με την αντίληψη και πιο συγκεκριμένα με την ανεξαρτησία της αντίληψης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου