Το πιο δύσκολο πράγμα που υπάρχει είναι να κάτσει ο άνθρωπος να φτιάξει τον εαυτό του

Όταν αναρωτιόμαστε τι μας κάνει δυστυχισμένους μάς είναι πανεύκολο να καταδείξουμε κάποιον από το περιβάλλον μας, ή την κατάσταση στην οποία ζούμε. Επίσης πανεύκολο είναι να βρούμε τι είναι αυτό που πρέπει ν’ αλλάξει ο άλλος για να μην εμείς δυστυχάμε, όπως και το να ορίσουμε πώς θα θέλαμε η κατάσταση να είναι για να είμαστε εμείς καλά (οπότε ή θα πρέπει να βρούμε αυτή την συγκεκριμένη κατάσταση ή θα δυστυχάμε αναγκαστικά).

Δεν είναι καθόλου έτσι, αλλά κάπως αλλιώς. Κοίτα πόσο απλό το κάπως αλλιώς ΔΕΝ είναι…

Σε παλαιότερο κείμενο έγραψα ότι μέσα στο σπήλαιο ένιωσα την απόλυτη ευδαιμονία. Όταν αναρωτήθηκα τι με έκανε τόσο ευτυχισμένη μέσα εκεί, ανακάλυψα ότι: • δεν σκεφτόμουν τίποτα, • δεν προσπαθούσα, • ήμουν εντελώς αφημένη.

Όντως, αυτή την κατάσταση, μία έξω από εμένα συνθήκη μού την προκάλεσε (η συνθήκη ήταν ευδαιμονική και με παρέσυρε και έπαθα όλα τα ανωτέρω και ευδαιμόνισα!! Σωστά, από την άλλη….) 

Το να μην σκέφτομαι, να μην προσπαθώ, να είμαι αφημένη, είναι κάτι που μπορώ ΕΓΩ, από μόνη μου, χωρίς καμία συνέργεια, να το κάνω στον εαυτό μου, ε;

Για κάντο……….

Ενώ είμαι ΕΓΩ αυτή που με γεμίζω με σκέψεις, ΕΓΩ αυτή που με ζορίζω, ΕΓΩ αυτή που με κρατάω, πώς γίνεται και δεν μπορώ να μην μου τα κάνω;

Επειδή ακριβώς ο άνθρωπος νιώθει ότι δεν μπορεί με τίποτα να αλλάξει κάτι που κάνει στον εαυτό του, είναι ο λόγος που θέλει ο άλλος, ή η συνθήκη να αλλάξει.

Θα το δεχτούμε ως φυσικό (ανθρώπινο), όμως πρέπει υποχρεωτικώς να το έχουμε κατά νου. Να έχουμε δηλαδή κατά νου την απόλυτη αδυναμία μας έναντι του εαυτού μας, ώστε να μην ξαναπούμε με την μεγάλη μας ευκολία σε οποιονδήποτε άλλον να αλλάξει…

Υ.Γ. Πριν πεις σε οποιονδήποτε άλλο να αλλάξει, κάντο στον εαυτό σου, να δεις γίνεται; μπορείς; Αν δεν μπορείς, γιατί να μπορεί ο οποιοσδήποτε άλλος;

Υ.Γ.2 Αν μπορέσεις, τότε, δεν θα ξαναθελήσεις να αλλάξει τίποτα και κανείς!

Ενδιαφέρον ε; Όταν το έχεις απόλυτα ανάγκη δεν γίνεται με τίποτα να το έχεις, κι όταν δεν το έχεις καθόλου ανάγκη το έχεις τσάμπα, στο πιάτο, αλλά επειδή δεν σου χρειάζεται δεν το παίρνεις!