Αυτό που θέλεις, αν εσύ το πράξεις δεν χρειάζεται να το ζητήσεις

Έχεις κάποιον που σου δημιουργεί πρόβλημα (εκείνος το δημιουργεί, δικό του το πρόβλημα) και βγαίνει η δική σου η ψυχή για να τον κάνεις να σταματήσει. Σκέψου όμως, αν εσύ δεν θελήσεις να πάρεις το πρόβλημα, δεν θα το έχεις. 

Επειδή σου φαίνεται απλοϊκό, δες αυτό: Ένας έφηβος ό,τι κι αν του λένε οι μεγάλοι πάει κόντρα, δεν μασάει σε κανέναν εκβιασμό, δεν φοβάται κανένα ενδεχόμενο και πάντα κάνει το δικό του. Πότε αρχίζει ο έφηβος να «συμμορφώνεται»; Αφού την πατήσει! (Κάκιστα, αλλά δεν είναι αυτό το ζήτημα.) Αφού την πατήσει (πονέσει, αποθαρρυνθεί) θα πει Ο ΙΔΙΟΣ στον εαυτό του να «συμμορφωθεί». Αυτό είναι το ζήτημα: ΜΟΝΟ αν ο ίδιος πει στον εαυτό του να «συμμορφωθεί», μόνο τότε θα το πάθει. Κανένας άλλος (ο πιο αγαπητός ή ο πιο φοβιστικός) δεν θα μπορέσει να τον «συμμορφώσει». 

Μόνο εσύ μπορείς να πείσεις τον εαυτό σου να φοβηθεί, να πειθαρχήσει, να συμβιβαστεί, να ταπεινωθεί, μόνο εσύ, αν το θελήσεις.

Αν το κατάλαβες απόλυτα αυτό, θα μπορέσεις να δεις και το επόμενο (εξίσου απλοϊκό): Αν εσύ δεν πλήρωνες, αν εσύ δεν τηρούσες τους παράνομους νόμους που φτιάχνουν οι προδότες, αν εσύ αρνιόσουν να συμμετάσχεις στον ξεπουλημό της χώρας, το πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν, δεν θα σε αφορούσε.

Δικές τους είναι οι υπογραφές, αυτοί είναι οι μόνοι υποχρεωμένοι να τις τηρήσουν.