Όταν ο άνθρωπος καλείται να αλλάξει

Αρχικά να πούμε ότι κανείς δεν θα άλλαζε εθελούσια, διότι είναι η πιο υπεράνθρωπη που υπάρχει δουλειά. Αυτό που μας οδηγεί κατά κείθε είναι είτε οι συγκυρίες (και να μείνουμε για λίγο… Οι συγκυρίες είναι σαν να σε στρέφουν προς μία κατεύθυνση, και όλο σε στρέφουν, ώσπου να μπεις σε έναν πολύ συγκεκριμένο δρόμο που εν τέλει γίνεται μονόδρομος), είτε κάτι μας ωθεί από μέσα μας. (Αυτά τα δυο μοιάζουν να δουλεύουν συνδυαστικά, σαν το ένα να κόβει και το άλλο να ράβει.)

Τι συμβαίνει τώρα, όταν βρεθούμε στον μονόδρομο; Αντιστεκόμαστε! Η πρώτη μας αντίδραση, όταν καλούμαστε να αλλάξουμε, είναι να προσπαθήσουμε να επιβεβαιώσουμε την ορθότητα αυτού που μέχρι τώρα κάναμε/αυτού που μέχρι τώρα ήμασταν. Κάτι που είναι ΜΕΓΑ βοήθημα! Γιατί μπορούμε να δούμε επακριβώς ΤΙ είναι αυτό που πρέπει να αλλάξουμε.

Δες τι προσπαθείς να βγάλεις σωστό. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι το αντίστροφό του.