(δεν θα
τό ‘γραφα τώρα, είπα να ξεκουραστώ και να ξαναγράψω όταν με το καλό πάω πίσω
στο μπουντρούμι μου, ας όψεται...... με προκάλεσε η Αννα! αυτή φταίει!!!)
Λοιπόν, η καταγγελία μου αυτή, η τελευταία μου, το κύκνειό μου άσμα! ΔΕΝ είναι το σημαντικό της υπόθεσης! (Ό,τι αφορά ΑΥΤΟΥΣ δεν έχει καμία σημαντικότητα, αφού ΜΠΟΡΟΥΝ να μας γράφουν στ' αρχίδια τους -η τελευταία φορά που με γράφουν στ' αρχίδια τους.) Το σημαντικό είμαστε ΕΜΕΙΣ, και δες ποια είναι η δυναμική, ΤΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ!!!!!!! (ΗΔΗ ΤΟ ΚΑΝΩ, τα αποτελέσματα............ ΑΠΡΟΣΜΕΤΡΗΤΑ!!!!!!)
Με
ΟΠΟΙΟΝ μίλησα, καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, όσους ενεπλάκησαν, αλλά και
όσους συνάντησα καθ' οδόν, ΟΠΟΙΟΝ συνάντησα, εκεί που έβαλα βενζίνη, εκεί που
πήρα καφέ, εκεί που πήρα φαγητό, μέχρι και στα διόδια! ΕΛΕΓΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΉ!!!!
Όχι όμως
με αυτόν τον κυριλέ τρόπο, αλλά ως εξής:
Μπαίνω
στο βενζινάδικο, λέω χωρίς μάσκα μπαίνουμε ε; ΝΑΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ!! (ΌΠΟΥ ΜΠΗΚΑ, ΣΕ
ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΣΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΑΡΔΟΜΗ "ΝΑΙ" ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ! -και από
εκεί και πέρα μέχρι και σήμερα ΟΠΟΥ ΜΠΑΙΝΩ, και από δω και πέρα όπου θα μπαίνω
και ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΡΕΜΑΣΤΟΥΝ!)
Μπράβο σας, λέω, μην υπακούτε τους προδότες! Ξέρετε τι μου έκαναν;;; Κι αρχίζω και ιστορώ, με τον πιο βαθύ, ψυχικό, διαπεραστικό τρόπο (αυτό είναι το μεγαλύτερό μου προσόν! το βάθος μου! επειδή ό,τι λέω είναι ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΗ για όποιον με ακούει, ας είναι κι άψυχος!), και την ιστορώ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ! Μένω σε ακριτικό, νησί, πήγα για εθνικούς λόγους, για να στηρίξω την πατρίδα μου, δεν έχει γιατρό, ήθελα να κάνω τεστ για να ταξιδέψω, μου είπαν κλπ, κλπ. (Την καλύτερη διαφήμιση θα σας κάνω, θα σκίσουν τα ντοκτορά τους οι μαρκετιστες!)
Αυτό που
έχω να πω είναι ότι ΟΛΟΙ με κοιτούσαν με το στόμα ανοιχτό, πέσαν τα σαγόνια
τους. Και κανείς δεν έκανε τη δουλειά του πριν τελειώσω, με τόσο ενδιαφέρον με
άκουγαν, μέχρι κι ο υπάλληλος του πλοίου, έστελνε από την πίσω μεριά τον κόσμο,
έκοβε τα εισιτήρια από το πλάι, μέχρι να ολοκληρώσω την αφήγηση. Στα διόδια
έφτασα μέχρι την μπάρα γιατί ήμουν στον κόσμο μου, έκανα όπισθεν και λέω στην
υπάλληλο «μας έχουν αφήσει μυαλό οι προδότες! Κιμά μάς το έχουν κάνει, θα
πέρναγα την μπάρα!» ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ Η ΚΟΠΕΛΙΑ! Κι αφού συμφώνησε άρχισα να εξιστορώ,
και τα αμάξια πίσω περίμεναν, και ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΝΟΙΑΖΕ, περίμενε να τελειώσω!!!!
Κανείς δεν βιαζόταν, δεν βρέθηκε ούτε ένας που να μην τον ενδιαφέρει να ακούσει
την ιστορία μου αυτή. Την τόσο διδακτική .
«Καλά
κάνετε, να μην τους υπακούτε», έλεγα φεύγοντας. «Τον κώλο τους κοιτάνε, τίποτα
δεν κάνουν για μας, ό,τι τους βολεύει, όποτε τους βολεύει. Να μας πεθάνουν
θέλουν οι προδότες».
Στο
σημείο αυτό, κρίνεται υποχρεωτικό να πω ότι έχω άπειρους φίλους!!! αλλά και..
είμαι πολύ κοινωνικός σαν άνθρωπος, που σημαίνει μιλώ άνετα σε αγνώστους σαν να
τους ξέρω από παλιά! αλλά και..... είμαι πολύ συμπαθής (φυσιογνωμικά), δεν
υπάρχει άνθρωπος που να μην θέλει να με ακούσει. Κι έχω λοιπόν να πω:
Δεν θα
κάνω καμία άλλη δουλειά πλέον (σύνταξη!). Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ την ίδια
ιστορία θα λέω, σαν τώρα μόλις να συνέβη («ξέρεις τι μου κάνανε ΣΗΜΕΡΑ; κλπ,
κλπ), πάντα θα την κρατώ επίκαιρη!
Καθώς
επίσης και.. Μπορεί όποιος θέλει να χρησιμοποιήσει την καταγγελία μου για δική
του χρήση, δηλ. να πει δεν ακολουθώ τις εντολές γιατί σ' αυτήν κάνατε αυτό (δεν
έχω ακόμα αρ.πρωτ. στο τμήμα μου είπαν να κάνω αίτηση για να πάρω αντίγραφο σε
δύο μέρες, και το αντίγραφο θα το πάρω σε άλλες δύο, οπότε μετά θα έχω και θα
το κοτσάρω, για να μην κουβαλάτε χαρτιά, να έχετε μόνο τον αρ.πρωτ. και να
ψάχνουν ΑΥΤΟΙ να το βρουν, υπηρεσιακώς! -να κάνουν και καμιά δουλειά, έτσι για
το ξεμούδιασμα!) Έχετε από εμένα το ελεύθερο.
Είχα
γράψει ένα κείμενο παλιά για τον θάνατο του Βλάσση, στο οποίο στο τέλος έλεγα
«Τώρα θα παλέψετε με το θεριό.. (Φαντάσου το, φτιάξ' το με τη φαντασία σου. Δες
εμάς... μια καρδιά... μια γροθιά)................ Το έφερες το θηρίο μπρος στα
μάτια σου; Ε, τώρα ετοιμάσου να το παλέψεις.» (θα βάλω ολόκληρο το κείμενο στα
σχόλια)
Αυτό
ένιωσα όταν μιλούσα με τους συμπολίτες μου, ότι είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΑΝ
ΓΡΟΘΙΑ, απλά δεν το γνωρίζουμε! Νομίζουμε ότι είμαστε μόνοι μας -ο καθένας από
εμάς- και τους πολεμάμε σαν τον δον κιχώτη τους ανεμόμυλους! Κι αυτό το
αδιανόητο/ακατόρθωτο το καταφέρνουν με τα τσιράκια τους τα μήντια (ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ
ΟΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΓΛΙΤΩΣΟΥΝ -ΑΥΤΑΝΔΡΟ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΤΣΑΡΔΑΚΙ ΣΑΣ!). Καιρός το λοιπόν να
γνωριστούμε!!!! Έναν-έναν θα τον γνωρίσω προσωπικά, τον συμπολίτη μου, που
ΠΑΣΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΛΕΥΕΙ ΚΑΙ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΟΡΘΙΟΣ ΜΕ ΤΟΣΗ ΑΝΔΡΕΙΑ ΑΝΤΑΞΙΑ ΤΩΝ
ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ!
Αυτό που
νιώθω, πρώτη φορά στη ζωή μου, είναι ότι Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ
ΧΕΡΙΑ!!!!! ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ!!!!! Δεν τους έχω καμία ανάγκη, ας μην εκδικάσουν
τίποτα, αρκεί που ξέρουν οι συμπολίτες μου ότι είναι προδότες και ότι τους
παλεύει άλλος ένας! Έστω κι άλλος ΕΝΑΣ!!! ΟΠΟΤΕ έρθει η ώρα, η μαγική, που ΔΕΝ
θα μπορούν στα λαγούμια τους να κρύβονται, τότε θα δικαστούν. Και δεν
χρειάζεται κανένα δικαστήριο να λειτουργήσει. Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ είναι
ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ!!!! Και δη, δεν ελέγχεται, δεν αλλοιώνεται, δεν καθοδηγείται, δεν
μιζώνεται, άρα ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΙΕΤΑΙ!!
Είχα
γράψει κάποιο άλλο κείμενο, κάποια άλλη φορά. Όχι αγωνιστικό, αμπελοφιλοσοφία -το
αγαπημένο μου!!!!! Στο οποίο στο τέλος έγραφα «κρατώ τη γη στα χέρια μου αυτή
τη στιγμή, και την γυρνώ κατά πού εγώ θέλω, οπότε.... τώρα... εγώ.... επειδή
αυτό θέλω.... την γυρνώ στην μεριά του καλού!!!!!!» (Η μάγισσα της Σμύρνης!!
-έχω και την καταγωγή!!!)
Για να
με σταματήσετε το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι……. (κλεμμένο από το κείμενο
για τον Βλάσση): Πρέπει να τρέξετε.. αν θέλετε να προλάβετε. να με φάτε εσείς
πρώτοι!!!!! Ούννοι. Βάρβαροι. Ουστ!!!!!!!!
ΤΙΠΟΤΑ
ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ!!!!!!!
Υ.Γ. Με την συγκεκριμένη αυτή τελευταία πράξη μου παίρνω εκδίκηση για το αίμα των τίμιων, δίκαιων, αξιοπρεπών, αντρών που σ' αυτή ΤΗΝ ΑΝΑΝΔΡΗ ΜΑΧΗ, έπεσαν. Όσους για οικονομικούς λόγους αυτοκτόνησαν.
Το κείμενο
για τον Βλάσση (Αθάνατος!) εδώ: https://koukfamily.blogspot.com/2011/07/blog-post_2455.html
Ευχαριστω για το λινκ αγαπητη Στεφανία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρομαι που εστω και λιγακι βοηθησα εμμεσα στο αρθρο σου.
Καλο Αγώνα
Η Ιστορία η ίδια αγαπητέ μου, η Ιστορία τα κάνει.
Διαγραφή