Γέλα καρδιά μου γέλα, είναι η ζωή μια τρέλα …..........................

Έψαχνα κάτι να γράψω για να αποχαιρετήσω μαζί σας τον γερο χρόνο που φεύγει σήμερα και το μόνο που μου έβγαινε ήταν να βρίσω αυτούς που τον κάνανε να είναι ένας χρόνος γεμάτος μιζέρια, γεμάτος αίμα, γεμάτος ανεργία, γεμάτος με ψέμα, γεμάτος με όλα τα αρνητικά που γνωρίζω.
Τελικά με την βοήθεια της μουσικής δεν θα βρίσω κανέναν, δεν θα χρεώσω κανέναν, δεν θα καταραστω κανέναν και δεν θα χωρέσω σήμερα την τρέλα αυτού του κόσμου μέσα στο κεφάλι μου. Η δικιά μου μου φτάνει και περισσεύει …....

ΚΑΛΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ !!!!!!!!!

Τίποτα δεν είναι όπως παλιά, τίποτα δεν έχει μείνει από κείνη την ζεστασιά των ανθρώπων, εκείνη την ζεστασιά που έκανε τον χειμώνα καλοκαίρι μέσα στις καρδιές μας.
Τίποτα δεν έχει μείνει από την ζωντάνια των ανθρώπων, εκείνη την ζωντάνια που την έβλεπες από τον έφηβο που ξεκινούσε να ονειρεύεται τα πρώτα του όνειρα, μέχρι τον παππού που περπατούσε με ψηλά το κεφάλι γεμάτος περηφάνια.

Το νησί

 
Ένα πρωινό αποφάσισα να κάνω ένα ταξίδι το οποίο το χρωστούσα στην ψυχή μου.
Χρειαζότανε ένα εισιτήριο το οποίο μόνο ο διάβολος πουλούσε.
Χρειάστηκε να παλέψω με θεούς και δαίμονες οι οποίοι κατοικούσαν στη καρδιά μου και με κρατούσανε για χρόνια παγωμένο.
Τους έκαψα και περπάτησα ένα σκοτεινό καταραμένο μονοπάτι.
Έμενε μόνο η συνάντηση με τον διάβολο.
Έμενε ο φόβος της ήττας και η απορία αν η λαχτάρα για το ταξίδι ήταν πιο δυνατή.

Υπάρχει πλέον κανένα νόημα; ..............26/12/2012

Υπάρχει πλέον κανένα νόημα να ευχόμαστε ευτυχισμένο το 2013 από την στιγμή που περιμένουμε την χειρότερη χρόνια ίσως από την κατοχή και μετά;
Υπάρχει πλέον νόημα σε αυτή την πολιτική;
Υπάρχει πλέον νόημα στην παιδεία μας;
Υπάρχει πλέον νόημα στο σύστημα υγείας μας;
Υπάρχει κανένα νόημα στην θρησκεία;
Υπάρχει κανένα νόημα να δουλευεις;

Η ηρωίνη δεν έχει γιορτές.............25/12/2012

Θα μπορούσα σήμερα να έγραφα ένα χρόνια πολλά, και μπλα μπλα μπλα, για τις μέρες αγάπης, αλλά δεν το νιώθω και δεν θα το κάνω.
Αυτές τις μέρες άλλα νιώθω, άλλες μνήμες μου έρχονται στο μυαλό, άλλες ευχές θέλω να κάνω και σε άλλο κόσμο θέλω να απευθυνθώ.
Μου έρχεται στο μυαλό μια κόλαση που ζουν κάποιοι άνθρωποι, μια κόλαση που οι περισσότεροι ούτε που μπορούν να φανταστούν τι περιέχει μέσα της.

Heavy Metal - A Headbanger's Journey (2005) GR sub

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ HEAVY METAL ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΕ ΕΝΑ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ

Δεν θέλω να εύχομαι χρόνια πολλά ...........24/12/2012

Ποτέ μου δεν πίστεψα σε όλο αυτό το πανηγύρι των γιορτών, ποτέ μου δεν πίστεψα σε όλες τις ευχές που πηγαινοέρχονται αυτές τις μέρες.
Η ευχή για μένα είναι δέσμευση, είναι ένα όνειρο που θέλω να πραγματοποιηθεί.
Όταν λοιπόν, σου εύχομαι ευτυχία στην ζωή σου, εγώ όπου είμαι ένα κομμάτι μέσα στην ζωή σου, προσπαθώ να σου δίνω χαρά στα επόμενα χρόνια, προσπαθώ να μην σε προδώσω, προσπαθώ να σέβομαι την ζωή σου, προσπαθώ να συνεχίζω να σ’ αγαπώ !!!!!!!!

Pink Floyd - The Wall Movie (GR-Sub)

  

Είμαι ROCK και γουστάρω να ζω !!!!!!!!!!! 23/12/2012

Μερικές φορές κάτι λίγα δευτερόλεπτα αρκούν για να δώσουν την τροφή για ένα κείμενο.
Έτσι χθες βρέθηκα με δυο παιδικούς φίλους μου. Αφού πρώτα αναστεναξαμε για την σημερινή κατάσταση και θυμηθήκαμε τα εφηβικά μας χρόνια και  συζητώντας τα βρεθήκαμε στο παλιό μας στέκι σε ένα rock bar.
Είχα καιρό να βγω (λόγω ανάπτυξης) και στην αρχή ήμουν λίγο περίεργα, με τις αναμνήσεις να έρχονται η μια μετά την άλλη, τα τραγούδια να αρχίζουν να χαϊδεύουν τα αυτιά μου, μέχρι που έγινα ένα με αυτό που μ’ αρέσει να κάνω σε όλη μου την ζωή δηλαδή να ροκάρω.

Μέρα αγάπης................... 22/12/2012

22 του Δεκέμβρη σήμερα και ο νέος κόσμος μας καλωσορίζει στα σπλάχνα του.
Μας λυπήθηκε το σύμπαν και μας άφησε να κάνουμε Χριστούγεννα, μας άφησε να απολαύσουμε τις μέρες αγάπης που έρχονται.
Έτσι και γω μπήκα στην καθημερινότητά μου από χθες το βράδυ
Πήγα λοιπόν στο μπακάλικο του χωριού και αφού έκανα τα ψώνια μου (5.70 ευρώ) κάθισα να κάνω ένα τσιγάρο με τον μπακάλη.
Τον ρωτάω λοιπόν, έχει κίνηση;
Καλά, μου λέει, δεν βλέπεις πως σχεδόν όλα τα σπίτια είναι αστόλιστα;

Καλημέρα νέε κόσμε …..21/12/2012

Παει και αυτό το τέλος, σήμερα δεν υπάρχει καμία καινούργια αρχή και όλα είναι όπως και χθες, μιζέρια, μαυρίλα, αίμα, ληστείες, μαζικές δολοφονίες, βιασμοί, παιδεραστές, εμπόριο οργάνων, εμπόριο όπλων, εμπόριο ναρκωτικών, εμπόριο εργατικών χεριών, γενικά εμπόριο.
Οι αγορές συνεχίζουν ακάθεκτες να χρεοκοπούν έθνη ολόκληρα, οι από εκεί USA μπορεί να συνεχίσει τον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία, οι δικοί μας Γερμανοί θα ασχοληθούν με την επέκταση του κράτους τους και οι δικοί μας θα συνεχίζουν να μας σώζουν.
Κάπως έτσι δεν είναι ο κόσμος μας σήμερα;

Τα μάτια του θανάτου …......20/12/2012

Είναι κάποιες φορές που στην ζωή έρχεται μια λέξη, μια γνωμάτευση ενός γιατρού που μπορεί να ταράξει τα καθημερινά δεδομένα και όλα αυτά που βλέπεις να συμβαίνουν σε άλλους, ξαφνικά είναι στην πόρτα σου.
Φτάνει μια λέξη να ξεστομίσει ο γιατρός και όλα καταρρέουν, όλα αλλάζουν διαστάσεις και ο χρόνος έχει την δική του σημασία.
Καρκίνος σου λέει ο γιατρός και η σιωπή απλώνεται γύρω σου.

Δεν ξέρω τίποτα …...19/12/2012

Έχω τα χέρια μου εδώ και πολύ ώρα πάνω στο πληκτρολόγιο, θέλω να γράψω, θέλω να φωνάξω γράφοντας, θέλω να βρίσω γράφοντας, θέλω να αφήσω την οργή μου μέσα σε λίγες λέξεις, να μπορούσα να άλλαζα όλα αυτά που νιώθω με ένα κείμενο, αλλά δεν βρίσκω τον τρόπο να το κάνω.
Το δεν βρίσκω μου φέρνει στο μυαλό αυτό το πελώριο << δεν ξερω >>.
Και πραγματικά δεν ξέρω τίποτα για αυτόν τον κόσμο.
Δεν ξέρω τίποτα για τους ανθρώπους.
Δεν ξέρω τίποτα για την ζωή.

Η ελευθέρια της αλλαγής .......18/12/2012

Τα δυο μεγαλύτερα εμπόδια για να αποκτήσουμε την ελευθερία της αλλαγής δεν είναι άλλα από τον φόβο και την άρνηση.
Κανείς μας δεν είναι τέλειος κυρίως στα δικά μας  μάτια και όταν σκεφτόμαστε τα λάθη μας τα ιδανικά που έχουμε προδώσει η απελπισία έρχεται να αποθαρρύνει οποιαδήποτε προσπάθεια για αλλαγή, φοβόμαστε πως ποτέ δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε οι άνθρωποι που έχουμε ονειρευτεί.

Ξεπερνώντας την εγωμανία μας …...17/12/2012

Για πολλά χρόνια και κυρίως το βασικό μας μέλημα ήταν και συνεχίζει να είναι το εγώ.
Να βολευτω, να επιδοτηθω, να περνάω εγώ καλά, να έχω πιο πολλά, εγώ να ξεχωρίζω, εγώ, εγώ, εγώ.........
Και ο καθένας μας έγινε ένα τεράστιο εγώ, με τον εγωκεντρισμό μας να δουλεύει στα κόκκινα και το αποτέλεσμα: σήμερα δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με αυτό το εγώ.
Κάποτε ένας φίλος μου είπε: ο εγωισμός μπορεί να σε παει πολύ ψηλά, αλλά θα έρθει η στιγμή που θα ζητήσει το τίμημα και όσο πιο ψηλά σε παει τόσο πιο μεγάλο θα είναι το τίμημα.

Πολεμώντας τα παιδιά …......16/12/2012

Κυριακή πρωί, θέλω να μείνω ήσυχος, να πιω ένα καφέ, να ακούσω λίγη μουσική, να μείνω μακριά από ειδήσεις και παρατράγουδα πολιτικών, να κάτσω και να παίξω με την ανιψιά μου και να γίνω και γω τρία χρονών .
Ακούγετε όμορφο, λογικό και δίκαιο αλλά , υπάρχει μια είδηση που έχει περάσει μέσα μου, υπάρχουν γεγονότα που σπάζουν την καρδιά μου, υπάρχει ένας πόλεμος που έχει στόχο τα παιδιά.

Όταν μοιραζόμαστε............15/12/2012

Θα μας έχει τύχη κάποια φορά στην ζωή μας, κάποιος φίλος, συγγενής, σύντροφος, να μας μοιραστεί κάτι τελείως προσωπικό, κάτι που τον πονούσε, κάτι που ήθελε να ξεφορτωθεί μέσα από τα σωθικά του και μας εμπιστεύτηκε.
Μας εμπιστεύτηκε, δίνοντάς  μας την τιμή να γίνουμε ο ακροατής του.
Αν και η εμπιστοσύνη προχωράει χέρι - χέρι με την προδοσία αυτός τόλμησε και μας μοιράστηκε.

Αποδεχόμενοι την ζωή …..............14/12/2012

Το πιο εύκολο στην ζωή είναι να δεχτούμε  τις ευχάριστες καταστάσεις, να δεχτούμε αυτά τα πράγματα που μας αρέσουν να έχουμε.
Όταν όμως οι καταστάσεις που έρχονται δεν είναι βολικές, τις θεωρούμε δύσκολες, επίπονες και τα βάζουμε με όποια τύχη εμείς κατανοούμε, θεωρώντας άδικο ότι δεν μας βολεύει.

Παίρνοντας τον δρόμο προς την ψυχή μας.....13/12/2012

Πολλοί από μας θα έχουμε ακούσει η διαβάσει ότι ο πιο δύσκολος δρόμος του ανθρώπου είναι ο δρόμος προς την ψυχή μας.
Καταρχήν για να πάρει κάποιος αυτόν τον δρόμο μια προϋπόθεση υπάρχει και αυτή είναι η επιθυμία να βαδίσει κάποιος αυτόν τον δρόμο όσο δύσκολος και αν είναι.
Από αυτήν την επιθυμία ξεκινάει και το ταξίδι προς το άγνωστο, προς μια γνωριμία με τον εαυτό μας , μια γνωριμία με το όλο.
Η γνωριμία με τον εαυτό μας είναι η πιο δύσκολη γιατί δεν μπορούμε να του πούμε ψέματα. Μπορούμε να κρύψουμε οτιδήποτε από τους γύρω μας ,αλλά από τον εαυτό μας τίποτα.

Πέθανε ο βιρτουόζος του σιτάρ, Ραβί Σανκάρ

Νέο Δελχί, Ινδία

Ο μετρ του σιτάρ, ο Iνδός Ραβί Σανκάρ, που επηρέασε σειρά ξένων καλλιτεχνών, από τους Beatles μέχρι τον Γεχούντι Μενουχίν, πέθανε στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανακοίνωσε η οικογένειά του.

Ο Ραβί Σανκάρ, πατέρας της τραγουδίστριας της τζαζ Νόρα Τζόουνς και της βιρτουόζου του σιτάρ Ανούσκα Σανκάρ, πέθανε σε ηλικία 92 ετών σε νοσοκομείο του Σαν Ντιέγκο, όπου είχε εισαχθεί για χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης καρδιακής βαλβίδας.

Ο φόβος της αλλαγής......12/12/2012

Η ζωή είναι πάντα γεμάτη από αλλαγές, είτε είναι μεγάλες αλλαγές, είτε είναι οι πιο μικρές αλλαγές.
Κάθε αλλαγή νοητικά μας φέρνει αντιμέτωπους με το άγνωστο και το άγνωστο πάντα φοβίζει, και φοβίζει γιατί πολύ άπλα νομίζουμε ότι η αλλαγή θα μας φέρει και τον πόνο.
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν μας που είναι γεμάτο από αλλαγές και ας δούμε τι σκεφτόμασταν πριν την αλλαγή, τι νιώθαμε πριν την αλλαγή και τελικά πόσα οφέλη αποκομίσαμε κάνοντας την αλλαγή.

Όπως και να το κάνουμε η μιζέρια είναι επιλογή....11/12/2012

Και όχι μόνο είναι επιλογή αλλά και κανένας δεν μπορεί να μας αναγκάσει να παραιτηθούμε από αυτόν τον τρόπο σκέψης.
Τρόπος σκέψης είναι και τίποτα παραπάνω και φαίνεται και σαν αστείο που επιλέγουμε να μένουμε στις μίζερες σκέψεις μας είτε για το παρελθόν είτε για το μέλλον , το παρόν το αγνοούμε , ενώ δεν επιλέγουμε να σκεφτόμαστε κάποια χαρούμενη στιγμή από το παρελθόν μας είτε να πέσουμε στην αγκαλιά του προσωπικού μας ονείρου.

Dave Brubeck

Έφυγε από την ζωή  στις 5 Δεκεμβρίου ο μεγάλος τζαζίστας Dave Brubeck.

Ο δεξιοτέχνης του πιάνο Dave Brubeck γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1920 στην Καλιφόρνια, σήμερα θα γιόρταζε τα 92α γενέθλιά του. Έγινε ευρύτερα γνωστός με το Take Five και έγινε ο δεύτερος τζαζίστας μετά τον L. Armstrong που έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό TIMES.

Παύλος Σιδηρόπουλος-πανε 22 χρονια !!!!!!

Η μουσική είναι η μονή γλωσσά που όλος ο κόσμος καταλαβαίνει. Ο μονός τρόπος συνεννόησης. Είναι μια αδερφοσύνη. Να το θυμάσαι φιλέ. Κάποτε δεν θα χρειάζεται να μιλάμε. (Παύλος Σιδηρόπουλος).