Της ζωής τα μαθήματα

Αν μάθεις από το πάθημα του άλλου δεν θα χρειαστεί εσύ ο ίδιος να το πάθεις (εντατικά ταχύρυθμα).

Από το δικό μας πάθημα είναι απείρως δυσκολότερο να μάθουμε, διότι μας βάλλει. (Είναι ο λόγος που το περνάμε και το ξαναπερνάμε και το ξαναπερνάμε, και εσαεί, ακριβώς το ίδιος πάθημα.)

Με μια καινούργια φίλη πτογραμματίζουμε εκδρομή για την επομένη. Το πρωί με παίρνει και μου λέει άκυρο, δεν έχω καθόλου κοιμηθεί, ο γιος μου βγήκε το βράδυ, δεν ήξερα πού ήταν και τον περίμενα ξάγρυπνη μέχρι τις 5 τα ξημερώματα.

Πόσο χρονών την ρωτώ είναι ο γιος σου, μου λέει τριανταπέντε!!!

Τον γιο μου τον παράτησα από 17 ετών. Μου ήταν ευχάριστο; το έκανα εύκολα; άκοπα; Έφαγα τα συκώτια μου για να το καταφέρω. Και το έκανα γιατί τον αγαπώ.

Αγάπη προς τον άλλον υποχρεωτικά σημαίνει ότι κοιτάς το δικό του συμφέρον, όχι το δικό σου.

Η πιο πατράκικη αγάπη είναι αυτή του γονέα προς το παιδί του.

(Και αναρωτιόμαστε μετά για τα παθήματα «γιατί σε μένα θεέ μου», έχουν λογική μάνα μου.)

Μια αγαπημένη φίλη πέρασε στο πανεπιστήμιο, είχε ξεσκιστεί στο διάβασμα, ο κόπος της έπιασε τόπο.

Υπάρχει κι ένα άλλο είδος κόπου, ο εσωτερικός. Που δείχνει εντελώς μάταιος, χωρίς απτά αποτελέσματα και η αποπλήρωση έρχεται αργά (κινείται σε χρόνους όχι ανθρώπινους). Μπορεί να μην προλάβει σ’ αυτή τη ζωή να κομίσει τους κόπους του ο άνθρωπος, και είναι κι ο λόγος που δεν είναι καθόλου δελεαστικός (ο συγκεκριμένος κόπος), κι από κανέναν προτιμητέος.

Υπάρχει όμως κάτι.. Στην πρώτη περίπτωση, με τα απτά αποτελέσματα, το όφελος είναι εντελώς πρόσκαιρο, και τις περισσότερες φορές –καταλήγει να είναι- μακράν λιγότερο των προσπαθειών.

Στη δεύτερη περίπτωση, που δείχνει χάσιμο χρόνου, τα αποτελέσματα (αν προλάβεις να τα δεις σε μία ζωή) έχουν όφελος παντοτινό, και απείρως μεγαλύτερο των προσπαθειών.

Πότε αφορά σε μάθημα ένα πάθημα

Όταν δεν ξέρεις γιατί το έπαθες.

Από το μάθημα δεν φεύγεις πριν καταλάβεις.

Η γνώση είναι μνήμη, το πάθημα εξαναγκάζει τον άνθρωπο να διερωτηθεί. Με τα «γιατί», ψάχνεις. Η αναζήτηση ανασύρει την γνώση.

Πότε περνάει το μάθημα

Ο άνθρωπος σώζεται όταν βρει την μεγάλη απάντηση.

Μικρή απάντηση είναι πχ «φταίει ο τάδε». Με τη μικρή απάντηση το «γιατί» δεν φεύγει, σιγεί, και μόνιμα επανέρχεται.

Θα καταλάβεις ότι βρήκες την κανονική (μεγάλη) απάντηση όταν πεις «συμφωνώ». Τότε μπορείς να φύγεις από το πάθημα –πέρασες το μάθημα.