Λάθη νοούνται μόνο αυτά που ΔΕΝ θα ξαναέκανε ο άνθρωπος

Κάποια στιγμή ένιωσα ένοχη που υπέστη όλα αυτά ο γιος μου, για να κάνω εγώ τον αγώνα μου. Ένιωσα ότι το παιδί μου το θυσίασα...

Μα, φίλε μου, και τον εαυτό μου είχα σκοπό να θυσιάσω!! ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ, πάνω κι από την οικογένεια, πάνω κι από την ίδια μου τη ζωή, βρίσκεται η πατρίδα!

Γιατί ο άνθρωπος χωρίς πατρίδα ΔΕΝ ΖΕΙ! Ψεύτικη ζωή ζούμε τώρα που είμαστε σκλαβωμένοι!!! Μόνο ελεύθερος ο άνθρωπος πραγματικά ζει!!! Αυτή την συγκεκριμένη ζωή, της σκλαβιάς που ζούμε σήμερα, τι να την κάνει ο γιος μου;;;; Μακράν καλύτερος είναι ο θάνατος!!! (δεν το είπαν τυχαία οι πρόγονοι)

Και είναι ο λόγος, που σήμερα, όχι μόνο δεν λυπάμαι που "θυσίασα" το παιδί μου -κι εμένα-, αλλά ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΑ!!! Θα ξαναέκανα ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ από την αρχή!!!

Καλή λευτεριά.

(τη φωτό την βρήκα εδώ)