(αφορά το αρ. 88 του Νόμου 4871/21 περί Υποχρεωτικότητας φοίτησης στο νηπιαγωγείο, στο δημοτικό και στο γυμνάσιο)
Πήγα στο αστυνομικό τμήμα σήμερα να δώσω ανωμοτί κατάθεση για μια καταγγελία που έκανε εις βάρος μου ο Ανθης (γνωστός και μη εξαιρετέος στους κατοίκους της #Ερεικούσσας).
.jpg)
Σιωπή....μουσική.....αγανάκτηση....αντίσταση....σκάστε.....ψέματα.....φεύγω......μένω.....
αγώνας.....παραίτηση......μίσος.....εγωισμός....κώφωση........πολυφωνία.....αίμα ,,,,εκδίκηση....
έγκλημα.....ένοχος.....αθώος,,,,, κούραση......
λέξεις στον αέρα με ένα χάος απόσταση ανάμεσα τους,
Το πιο εύκολο αυτή την στιγμή είναι να αρχίσω το ανάθεμα σε πολιτικούς και δημοσιογράφους, να βρίζω το κακό το σύστημα, να ψάξω και λίγο παραπέρα για το κακό που μας βρήκε, να ανεβάσω κανα ψαγμένο ποστ προσπαθώντας να δείξω μια εικόνα του εαυτού μου που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα της ψυχής μου.
Έγραψα χθες σε ποστ «να πάρουν όλα τα κόμματα από 5% για να μην μπορούν να κυβερνήσουν». Μια αγαπημένη φίλη επικοινώνησε μαζί μου και μου είπε «αυτός είναι ο στόχος της ΝΤΠ, ακυβερνησία για να προκληθεί το χάος και να έρθει σαν ο σωτήρας αυτός ο ένας και μοναδικός παγκοσμίως.»
καταρχήν να ευχαριστήσω την Στεφανία Λυγερού που κράτησε αυτή την σελίδα ζωντανή σε όλα τα τελευταία χρόνια της σιωπής μου.
Ναι έμεινα από επιλογή μέσα στην άβυσσο της και απλά παρακολουθούσα, απλά γινόμουν δέκτης πόνου, δέκτης άλλης μιας προδοσίας, γινόμουν δέκτης μια ατελείωτης σαπίλας που σαν λαίλαπα καίει οτιδήποτε ανθρώπινο στο πέρασμά της. Ναι έμεινα μέσα στην σιωπή παίζοντας με τα όρια της λήθης μου, έμεινα στο σκοτάδι από επιλογή αρνούμενος να συμμετέχω σε μια πραγματικότητα που γυαλίζει αλλά δεν είναι και δεν ήταν ποτέ ο χρυσός της ζωής. Ναι ένιωθα την ανάγκη να αποστασιοποιηθώ για να μην πουλήσω την ψυχή μου για μια διαφήμιση, ήθελα να μείνω όσο πιο πολύ καιρό γινότανε μέχρι το προχθεσινό μπαμ. Ναι εκείνη η έκρηξη των δύο τρένων που καταγράφηκε σε βίντεο ήταν σαν να έγινε μέσα μου.