Ελευθερία

Η ελευθερία είναι το άπαν, γιατί από αυτήν προκύπτουν όλα όσα ο άνθρωπος επιθυμεί. Είναι αποτελέσματά της.

Ελευθερία νιώθει ένας άνθρωπος όταν ΜΠΟΡΕΙ να κάνει ΟΛΑ.

ΟΧΙ όταν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει (δεν είναι αυτή η σωστή ερμηνεία).

Η δουλειά που ο καθένας έχει να κάνει αφορά σε αυτά που 1. καθόλου δεν μπορεί και 2. σε αυτά που κάνει αναγκαστικά γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.

Κι αυτό που πρέπει να κάνει είναι.. το αντίθετο. Από αυτό θα ελευθερωθεί.

Αποτελέσματα

Το πρώτο ουσιαστικό αποτέλεσμα της ελευθερίας είναι ότι βρίσκεις τη λογική και την χρησιμότητα σε όσα συμβαίνουν. Για την ακρίβεια, βλέπεις ότι δούλευε για σένα το σύμπαν όλα σου τα χρόνια. Παρ' όλη τη δυσκολία, το αποτέλεσμα είναι ότι όλα τα γεγονότα τελικά βγήκαν προς όφελός σου. Η γνώση αυτή προκαλεί το άφημα. Παύεις να αγωνιάς, δεν προκαλείς τις καταστάσεις, καν δεν επιθυμείς.

Από το άφημα προκύπτει ότι όλα τελικά βγαίνουν υπέρ σου, προς όφελός σου. (Κύκλος πάλι! καθόλου φαύλος αυτή τη φορά.)

Για να καταλάβεις πώς δουλεύει: Σκέψου ότι προκύπτει ένα κακό συμβάν, για το οποίο καθόλου δεν ευθύνεσαι και όμως σε αναγκάζουν, σαν να ήσουν συμμέτοχος, να πληρώσεις μερίδιο. Αν δεν είσαι ελεύθερος, θα νιώσεις ότι αδικείσαι και αυτό που θα σου βγει είναι να υπεραμυνθείς του δίκιου σου, και/για να μην το υποστείς. (Ή θα κάτσεις το υποστείς, που το ίδιο είναι.)

Τι αποτέλεσμα θα έχεις; ΘΑ ΧΑΣΕΙΣ το δίκιο σου. 

Κι ο λόγος που χάνουμε είναι γιατί δεν κοιτάμε τον άλλον! παρά εγκλωβιζόμαστε σ’ αυτό που οι ίδιοι νιώθουμε! (στην προκειμένη το άδικο που μας πνίγει). Αν δεν εγκλωβιζόμασταν, αυτό που θα βλέπαμε είναι ότι ο άλλος έχει το πρόβλημα, δικό του είναι, κι απλά επειδή δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει/σηκώσει/λύσει, πετάει στους άλλους το μπαλάκι (σε όποιους άλλους, όποιους βρει εύκαιρους).

Ο ελεύθερος δίνει χρόνο. (Κάτι πονηρό… Σ’ αυτή την φάση, σήμερα δηλαδή, δεν υπάρχει πιο σοφό πράγμα για τον άνθρωπο να κάνει, από το να δώσει χρόνο. Διότι η πλειοψηφία είναι έρμαια των προβλημάτων που κουβαλά. Αν αφήσεις την κατάσταση να εξελιχθεί, η στάση του καθενός θα είναι ανάλογη με το πρόβλημά του. Και εκεί μέσα - στα προβλήματά τους - θα κλωθογυρνούν, που σημαίνει ότι θα μείνει απ’ έξω το αρχικό ζήτημα - μαζί κι όποιος το παιχνίδι εξ αρχής δεν έπαιξε.)

Έξω από πονηράδες τώρα. Ο ελεύθερος δίνει χρόνο γιατί δεν φοβάται τις καταστάσεις που θα του κάτσουν. Γιατί γνωρίζει ότι και όλες οι προηγούμενες που καθόλου δεν του άρεσαν, δούλεψαν τελικά υπέρ του.

Οπότε και δεν κάνει καμία διάκριση σε καλές και κακές. Επειδή ακριβώς δεν κάνει διαχωρισμό οι σκατένιες τον ωφελούν ακριβώς όσο και οι ωραίες.

Και, κλείνοντας… Ο χρόνος δουλεύει υπέρ αυτού που δεν αγωνιά.

Υ.Γ. Το ΜΟΝΟ που θα πρέπει να σε ενδιαφέρει είναι η ελευθερία σου. Το μόνο σημαίνει να μην ασχολείσαι με τίποτε άλλο. Να μην σε νοιάζει αν καούν τα πάντα, αν χαθεί η χώρα από τον χάρτη! Το ΜΟΝΟ που πρέπει να σε νοιάζει είναι εσύ να ελευθερωθείς. Γιατί το ζητούμενο δεν είναι αν θα υπάρχει η χώρα, αλλά το να ανήκει σε ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.

(Αν μας δοθεί πίσω ό,τι μας ανήκει ΤΣΑΜΠΑ - το τσάμπα σημαίνει ότι εμείς θα συνεχίζουμε να είμαστε δούλοι, που αυτό θα σημαίνει ότι δεν μας αξίζει! - θα συμβεί ό,τι και στο Πολυτεχνείο - πτώση της χούντας. Κάτι που δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε από την αρχή ε;;)

Κάτι τελευταίο που πρέπει να έχεις υπόψη είναι ότι ο λόγος που διαλέγεις να φτιάξεις ό,τι άλλο υπάρχει, εκτός από εσένα, είναι η δειλία! Επειδή δεν μπορείς να φτιάξεις εσένα, πασχίζεις να φτιάξεις το πιο βολικό που υπάρχει γύρω σου. Είτε αυτό λέγεται φύση, είτε ζώα, είτε κοινά κλπ. Δεν αγωνίζεσαι για λόγο άξιο, αλλά για να την σκαπουλάρεις από αυτό, το σημαντικότερο, το πρωταρχικό, που καλείσαι να φτιάξεις.

Και για να δεις πόσο άσκοπο είναι, θα φέρω ως παράδειγμα, μία κοπέλα που άκουσα σήμερα. Μιλούσε για μία εναλλακτική θεραπευτική μέθοδο, με την οποία, μέσω της αναπνοής, έρχεσαι σε πλήρη συντονισμό με το μέσα σου και θεραπεύεσαι. Ουσιαστικά αυτό που κάνει είναι: Δεν ασχολείται με το να αλλάξει η ίδια, που σημαίνει να σταματήσει όλα αυτά που κάνει στον εαυτό της και προκαλούν το πρόβλημα συντονισμού. Θέλει να συνεχίσει να αποσυντονίζεται, και μετά να πηγαίνει στον θεραπευτή για να συντονιστεί! Αυτή είναι η λύση; να φτιάχνει ότι γκρεμίζει; Το θέμα είναι ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΖΕΙ!

Δύσκολο να σταματήσεις να γκρεμίζεις; Ναι. Αλλά το άλλο που διαλέγεις είναι παντελώς ΑΣΚΟΠΟ. Μηδέν, μηδέν αποτέλεσμα θα έχεις σε όλη σου τη ζωή, όσο ζήσεις.