Και σήμερα κάτι μου λέει να ευχηθώ όλες σας οι ευχές να πραγματοποιηθούν μπας και δούμε τι κόσμος θα γεννηθεί.

γράφει ο Άκης κουστουλίδης

Άλλη μια μέρα γεννήθηκε με το ξύπνημα του ήλιου παρασέρνοντας μαζί του εκατομμύρια κορμιά σε μια ημερήσια διαδρομή ζωής.

Μια ημερήσια διαδρομή που κάποιοι της δώσανε νόημα ονομάζοντάς την ημέρα αγάπης.

Και όμως κάπου στον κόσμο κάποια χείλη εύχονται αγάπη ...........

Ένα τζαμάρισμα με χορδές και πινέλα

Ό ένας ζωγραφίζει πάνω στην κιθάρα με τα σόλα του και ο άλλος παίζει σε καμβά με τα πινέλα του.

Και όμως γίνεται ένα φανταστικό τζαμάρισμα με τον Zakk Wylde στην κιθάρα και τον Rob Prior στα πινέλα……………….

45 Χρόνια Woodstock

Το Φεστιβάλ Γούντστοκ ήταν ένα τετραήμερο ροκ μουσικό φεστιβάλ. Ξεκίνησε στις 15 και έληξε στις 18 Αυγούστου του1969. Έλαβε χώρα σε φάρμα, που ανήκε στον Μαξ Γιασγκούρ, στο Μπέθελ της Νέας Υόρκης. Η προσέλευση των θεατών αναμενόταν στις 60,000, ωστόσο, στο χώρο παρευρέθηκαν, περίπου, 500,000 άνθρωποι, οι περισσότεροι εκ των οποίων ανήκαν στο κίνημα των χίπις. Πολλά μουσικά συγκροτήματα δεν κατάφεραν ποτέ να φθάσουν στο χώρο του φεστιβάλ, παραμένοντας στο αεροδρόμιο, λόγω του τεράστιου αριθμού των θεατών. Με τη λήξη του, σχηματίστηκε το μεγαλύτερο μποτιλιάρισμα που είχε ποτέ συμβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Keep on rockin' in the free world ………….

Άκης κουστουλίδης

Δεκαπενταύγουστος πρωί κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο τα καλοκαιρινά χρώματα της φύσης, νιώθοντας την ενέργεια του ήλιου, με πιάνει μια δαιμονισμένη τάση φυγής για το άγνωστο, νιώθω μια τρέλα να με τραβάει στους δρόμους.

Της ψυχής τα μπλουζ……….

Είναι κάποιες φορές που χάνεσαι μέσα στην πολυπλοκότητα των ήχων, μπερδεύεσαι μέσα στα καλώδια, ψάχνεις καινούργια πεταλάκια για να φτιάξεις τον ήχο σου και το μόνο που τελικά καταφέρνεις είναι να ξεχάσεις ………………..

Μουσικοθεραπεία

Η θεραπευτική δράση της μουσικής έχει τις ρίζες της στην αρχαία ελληνική παράδοση αλλά και σε παραδόσεις αλλών μεγάλων λαών της ευρύτερης ανατολής. Πρώτοι οι Πυθαγόρειοι εξέτασαν την σχέση μουσικών ήχων και αριθμών και διαπίστωσαν ότι οι αριθμοί που διέπουν την αρμονία ενός διατεταγμένου υλικού κόσμου παίζουν τον ίδιο ρόλο και στην τέχνη της μουσικής.

κοίτα την πάρτη σου και τι σε νοιάζει για τους άλλους.

γράφει ο Άκης κουστουλίδης

Αλήθεια για ποια δημοκρατία μιλάμε, για ποια ελευθερία και για ποια ανθρώπινα δικαιώματα όταν υπάρχουν τέτοια τερατουργήματα;

Αλήθεια θα ήθελες να ήταν παιδί σου το παιδί της παραπάνω φωτογραφίας; 

Αλήθεια ποια ανθρώπινη ψυχή μπορεί να αποδεχτεί την κατάσταση της παραπάνω φωτογραφίας;

Αλήθεια ποια ανθρώπινη ψυχή μπορεί να μείνει ήσυχη και να συνεχίσει την μέρα της χωρίς να κλάψει και εξοργιστεί; 

Η επιθυμία μου να ελαττωθώ

Από μικρός, ό,τι ήθελα να προστατέψω από τους άλλους, ό,τι φοβόμουν να χάσω, το’χωνα σ’ έναν λάκκο στον παιδότοπό μου και το σκέπαζα με χώμα.

Κάθε λάκκος είχε κι από έναν φόβο μου.

Κάποτε, σκέφτηκα να ξεθάψω μερικούς, να δω αν μπορούσα να τους αντικρύσω στα ίσα, αλλά δεν το’ κανα. Αντίθετα, πρόσθεσα κι άλλο χώμα, ώσπου σχηματίστηκε εκεί ένα μικρό βουναλάκι, στην κορυφή του οποίου φύτεψα βολβούς διαφόρων λουλουδιών.

Το δάκρυ του καλλιτέχνη

γράφει ο Άκης κουστουλίδης

Κλεισμένος εδώ και μήνες μέσα σε ένα δωμάτιο με μουσικά όργανα, βιβλία, ταινίες και πινέλα ψάχνει ο καλλιτέχνης να βρει άλλο ένα απάτητο μονοπάτι της ψυχής του, ψάχνει μία νότα που θα τον ησυχάσει, ένα στιχάκι που θα απαλύνει τον πόνο των καιρών.

Ταξιδεύει μέσα από τα βιβλία σε κόσμους τρελών ποιητών, σε κόσμους δολοφονημένων φιλοσόφων, ταξιδεύει μέσα σε νότες μιας αρχαίας άρπας, ταξιδεύει μέσα σε ήχους μιας ηλεκτρικής κιθάρας, μα η φωτιά σιγοκαίει τα σωθικά του.

Τα νέα από τον πέρα κόσμο τρυπώνουν σαν το σαράκι στον κόσμο του μέσα από το γυαλί και του πληγώνουν την καρδιά.

Μια τιποτένια υπόσταση

γράφει ο Άκης κουστουλίδης

Έψαξα να βρω αφορμές μέσα από τηλεπαράθυρα, μέσα από ειδήσεις, μέσα από συζητήσεις, μέσα από την εξυπνάδα των άλλων, μέσα από την βλακεία των καιρών, μέσα από τα οικονομικά προβλήματα, μέσα από δολοφονίες κρατικές ή μη, μέσα από σχολιασμούς οπαδών αθλητικών ομάδων, μέσα από ταινίες, μέσα από θρησκευτικά πιστεύω, μέσα από ένα κατάλογο πολύ μακρύ και διαφορετικό σε προϊόντα, ανθρώπους, καταστάσεις, υλικά αγαθά, που το μόνο κοινό μεταξύ τους είναι ένα……….

Η αξία της εναρμόνισης με τη χαλαρότητα της ζωής

Ο κόσμος μας· τόσο όμορφος, τόσο τέλεια πλασμένος! Γιατί όμως τόσος πόνος γύρω μας; Η δυστυχία των ανθρώπων ολοένα μεγαλώνει. Η αθλιότητα των ανθρώπων έρχεται σε τραγική αντίθεση μ’ αυτή την ομορφιά του κόσμου. Η αντίθεση όμως δεν υπάρχει στον ίδιο τον εξωτερικό κόσμο· η αντίθεση υπάρχει μόνον μέσα στο μυαλό του ανθρώπου. Γιατί λοιπόν το μυαλό μας δημιουργεί τόση δυστυχία;

Οι 20 καλύτεροι κιθαρίστες όλων των εποχών

Σύμφωνα με το περιοδικό rollingstone οι 2ο (από τους 100) καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών είναι οι παρακάτω:

2 χρόνια ὑπόγεια τάξις και το ταξίδι συνεχίζεται..............

Ένα μεγάλο ευχαριστώ προς όλους του φίλους και εχθρούς..............

Η ΛΟΥΙΖΙΑΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΗΣ

Η γέννηση 

και η εξέλιξη τής Jazz

και άλλων μουσικών ειδών

Έγραψε ο: Επικούρης Δημήτρης

Στο νότιο τμήμα τής Λουιζιάνας γεννήθηκαν πολύ σημαντικά μουσικά ιδιώματα, που καθόρισαν την εξέλιξη τής δυτικής μουσικής. Το πρώτο ήταν η μουσική των κρεολών, οι οποίοι ήταν επιμειξίες των γάλλων ή ισπανών αποίκων με αφροαμερικανούς από τις Δυτικές Ινδίες ή ινδιάνους των ΗΠΑ. Οι κρεολοί ήταν ελεύθεροι πολίτες, που ζούσαν στην περιοχή, όταν η Λουιζιάνα ήταν στην ισπανική και μετά στη γαλλική κατοχή. 

Το 1803, οι ΗΠΑ αγοράζουν τη Λουιζιάνα από τους γάλλους και η πολιτεία προσαρτάται στις ΗΠΑ το 1812. Οι κρεολοί αναδεικνύονται σαν την ελίτ στην κοινωνία τής Νέας Ορλεάνης κατά τη διάρκεια τού 19ου αιώνα. Ζουν στο γαλλικό τμήμα τής πόλης και το αναπτύσσουν οικονομικά και πολιτιστικά. 

ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ: ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΛΕΤΗΣ & ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ

Ανάπτυξη, Οικονομική Ανάπτυξη & ο Στόχος αυτού του Βιβλίου

Αναρωτηθήκαμε ποτέ τι σημαίνει ανάπτυξη; Πόσο εύκολα ή δύσκολα και με ποιο τρόπο επιτυγχάνεται;

Ανάπτυξη σημαίνει: ίσες ευκαιρίες στην ζωή, ίσες ευκαιρίες στην δικαιοσύνη, ίσες ευκαιρίες στην παιδεία, ίσες ευκαιρίες στην υγεία. Σημαίνει ποιότητα ζωής, ασφάλεια της ζωής, καθαρό περιβάλλον, λιγότερο στρες, με μια λέξη.. πολιτισμό.

ο ζητιάνος

γράφει ο Άκης κουστουλίδης

Άλλη μια μέρα πέρασε στο ίδιο μοτίβο της φύσης.

Η νύχτα άρχισε σιγά - σιγά να σβήνει μία - μία τις αχτίδες φωτός απλώνοντας όλο της το μυστήριο .

Το σκοτάδι έκρυψε το μοναδικό μονοπάτι που συνδέει τον κόσμο με το κατώφλι της καλύβας και ο ζητιάνος άναψε ένα κεράκι για να μπορεί να βλέπει την πανέμορφη ασχήμια της καλύβας του.

Έβγαλε από την σακούλα του ένα κουλούρι που του είχε δώσει το πρωί μια γριούλα, έριξε στο ποτήρι του λίγο κρασί, κοίταξε για λίγο τ΄αστέρια από τις χαραμάδες της καλύβας του, μονολόγησε ένα ευχαριστώ και άρχισε το πρώτο και τελευταίο γεύμα της μέρας του.

Ο μοναχικός θρήνος – το ζεϊμπέκικο

Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.

Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.

Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:

Η επίδραση της μουσικής στην αύρα

Ποιός άνθρωπος δεν έχει αγαπήσει τη μουσική, δεν έχει συγκινηθεί με ένα μουσικό κομμάτι ή δεν έχει βιώσει συναισθήματα ακούγοντας κάποιες μελωδίες που μέσα στον χρόνο συνδέθηκαν με μνήμες; Από την πρώτη στιγμή που το μωρό αντιλαμβάνεται την τονικότητα των γονεϊκών φωνών, η ζωή του είναι γεμάτη από ήχους κάθε στιγμή- ακόμα και αυτός ο χτύπος της καρδιάς είναι μία μόνιμη «μουσική» που υπενθυμίζει την ύπαρξη κάθε δευτερόλεπτο.

Για αυτούς που κοιτάζουν τον ουρανό……...

γράφει ο Άκης κουστουλίδης

Λίγο πριν ξεπροβάλει η μέρα, λίγο πριν αρχίσει η τρομοκρατία από τα πρωινά κοράκια του γυαλιού, λίγο πριν πιάσουν δουλεία οι φύλακες των αριθμών, λίγο πριν πέσουν τα σφυριά των αποφάσεων πάνω στων θεών τα έδρανα, λίγο πριν ο δολοφόνος ανοίξει το νεκρό του βλέμμα, λίγο πριν η αρρώστια ξυπνήσει μέσα στου παιδόφιλου την κόλαση, λίγο πριν το ψέμα μαγέψει τους ανασφαλείς εραστές του φόβου, λίγο πριν πέσουν τα κάγκελα στα ελεύθερα ιατρικά δωμάτια, λίγο πριν τα τύμπανα του πολέμου χαϊδέψουν των κουφών πολεμιστών τα αυτιά, λίγο πριν ο κόσμος αλλάξει την δική του ίδια φορεσιά, λίγο πριν σκύψεις το κεφάλι σου σκέψου……

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ: ΛΥΚΟΣ Ή ΠΡΟΒΑΤΟ; (του Έριχ Φρομ)

Υπάρχουν πολλοί πού πιστεύουν ότι οι άνθρωποι είναι πρόβατα. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι οι άνθρωποι είναι λύκοι. Και οι δυο πλευρές μπορούν να προβάλουν γερά επιχειρήματα για να υποστηρίξουν τις θέσεις τους. 

Oι άνθρωποι είναι «πρόβατα»;

Εκείνοι πού προτείνουν ότι οι άνθρωποι είναι πρόβατα, δεν έχουν παρά να τονίσουν το ότι οι άνθρωποι εύκολα επηρεάζονται για να κάνουν αυτό πού τούς λένε, έστω και αν αυτό είναι κακό για τούς ίδιους τούς εαυτούς τους.