Τι είδους αγώνα πρέπει να κάνουν οι γιατροί

(τυχαία διαλέγω αυτούς, γιατί είχα εμπειρία πρόσφατα)

Αρχικά να πούμε ότι η πολιτεία έχει αφήσει στο έλεος (να ρημάξει) η υγεία (η παιδεία, η δικαιοσύνη κλπ, έχουν αφήσει να ρημάξουν ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ – εκτός από τους ορόφους που οι ίδιοι κατοικοεδρεύουν, εκεί που βάζουν τον κώλο τους δηλαδή).

Η πολιτεία όμως.. τη δουλειά της κάνει, που σημαίνει ότι ΕΧΕΙ ΟΦΕΛΟΣ να τα αφήσει στο έλεος! Θέλει να απαλλαχθεί της υποχρεώσεως να προσφέρει αυτήν την υπηρεσία στους πολίτες της χώρας, δωρεάν (και που ΒΑΣΕΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ είναι κατοχυρωμένο και αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών να κομίζονται την υπηρεσία αυτή ΔΩΡΕΑΝ, και όχι μόνο της Υγείας αλλά και: ΠΑΙΔΕΙΑ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΔΙΕΛΕΥΣΗ - που σημαίνει ΔΙΟΔΙΑ, ΠΡΟΝΟΙΑ κλπ. – στην πρόνοια βάλε και το εξής: το ρεύμα όπως και το νερό είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΓΑΘΑ, που σημαίνει ότι είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ της πολιτείας να τα παρέχει ΔΩΡΕΑΝ στους πολίτες που ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ κοινωνική μέριμνα - πρόνοια).

Η πολιτεία λοιπόν θέλει να εξαφανίσει καθετί δημόσιο και προωθεί το ιδιωτικό.

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ κάτι τέτοιο να γίνει, μόνο στην περίπτωση ΟΜΩΣ……… που δεν θα εξαναγκάζονται οι πολίτες ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΦΟΡΟΥΣ!!!

Κάντε τα όλα ιδιωτικά κύριοι αλλά δεν θα δίνουμε ΔΡΑΧΜΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ (που σημαίνει στις τσέπες σας).

Αλλά αυτά αφορούν αυτούς, πάμε να δούμε τι αφορά τους γιατρούς (όπου «γιατρός» βάλε όσους εκπροσωπούν την Υγεία).

Οι γιατροί λοιπόν ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΥΝΑΙΝΩΝΤΑΣ στη διάλυσή της! Πώς το κάνουν αυτό;

Όλοι γνωρίζουμε – εξ ιδίων, παθόντες – ότι δεν έχουν γάζες στα νοσοκομεία (τίποτα δεν έχουν, αναφέρω κάτι απλό), όπως επίσης και, αν νοσηλευτείς θα φέρεις από το σπίτι σου ό,τι χρειάζεσαι, μέχρι και το χαρτί υγείας.

Τώρα, στην περίπτωση που διαμαρτυρηθείς στους γιατρούς, σου λένε «τα παράπονά σου στον υπουργό».

Να πούμε (πάλι) γιατί ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΕΙΣ: γιατί… ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ! ΔΕΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΤΣΑΜΠΑ!

Ο λόγος τώρα, που τον γιατρό ΤΟΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΝΑ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΕΙΣ (να μείνεις λίγο σε αυτό, είναι το πονηρό τους σχέδιο) είναι: ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ ΑΓΩΝΑ ΜΑΝΑ ΜΟΥ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ!

Ο γιατρός σκέφτεται «εγώ γιατί να αγωνιστώ, αφού ο κόσμος το αποδέχεται! Θα ρισκάρω εγώ τη θεσούλα μου γι’ αυτούς που κάθονται και δεν μιλάνε»!

Πάμε να δούμε τώρα, επιπλέον του κριτηρίου (βλ. εδώ), και κάτι άλλο ΕΞΙΣΟΥ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.

Αυτό που θα έπρεπε κανονικά να κάνουν οι γιατροί είναι ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ. Αφού δεν μπορούν να κάνουν ΣΩΣΤΑ τη δουλειά τους (την οποία ΕΧΟΥΝ ΟΡΚΙΣΤΕΙ να κάνουν ΑΡΙΣΤΑ και προς το ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ!!!) να τα κλείσουν, ΜΕΧΡΙ να τους δοθεί Ό,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για να λειτουργήσει άριστα η Υγεία (εν συνόλω).

Όπως βλέπεις η λύση, το τι πρέπει να γίνει δηλαδή, είναι κάτι πολυυυυυυ απλό, δεν χρειάζεται να είσαι φωστήρας για να το καταλάβεις. Αλλού είναι το πρόβλημα (εξίσου απλά τίθεται, στην εφαρμογή είναι που δυσκολεύει το πράγμα).

Αν κλείσουν τα νοσοκομεία οι γιατροί, ΠΡΩΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥΣ θα είναι οι πολίτες! (Πρώτα οι πολίτες θα πέσουν να τους φάνε, η κυβέρνηση θα κάτσει θριαμβευτικά να μας κοιτά! Φυσικά τους κάνουμε τεράστια ΧΑΡΗ!! Αφήνουν να φαγωθούμε μεταξύ μας, αυτοί δεν θα πάθουν τίποτα, και μετά την αιματοχυσία θα μπορούν άνετοι και ΑΚΑΘΕΚΤΟΙ να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους! Την εξολοθρευτική τους πολιτική.)

Σ’ αυτό πατάνε οι γιατροί και δεν κάνουν ΤΙΠΟΤΑ! Αυτή είναι η δικαιολογία τους!!

Κοίτα τώρα ποιο είναι το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ: (Αυτό που οι ίδιοι θεωρούν, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!)

Αν κάνω αγώνα ΓΙΑ ΙΔΙΟΝ ΟΦΕΛΟΣ (προσωπικό όφελος δηλαδή), Ή/ΚΑΙ με ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι, τότε, ΜΟΝΟ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ: θα σταματήσω τον αγώνα ΑΚΑΙΡΑ, ΠΡΙΝ ΚΕΡΔΙΣΩ ΔΗΛΑΔΗ, και που σημαίνει ότι ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΘΑ ΧΑΣΩ! 

Και να ξέρεις ότι αυτή είναι μία ΝΙΚΗ την οποία ΕΣΥ, ο ίδιος, ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ ΤΟΥΣ ΕΔΩΣΕΣ!

Υπάρχει κι ένας άλλος τρόπος να κάνεις αγώνα: Να αγωνιστείς για να ΤΙΜΗΣΕΙΣ τις αξίες και τα ιδανικά σου! Σ’ αυτή την περίπτωση δεν σε νοιάζει ούτε το αποτέλεσμα, ούτε το να συνετίσεις τους άλλους, ούτε να δώσεις το παράδειγμα, ούτε το πλήθος να μαζέψεις (😉).

Και ΜΟΝΟ αν δεν σε νοιάζει ΤΙΠΟΤΕ από αυτά, μόνο τότε ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΠΟΤΕ, ΚΑΝΕΝΑΣ, να σε κάνει ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΟΥ. Που αυτό ταυτόχρονα σημαίνει ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΠΟΤΕ, ΚΑΝΕΝΑΣ, να σε κάνει ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ!

(Στην πράξη αποδεικνύεται με το παράδειγμα αυτό)

Και που ΕΠΙΠΛΕΟΝ σημαίνει ότι: ΜΟΝΟ στην περίπτωση που ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να επιδράσει πάνω σου, ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να σε κάνει να δράσεις όπως δρας, αν ΠΟΤΕ δεν υποστηρίξεις ότι για ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ευθύνεται ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ! ότι κάποιος άλλος σε έκανε να πράξεις ό,τι έπραξες (πχ. δεν αγωνίζομαι γιατί οι πολλοί κάθονται και τον τρώνε, ή/και δεν φταίω εντολές εκτελώ, ή/και δεν μπορώ να κάνω σωστά τη δουλειά μου γιατί η πολιτεία δεν μου παρέχει γάζες κλπ.) Σε ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δηλαδή που ρίχνεις το βάρος ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΟΥ ΣΤΑΣΗΣ, ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΣΟΥ ΠΡΑΞΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΣΟΥ ΑΠΟΨΕΩΝ, σε κάποιον άλλον, ή/και σε κάποιους άλλους, ή/και στις συνθήκες, τότε αυτό σημαίνει ότι είσαι ΑΒΟΥΛΟΣ, ΕΡΜΑΙΟ! Αυτόν/αυτούς/αυτό που κατηγορείς ότι ευθύνεται, αυτός/αυτοί/αυτό σε ΣΕΡΝΕΙ.)

Πριν κλείσω, κάτι επίσης πολύ σημαντικό. Ιδιωτικός ή Δημόσιος τομέας; (Όλοι γνωρίζουμε ποιο από τα δύο ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. Έχω κάτι σχετικό με τον λόγο που συμβαίνει, αλλά δεν είναι της παρούσης, οπότε ας το κρατήσουμε στο γενικό του: )

ΟΛΕΣ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ που ΡΗΤΑ αναφέρονται στο Σύνταγμα της χώρας, ως υπηρεσίες ΔΗΜΟΣΙΟΥ ή/και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ χαρακτήρα, θα πρέπει (ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ – το Σύνταγμα το επιβάλλει) να είναι ΔΗΜΟΣΙΕΣ, με μία μόνο παράμετρο…….

(Το μόνο που πρέπει στο Σύνταγμα αλλάξει: ) Οι υπαλληλικές σχέσεις να υπόκεινται ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ, με αυτές... του ιδιωτικού τομέα.

Που σε απλά ελληνικά σημαίνει: ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ, αξιολόγηση με το πόσο καλά κάνεις την δουλειά σου, και που οι ΠΕΛΑΤΕΣ (πολίτες στην προκειμένη) θα το κρίνουν αυτό! Ή/ΚΑΙ η ίδια Η ΕΠΙΔΟΣΗ ΣΟΥ! Και στην περίπτωση που αναδειχθεί με τους δύο αυτούς τρόπους ότι ΔΕΝ κάνεις καλά τη δουλειά σου, αυτοστιγμεί να χάνεις τη θεσούλα σου, να την πάρει κάποιος ικανότερος από εσένα.

 Υ.Γ. Αναφέρω ότι είναι το ΜΟΝΟ που πρέπει να αλλάξει στο Σύνταγμα της χώρας, γιατί: ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ (βλ. πολιτικοί) δημόσιοι υπάλληλοι είναι! 

Αν αρθεί μάνα μου η ασυλία τους, η μονιμότητα, το απυρόβλητο, τα κόκκινα χαλιά, οι θρόνοι, τα υπέρογκα ποσά που λαμβάνουν ως αποδοχές, ΟΠΟΙΟΝ ΚΙ ΑΝ ΒΑΛΕΙΣ σε ΟΠΟΙΑ θέση - κι αν βάλει τον κώλο του, ΑΡΙΣΤΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ.