Η σύνθεση των αντιθέτων (4)

Σ’ έναν γάμο αν ο άντρας και η γυναίκα έχουν διαφορετική άποψη και στη συζήτηση προσπαθεί ο καθένας να ισχυροποίησει τη δική του, ώστε να κερδίσει, λέμε ότι δεν είναι ταιριασμένο το αντρόγυνο (και μαθηματικά θα χωρίσει). Στην περίπτωση που ένα αντρόγυνο ενώνει τις διαφορετικές απόψεις του και βρίσκει την κοινή (ΟΧΙ μισό χατίρι του ενός, μισό του άλλου, αλλά να διαφαίνεται η σωστή επειδή ακριβώς γίναν όλα εμφανή), τότε για το ζευγάρι αυτό λέμε ότι είναι αρμονικό.

Το ένα, το ολόκληρο έρχεται μέσα από τη σύνθεση των αντιθέτων.

Εκτός του άντρα και της γυναίκας, υπάρχουν κι άλλα αντίθετα που μένουν αφίλιωτα από πάντα, όπως είναι η ψυχή και η λογική, η επιστήμη και η θρησκεία, και.. θα μείνω στο τελευταίο. Αν φίλιωνε η επιστήμη με τη θρησκεία θα ήταν όλοι οι επιστήμονες Τέσλα!

Και πώς μου βγήκε ο Τέσλα. Διαβάζω ένα βιβλίο για τους μύστες, και λέει ότι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την ενέργεια που υπάρχει στην αέρα ανάμεσά μας και να φτιάξουν κεραυνούς! Κάπως έτσι κάνανε τα «θαύματα» οι προφήτες στην αρχαιότητα. Βλέπανε την ενέργεια που υπάρχει (καταλάβαιναν πώς υπάρχει και πώς λειτουργεί) και την κινούσαν, ήλεγχαν. Από τη μια τους μύστες δεν τους ενδιαφέρουν οι εφευρέσεις, κι από την άλλη τους επιστήμονες δεν τους ενδιαφέρουν τα «θαύματα», και μένει ο καθείς στο θρόνου του, μισερός.

Υπάρχει η ενέργεια ανάμεσά μας,  η οποία δεν φαίνεται, και έχει αποδειχτεί επιστημονικά, γιατί δεν ξεκολλάει από τον απομονωμένο θρόνο του ο άνθρωπος; Φοβάται ότι θα τον μοιραστεί; Μα τα δικά του μάτια θα το δουν!

Ποιος θα υπερισχύσει είναι το ζήτημα σε κάθε αντίθεση, κι όχι η σύνθεση. Από αυτή τη λεπτομέρεια χάνεται το άπαν που έχει τη δυνατότητα να πραγματωθεί.

(Η σύνθεση αναγκαστικά πρέπει να προκύψει πρώτα μέσα στο άτομο, και μετά στο σύνολο και μετά σε όλους τους τομείς που το αφορούν. Και να η σπουδαιότητα του κόκκου της άμμου σε σχέση με την απέραντη έρημο. Το άτομο είναι η αρχή. Αν δεν επιτευχθεί στο άτομο δεν φεύγει να πάει πουθενά.)