Ο Αριστοτέλης έλεγε «πίσω από κάθε πόνο σου βρίσκεται ένα λάθος σου»

Όλοι έχουμε έναν χαρακτήρα και με αυτόν ζούμε. Όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα (θυμό, πόνο κλπ) θεωρούμε ότι κάτι ΕΞΩ από εμάς το προξένησε. Μία συνθήκη ή κάποιος άλλος.

Σε μία διένεξη/τσακωμό ή όταν προκύπτει κάποιο πρόβλημα λέμε ότι και οι δύο έχουν δίκιο ή ότι και οι δύο φταίνε.

Το «δεν μπορώ» σε άμεση συνάρτηση με την ελεύθερη βούληση

Ένας άνθρωπος βρίσκεται σε δίλημμα: να χωρίσει ή να κρατήσει τον γάμο του. Φαινομενικά έχει την επιλογή, και είναι στο χέρι του η όποια απόφαση πάρει.

Για να πάρει την απόφαση εξετάζει το ζήτημα (όχι με βάση το θέλω του αλλά με βάση το συμφέρον του). Με παράδειγμα:

Όταν ο άνθρωπος καλείται να αλλάξει

Αρχικά να πούμε ότι κανείς δεν θα άλλαζε εθελούσια, διότι είναι η πιο υπεράνθρωπη που υπάρχει δουλειά. Αυτό που μας οδηγεί κατά κείθε είναι είτε οι συγκυρίες (και να μείνουμε για λίγο… Οι συγκυρίες είναι σαν να σε στρέφουν προς μία κατεύθυνση, και όλο σε στρέφουν, ώσπου να μπεις σε έναν πολύ συγκεκριμένο δρόμο που εν τέλει γίνεται μονόδρομος), είτε κάτι μας ωθεί από μέσα μας. (Αυτά τα δυο μοιάζουν να δουλεύουν συνδυαστικά, σαν το ένα να κόβει και το άλλο να ράβει.)

Πώς φέρνεις σωστό αποτέλεσμα

Όταν έχουμε δίλημμα δεν διαλέγουμε με βάση το σωστό ή το λάθος, ούτε καν με βάση το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, αυτό που κάνουμε είναι: Συστρατευόμαστε με την πλευρά εκείνη του εαυτού μας που μας είναι προσφιλής.

Από πού αντλείται αξία και δύναμη

Στην Εύβοια, στην παραλία της Βλαχιάς, υπάρχει μια καντίνα την οποία διαχειρίζεται μία κυριούλα, που εκ πρώτης δεν σου γεμίζει το μάτι, αλλά που τελικά αποδείχτηκε εύστροφη, σβέλτη και μέσα σ’ όλα.