Οι στρατιωτικοί έχουν καταντήσει άβουλα όντα, δούλοι. Κανονικά
η πειθαρχία έπρεπε να φτιάχνει ανδρειωμένους, όχι δούλους.
Αυτό που παίζει ρόλο είναι σε τι πειθαρχείς, στο άξιο ή στο
τιποτένιο. (Και αν αυτός που ορίζει
σε τι θα πειθαρχήσεις είναι άξιος ή τιποτένιος.)
Ανάλογα στην παιδεία, αν πειθαρχείς στην παπαγαλία ή στο να
δέχεσαι το μαύρο για άσπρο, είναι ανάξιο, το αποτέλεσμα είναι δούλος.
Αντίστοιχα στην προσωπική ζωή καθενός, αν ο λόγος που
πειθαρχεί στη δουλειά ή στη συζυγική ζωή είναι για να μην χάσει την βολή του, αφορά
σε λόγο ανάξιο, η πειθαρχία μετονομάζεται, γίνεται συμβιβασμός.
Ο συμβιβασμός ευθύνεται για το δούλος, καθότι αυξάνει τα όρια ανοχής στο ευτελές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου