Ανέλαβε τη ζωή σου

Όταν για κάτι εύχεσαι (μακάρι, αμήν) δεν πιστεύεις ότι μπορεί να συμβεί. Για να πιστέψεις σε κάτι πρέπει να το έχεις δει. Για να έχεις καθαρό οπτικό και/για να δεις πρέπει 1. να μην χρειάζεσαι και 2. να μην περιμένεις. (Αφορά στην κανονική σου, ατομική ζωή.)

Αν στην κανονική σου ζωή πρέπει οι γύρω σου ή οι καταστάσεις να αλλάξουν για να είσαι/ζήσεις εσύ όπως επιθυμείς, άγεσαι και φέρεσαι (εξαρτάσαι) από τους γύρω σου και τις καταστάσεις. Κι αν εξαρτάσαι ως άνθρωπος, εξαρτάσαι -επακολούθως- και ως πολιτικό ον.

Ανέλαβε, σαν να είσαι ο μόνος υπεύθυνος, τις καταστάσεις της ζωής σου, βρες τρόπο να δρας (μην περιμένεις/αναβάλεις) κατά πώς επιθυμείς, υπό τις παρούσες συνθήκες και χωρίς να απαιτείται η συνέργεια άλλων (των γύρω σου).

Κι αν αναρωτιέσαι πού κολλάει το «θα δεις», με το να σταθείς στα πόδια σου και να δρας -αντί του να περιμένεις-, η απάντηση είναι: οι φόβοι και οι ανάγκες μάς κλείνουν το οπτικό.

Κι αν θεωρείς εγωιστικό το ατομικό και ιδεατό το συλλογικό, η απάντηση είναι: αδύναμοι άνθρωποι φτιάχνουν ένα αδύναμο σύνολο. Δυνατοί άνθρωποι φτιάχνουν ένα δυνατό σύνολο.

Στο χέρι σου είναι μόνο ο εαυτός σου, ασχολήσου για να φτιάξεις μόνο αυτόν.

Γίνε δυνατός άνθρωπος, άξιος πολίτης. Όλα τ’ άλλα θα είναι επακόλουθα αυτού.