Θυσία

Όταν άρχισα τον αγώνα είχα σκοπό να πεθάνω για την πατρίδα μου. Το προκάλεσα αρκετά και από μόνη μου, θα μπορούσε να είχε συμβεί και άπειρες φορές καθαρά από τυχαιότητα. Δεν συνέβη. Διότι δεν χρειάζεται αυτού του είδους τη θυσία η χώρα.

Ζητά μία, αλλά άλλου είδους. Να σκοτώσεις, μόνος σου, εθελούσια, τον άνθρωπο που απέγινες και/για να καταφέρει να αναδυθεί ο άνθρωπος που θα είναι άξιος να πατά τα ιερά της χώματα.

(Το ξέρεις ενδόμυχα ότι αυτό σου ζητά. Είναι απείρως δυσκολότερο από το να πεθάνεις μαχόμενος στην μάχη. Αν θέλεις όμως πραγματικά να την τιμήσεις θα κάνεις αυτό που η ίδια σου ζητά, κι όχι το βολικότερο, όχι το κατά το γούστο σου.)