Ισορροπία

Υπάρχει ένας πολύ περίεργος νόμος της φύσης που προκαλεί ισορροπία. Στην εικόνα, τα σημεία ισορροπίας Lagrange, είναι σημεία ευσταθούς ισορροπίας και ισχύει ο νόμος των τριών σωμάτων, ο οποίος είναι: Όταν η μάζα του ενός από αυτά είναι αμελητέα και του άλλου μικρότερη από το 0,04 της μάζας του τρίτου, τότε τα σώματα αυτά ισορροπούν. Στην προκειμένη ο Δίας έχει το 0,01 της μάζας του Ήλιου και η μάζα των αστεροειδών είναι αμελητέα, και.. αυτός είναι ο λόγος που ισορροπούν! (Άντε να την βρεις την λογική!)

Κι εμείς τόσα χρόνια προσπαθούμε με το ζύγι να την φέρουμε. Στην ισορροπία του ανθρώπου αναφέρομαι.

Υπάρχουν κάποιες δυνάμεις που είναι πολύ ισχυρές (ας πούμε έχουν πολύ μεγάλη μάζα) κι εμείς προβάλουμε αντίσταση, με σκοπό να τις εξισώσουμε! Ή (που το ίδιο είναι) προσπαθούμε να μειώσουμε την πρώτη δύναμη, πάλι με σκοπό την εξίσωση! Την ζυγαριά έχουμε κατά νου. Η οποία ζυγαριά για να ισορροπήσει σε ένα βάρος, πρέπει να βάλουμε από την άλλη του μεριά ένα αντίστοιχο.

Πιάνω τυχαία μία δύναμη, αυτή του πόνου. Πέθανε ένας δικός σου άνθρωπος, προκύπτει η μεγάλη (σούπερ) δύναμη κι εσύ προβάλεις αντίσταση, τόσο μεγαλύτερη όσο για να φτάσεις την πρώτη (ή δυνατόν να την ξεπεράσεις), κι όταν αυτό δεν γίνεται τότε παίρνεις χάπια! Με σκοπό να μειώσεις την αρχική.

Υπάρχουν σίγουρα στην φυσική νόμοι που εξηγούν για ποιον λόγο όταν φέρνεις αντίσταση σε μία μεγάλη δύναμη (ή προσπαθείς να μειώσεις – που το ίδιο ακριβώς είναι), την μεγαλώνεις αντί να την μικραίνεις, αλλά δεν τους ξέρω. Όμως έχουμε οοοοοοολοι μας αυτή την γνώση (ότι πράγματι αυτό συμβαίνει), βιωματικά.  

Και.... δες μία σκέψη: ΑΝ από τη μία έχω την μεγάλη δύναμη του πόνου, από την άλλη το ότι δεν μου αρέσει να πονώ, ΚΑΙ (από την παράλλη) ότι έχω όμως απόλυτο δίκιο που πονώ, και αν τα αφήσω ως έχουν! αν αφήσω τα τρία αυτά απλά να υπάρχουν.. ίσως δω ότι ισορροπούν! Κι αυτό συμβαίνει ίσως γιατί "ο πόνος" έχει τη μάζα του Ήλιου, το ότι "δεν μου αρέσει" έχει την μάζα του Δία, και το ότι "έχω δίκιο που πονώ" έχει μάζα αμελητέα!😊

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 

Το γιατί ο πόνος έχει υπέρογκη μάζα, τέτοια που δεν είναι δυνατόν ο άνθρωπος να κατασκευάσει (ισάξια) είναι γνωστό. Δεν είναι γνωστό; Ο λόγος είναι.. Γιατί δεν δημιουργείται από τον άνθρωπο! (Ποιος είναι ο άνθρωπος και ποιος δεν είναι θα ξεκαθαριστεί στη συνέχεια.) Είναι μία δύναμη αυτόκλητη! Δεν ρωτάει κανέναν για να έρθει.

Ποιος την δημιουργεί; Ο εαυτός! Και υπάρχει λόγος που την δημιουργεί, κι αυτός είναι πάντα προς το όφελος του ίδιου του ανθρώπου! Αλλά και (το σημαντικότερο), ο εαυτός έχει θεϊκή ικανότητα, ικανότητα δημιουργού! Αφού μπορεί, αυτήν την απίστευτου μεγέθους δύναμη, και την φτιάχνει!

Έχω ένα πολύ εύστοχο παραδειγματάκι να αναπτύξω, για να αναδειχθεί το ζητούμενό μου. Ο οργανισμός του ανθρώπου γνωρίζει πότε ο άνθρωπος καταπονείται, και σπεύδει (ΑΥΤΟΚΛΗΤΑ! Δεν σε ρωτάει μάνα μου, δεν σου παίρνει την άδεια, δεν το παίρνεις καν χαμπάρι!!) να διορθώσει την όποια βλάβη έχει προκύψει από την καταπόνηση. Επίσης, ο οργανισμός γνωρίζει ποιο χρωμόσωμα, ποιο ένζυμο, ποια κύτταρα θα χρησιμοποιήσει για την επιδιόρθωση! Να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι: Ο άνθρωπος (αυτός που σκέφτεται), είπαμε δεν γνωρίζει καν τις βλάβες που προκαλεί, πόσο δε μάλλον να ξέρει πότε να σπεύσει προς επιδιόρθωση, αλλά το κυριότερο είναι ότι ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΝ ΠΩΣ ΕΠΙΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ!!! Καμία βλάβη δεν γνωρίζει ο άνθρωπος πώς επισκευάζεται!!!! Άκουσα ότι πειραματικά επιστήμονες έχουν φτιάξει ένα μικροτσίπ που τοποθετείται στον εγκέφαλο και δίνει σήμα στα άκρα να κινηθούν, με αποτέλεσμα ένας ανάπηρος να μπορεί να κάνει κάποια βήματα, με υποστήριξη και για λίγο χρόνο. Μέχρι εκεί έχουμε φτάσει στη γνώση!!! Έχουμε ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ ένα εκατομμυριοστό της ικανότητας του οργανισμού! Όλοι οι επιστήμονες, όλου του κόσμου, όσα χρόνια ζει ο άνθρωπος στον πλανήτη, δεν ξέρουν πώς δουλεύει!! ο μέγιστος, ο οργανισμός!!

Ό,τι είναι για το σώμα (μία υπόσταση) ο οργανισμός είναι για την άλλη μας υπόσταση (ας την πούμε πνευματική) ο εαυτός! Που σημαίνει ότι: ΚΑΙ ο εαυτός είναι ταγμένος στην υπηρεσία του ανθρώπου! Υπάρχει για να δουλεύει για σένα και πάντα προς όφελός σου! Επίσης, υπάρχει λόγος για ό,τι δημιουργεί, που σημαίνει ότι το αφήνεις να υφίσταται! Δεν το πολεμάς! Επειδή δεν καταλαβαίνεις τον ΧΡΗΣΙΜΟ, ΓΙΑ ΣΕΝΑ λόγο που δημιουργήθηκε, δεν σημαίνει ότι είναι κακός ή λάθος ο λόγος! Ή/και επειδή δεν σου πήρε την έγκριση δεν σημαίνει ότι δεν είναι για σένα! να φύγει να πάει αλλού! (η κόρη μου όταν έχει βήχα λέει δεν τον θέλω, να φύγει να πάει στην μαμά του!!)

(Για να μην μπαίνεις στον πειρασμό να επέμβεις, να θυμάσαι ότι για ποιον λόγο χρησιμοποιεί για την επισκευή το τάδε ένζυμο αντί το δείνα ο οργανισμός, ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ, παρόλα αυτά τον αφήνεις να το κάνει! ΙΣΩΣ γιατί κάτι ξέρει καλύτερα! Καθώς επίσης και.. ούτε ο οργανισμός σε ρωτάει "να κάνω αυτή την επισκευή ή να μην την κάνω", παρόλα αυτά αφήνεσαι να σε επισκευάζει! - σάμπως έχεις και άλλη εναλλακτική;;; Καθώς επίσης και.. είναι απολύτως σίγουρο ότι πάντα δουλεύει προς όφελός σου, ακόμη κι όταν πολλαπλασιάζει ανωμάλως τα κύτταρά σου, και παθαίνεις καρκίνο!!! ακόμη και τότε δουλεύει προς όφελός σου - μέχρι και η επιστημονική κοινότητα το έχει ψυχανεμιστεί.)

Τέλος έχει θεϊκή δύναμη.. Ο εαυτός έχει την θεϊκή δύναμη, όχι η πλευρά του ανθρώπου που σκέφτεται! (Όπου "ο άνθρωπος που σκέφτεται" βάλε την τρίτη μας υπόσταση - καθόλου αμελητέα. Αμελητέα καταντά επειδή ΜΑΧΕΤΑΙ! Επειδή ο άνθρωπος πολεμά όλα αυτά που ΕΙΝΑΙ/ΚΑΤΕΧΕΙ, επειδή/όταν δεν του αρέσουν, δεν τον βολεύουν, δεν παίρνει αξία, εν ολίγοις δεν προτιμά. Όταν αφήσει ό,τι είναι να υπάρχει τότε θα έρθει η ισορροπία, και τότε ο άνθρωπος, αυτή η πλευρά που σκέφτεται, θα είναι ο αφέντης όλων! θα πάρουν όλα - ό,τι τον απαρτίζει - τη θέση που τους πρέπει. Που αυτή είναι: το τάξιμο στην υπηρεσία του! Όλα δουλεύουν, είναι ταγμένα στην υπηρεσία του... ανθρώπου - αυτού που σκέφτεται, του αμελητέου.)

Για να έχεις (κατέχεις) τη δύναμη αυτή (που βασικα είναι δική σου, αφού είναι του εαυτού σου), το μόνο που χρειάζεται είναι να την αφήσεις να υπάρχει. Να αφήνεις να υπάρχει ό,τι εκείνος δημιουργεί!