Η δίκη παρωδία της ΧΑ

Η δίκη της ΧΑ είναι παρωδία γιατί είναι μονομερής.

Για να ήταν δίκαιη θα έπρεπε ΚΑΘΕ παρωπιδέ εστίαση να δικαστεί και να καταδικαστεί.

(Επειδή δεν δικάστηκε η δολοφονία και οι επιθέσεις, αλλά η ιδεολογία.)

Αλλά αν δικαζόταν η μονομέρεια, η παρωπιδέ εστίαση, η πώρωση, η κατάντια, το ευτελές, το ανάξιο, ποιος θα έμενε όξω απ' τις φυλακές;

Επίσης, η ΧΑ είχε ήδη εξοντωθεί (αποτέλεσμα τελευταίων εκλογών). Αν ΔΕΝ είχε εξοντωθεί θα προέβαιναν οι "επαΐοντες" στην καταδίκη της; (γιατί νομίζεις ότι τόσα χρόνια η υπόθεση σερνόταν; Κότες λειράτες -όχι μόνο οι πρώην, κυρίως οι νυν- που το παίζουν μάγκες μόνο όταν -νομίζουν ότι- τους παίρνει.)

Ένα τελευταίο (χρησιμότατο για όλους, και αφορά κάθε περίπτωση): Όταν παίρνεις μία απόφαση ΟΧΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΗ ΣΗΚΩΣΕΙΣ, αλλά επειδή σε παίρνει... θα σου γυρίσει μπούμερανγκ. Κι όχι για κάποιον λόγο (του σύμπαντος) εκδικητικό, αλλά γιατί καλείται ο καθείς να μάθει να μπορεί να σηκώνει τις αποφάσεις του. (Σηκώνει = και την ευθύνη που αυτή -η εκάστοτε απόφαση- εμπεριέχει, αλλά και το τίμημά της.)

Εν ολίγοις, πρέπει αναγκαστικά να γίνεις άξιος ή να πω καλύτερα, αντάξιος της αποφάσεώς σου (για να μην η ίδια μετά -σε δεύτερο χρόνο- σε φάει).

Υ.Γ. Άκουσα ότι δεν θα γίνει παρέλαση την 28η. Δεν θα με τσίγκλαγε από μόνο του το γεγονός, αυτό που με τσίγκλησε είναι ότι έχουν πάρει φόρα οι αριστερόφρονες-"ανθρωπιστές" και ξαμολούν τις κορώνες τους δεξιά κι αριστερά, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν (έχουν ξεσαλώσει για την ακρίβεια, μετά κι από την δίκη της ΧΑ). Έψαξα και ανέσυρα ένα παλαιότερο κείμενο, ό,τι πρέπει για την περίσταση, να τους αφιερώσω: "Η μονομέρεια στον πατριωτισμό"