Πώς λύνεται ο γόρδιος δεσμός

Τη στιγμή που αντιλήφθηκα ότι η επίδραση που δέχτηκα ως παιδί με όρισε σαν άνθρωπο (τον χαρακτήρα και τη δράση μου), αποφάσισα να απαλλαχτώ από δαύτην (για να δω τον κανονικό μου εαυτό).

Φυσικά δεν αλλάζει η επίδραση (έχει λόγο ύπαρξης) αυτό που αλλάζει (πρέπει να αλλάξει) είναι να μην είναι η επίδραση τ αφεντικό.

Για να συμβεί αρκεί να γνωρίζεις όλο της το φάσμα (πώς προέκυψε καθετί που είσαι). Σ αυτή τη μόνη περίπτωση δεν μπορεί να κάνει κουμάντο.

----------------------------------------------------------------- 

Πήγα ν αλλάξω λάστιχο και το παλικαράκι που με εξυπηρέτησε έκανε περισσότερα απ' όσα ήταν υποχρεωμένος, φεύγοντας του είπα να είσαι πάντα έτσι άξιος κι ας μην αξιολογείται από τους άλλους, τιμάς τον εαυτό σου με αυτόν τον τρόπο.

Θα το χρησιμοποιήσω για να πω για ποιον λόγο, ενώ είναι αληθές και σωστό αυτό που του είπα, επί του πρακτέου δεν έχει εφαρμογή και στέκει ως βαρύγδουπη μεγαλοστομία.

Όταν η -οποία- δράση είναι αποτέλεσμα της επίδρασης και κάνει κουμάντο (δεν μπορεί ο άνθρωπος να δράσει διαφορετικά) σε καμία περίπτωση δεν θα έχει σωστό αντίκτυπο, ούτε στον ίδιο που τη δράση κάνει ούτε και στους αποδέκτες αυτής.

Για έναν σπουδαίο λόγο συμβαίνει: για να δεις την επίδραση.

------------------------------------------------------------------ 

Είναι ένα νεαρό παιδί στη γειτονιά που με ελεημονεί επειδή είμαι ανύπαντρη μητέρα 😊.

Διστακτικά μια μέρα με ρώτησε αν μπορεί να φέρει ένα δωράκι για τη μικρή κι έκτοτε, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, περνάει και μας δίνει το κατιτίς του. (Για εμάς φυσικά πάντα καλοδεχούμενα τα καλούδια!)

Του αρέσει να βοηθάει ανθρώπους σε δυσμενή κατάσταση, ανοιχτά, εξ αρχής, μου είπε.

Θα σου κάνω έκπληξη και δεν θα αναφερθώ στην επίδραση που ορίζει τη δράση του. Τον χρησιμοποιώ για να αναδείξω ένα άλλο γλυκουλι ζήτημα.

Παρότι αν με δει κάποιος δεν θα σκεφτεί με τίποτα ότι είμαι άνθρωπος σε δυσμένεια, το συγκεκριμένο παιδί έβγαλε το συμπέρασμα από τις προσλαμβάνουσές του. Στο μυαλό του μια ανύπαντρη μητέρα είναι κρίμα, ο άντρας -σε κάθε περίπτωση- αρνήθηκε να την νυμφευθεί, είναι και λίγο ντροπιαστικό το ότι έμεινε έγκυος εκτός γάμου, είναι σίγουρος ότι και η κοινωνία την κρίνει, άρα μιλάμε σίγουρα για γυναίκα που ανήκει στην ομάδα ατόμων "ενός κατώτερου θεού". (Αν κοιτάξουμε ποιους βοηθάμε θα βρούμε την άποψή μας για τον εαυτό μας.)

Το εντυπωσιακό είναι ότι δεν τσέκαρε στιγμή εμένα, να δει αν ταιριάζω με την εικόνα που έχει στο μυαλό του για τις ανύπαντρες μητέρες. Και.. έφτασα στο ζητούμενο: Η άποψη που έχουν οι άλλοι για σένα είναι δικό τους πρόβλημα (κυριολεκτικά και μη).

------------------------------------------------------------------ 

Η επίδραση που δέχτηκε ο άνθρωπος που ελεημονεί είναι ίδια με του φιλοτομαριστή (ίδια επίδραση αντίθετη έκφραση), πάσχουν κι οι δυο από έλλειψη αξίας εαυτού.

Κι ενώ δεν είναι καθόλου εμφανές ( ε; ) ότι και ο συντρέχτης είναι εγωιστής (που ο εγωισμός είναι ξεκάθαρη μειονεξία) είναι τόσο εγωιστής -ακριβώς- όσο και ο παρτάκιας.

Και αποδεικνύεται περίτρανα από το προηγούμενο παράδειγμα, μιας και 1. Καθόλου δεν τον ενδιαφέρει/δεν ασχολείται με τον άνθρωπο που βοηθά και 2. Προσφέρει για να εξισώσει -φέρνει ένα συν στο μείον για να έρθει στα ίσα.

Καθόλου εμφανώς, όμως απόλυτα και μόνο τον εαυτό του κι αυτός σκέφτεται, και από την ίδια με του φιλοτομαριστή ωφελιμιστική πλευρά.

Άρα (άλλη μια πολύ λογική εξήγηση): Αν ο λόγος που κάνει κάποιος το καλό είναι κακός, το αποτέλεσμα που θα φέρει δεν μπορεί να είναι καλό, ούτε για τον ίδιο που τη δράση κάνει ούτε και για τον αποδέκτη της.

------------------------------------------------------------------ 

Όλα τα πορίσματα στην καμπούρα μου τα έβγαλα. Θα μπορούσα φυσικά να τα εξάγω κοιτώντας/ασχολούμενη αποκλειστικά και μόνο με τους άλλους. (Ακριβώς τα ίδια θα έβρισκα, ότι πρόκειται για μειονεξία, που οδηγεί σε εγωισμό, τις αντίθετες εκφράσεις, την ανάγκη για εξίσωση, το καθρέφτισμα -αν δεις ποιους βοηθάς θα βρεις την άποψή σου για τον εαυτό σου.)

Έχει ένα επιπλέον πλεονέκτημα το να χρησιμοποιήσεις τον εαυτό σου ως πειραματόζωο, για το οποίο έφτιαξα τον τίτλο 😄

Πώς λύνεται ο γόρδιος δεσμός

Αν χρησιμοποιήσεις τους άλλους ΔΕΝ θα δεις τη δική ΣΟΥ επίδραση, η οποία ορίζει τον χαρακτήρα και τη δράση σου, και άρα δεν θα καταφέρεις να την πετάξεις από το βάθρο.

Έναν πύρο χρειάστηκε να βγάλει για να λυθεί ο τόσο περίπλοκος, χωρίς αρχή και τέλος, δεσμός. Ο πύρος στην περίπτωση του ανθρώπινου κουβαριού είναι η γνώση. Αν γνωρίσεις για ό,τι είσαι τι ευθύνεται, τι το προκαλεί, αυτομάτως γίνεται του χεριού σου. Αν γίνει του χεριού σου καμία υπεροχή, καμία δύναμη, καμία ισχύ δεν θα έχει. (Ακριβώς -και μόνο- επειδή η επίδραση δρα ανεξέλεγκτα, κάτω από τη μύτη σου και χωρίς την έγκρισή σου, στήνεται, από σένα τον ίδιο, το βάθρο.) Αν μόνο βγάλεις τον πύρο δεν θα χρειαστεί να λύσεις το τόσο περίπλοκο, χωρίς αρχή και τέλος, προσωπικό σου κουβάρι.

Τα μόνα δεσμά που υπάρχουν είναι αυτά που βάζει ο ίδιος ο άνθρωπος στον εαυτό του. Και ο κατασκευαστής τους (δεν είναι ο Ήφαιστος) είναι η επίδραση που δέχτηκε ως παιδί.