Αν ο ίδιος δεν αλλάξεις δεν θα μπορέσεις να δεις την αλλαγή*

Θα αρχίσω με το θεωρητικό: η σοφία υπάρχει (δεν εξέλειψε ποτέ), μόνο που ο άνθρωπος πρέπει να γίνει ικανός για να δει (ό,τι υπάρχει).

Για να πάω στο πρακτικό: αν γίνει κραχ, κλείσουν οι τράπεζες, γίνουν τα χρήματα κουρελόχαρτα, σταματήσει το εμπόριο, κλείσουν τα μαγαζιά κλπ., υπάρχουν άνθρωποι που θα βλογήσουν την τύχη τους κι άλλοι που θα κόψουν τις φλέβες τους. Όχι γιατί οι πρώτοι είναι φτωχοί και οι δεύτεροι πλούσιοι (πολλοί φτωχοί θα πάθουν το δεύτερο), αλλά γιατί οι πρώτοι άλλαξαν ενώ οι δεύτεροι όχι.

Το να αλλάξεις σημαίνει να γκρεμίσεις την κοσμοθεωρία σου και να χτίσεις από την αρχή την καινούρια, σύμφωνα με αυτά που ο ορυμαγδός σε δίδαξε. Που αυτό σημαίνει να ξαναθέσεις τι θεωρείς σημαντικό, τι σε κάνει ευτυχισμένο, τους στόχους, τις αξίες σου κλπ.

Αυτός λοιπόν που δεν άλλαξε, και συνεχίζει να θεωρεί ότι θα ξαναβρεί το χαμένο του χαμόγελο όταν τελειώσει η οικονομική κρίση, δεν πτωχεύσουμε, ξανανοίξουν τα μαγαζιά, ξαναρχίσει να κυκλοφορεί άνετα το χρήμα, αυτός την αλλαγή θα την δει ως κατάρα.

Αυτός που αναθεώρησε, την αλλαγή θα την δει ως ευλογία.

Υ.Γ. Για την σκέψη μου αυτή αφορμή στάθηκε η αφίσα της εκδήλωσης που έφτιαξαν τα παιδιά της Ακαδημίας Πλάτωνος. Ό,τι όμορφο υπάρχει βρίσκεται ΤΣΑΜΠΑ στον κόσμο τούτο! Ο άνθρωπος μπορεί να κάνει τα πάντα αρκεί να το θέλει! Καλή καρδιά!!

* η αλλαγή είναι προ των πυλών