Εκτός από την αίσθηση ντροπής, που αφορά μόνο λίγους -τους
ηθικούς- προκύπτει και μία άλλη κατάσταση, που αφορά τους άλλους, τους
ανήθικους, κι αυτή είναι: Αυτό που ισχυρίζεται δεν μπορεί να το σηκώσει.
Θα το πάω πλαγίως.. Με μεγάλο
ενδιαφέρον παρακολουθώ τα βίντεο που αναρτά το διαδικτυακό κανάλι Φρυκτωρίες,
με ομιλίες μελετητών πάνω στα αρχαία κείμενα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι
έχουν ασχοληθεί πολλά χρόνια με αυτά, έχουν δηλώσει το εξής: Κάθε φορά που
διαβάζουν ΤΟ ΙΔΙΟ κείμενο, άλλα πράγματα καταλαβαίνουν (πράγματα νέα, που δεν
αναιρούν τα παλιά, προσθέτουν σε αυτά).
Ο λόγος δεν είναι ότι υπάρχει κάποιο κρυφό νόημα, ότι οι αρχαίοι έγραφαν
κωδικοποιημένα για να μην τα καταλαβαίνουν οι πολλοί. Ο λόγος είναι μακράν
απλούστατος: Για να καταλάβεις επακριβώς αυτό που εννοεί ο γράφων πρέπει να
έχεις ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ με εκείνον! Όσο λιγότερο
καλλιεργημένος είσαι, τόσο -και μέχρι του επίπεδου καλλιέργειας που εσύ, ο
αναγνώστης, έχεις- θα καταλαβαίνεις. (Είναι και ο λόγος που Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΤΟ
ΠΝΕΥΜΑ, Η ΑΛΗΘΕΙΑ, Η ΓΝΩΣΗ, δεν μπορεί να κλαπεί! Ούτε να αγοραστεί,
βεβαίως βεβαίως.)
Κάτι άλλο.. Τα αρχαία κείμενα
έχουν μεταφραστεί από πολλούς ξένους (από μία οπτική θεωρείται τρομερό, να
έχουν ασχοληθεί περισσότερο οι ξένοι παρά οι Έλληνες. Από την άλλη όμως… ό,τι δικό του ο άνθρωπος το έχει δεδομένο.
Καλό, κακό, δεν παίζει ρόλο στην προκειμένη, ας μείνουμε στο ότι είναι
φυσιολογικό). Στο ζητούμενο: Γίνεται ένας ξένος να κάνει σωστή μετάφραση; Δεν
γίνεται, κάποιοι μελετητές λένε, επειδή δεν είναι η ΜΗΤΡΙΚΗ ΤΟΥΣ ΓΛΩΣΣΑ..
(προσέχεις το μητρική, ρίζες, κλπ.)
Άλλο.. Η ελληνική, λένε, δεν
είναι μία απλή γλώσσα, διότι οι λέξεις δεν είναι τυχαίες, ΕΜΠΕΡΙΕΧΟΥΝ την
έννοια. Είναι ο λόγος που τόσες πολλές ελληνικές λέξεις παραμένουν ως έχουν
στις άλλες γλώσσες (δημοκρατία, ανάλυση, σύνθεση, μέθοδος, ασυμμετρία,
ανθρωπολογία, βιολογία, μαθηματικά, ιστορία, ψυχολογία και χίλιες δυο άλλες). Ο
λόγος που παρέμειναν ελληνικές είναι γιατί εμπεριέχουν την έννοια, την οποία
έννοια, οι Έλληνες που τις έφτιαξαν, την κατανοούσαν.
Ξέρουμε ότι οι λέξεις
δημιουργούνται από ανάγκη. Χρειάζεται ο άνθρωπος να ονομάσει καθετί που βλέπει,
για να μπορεί να το επικοινωνεί. Αυτό σημαίνει ότι για να φτιαχτεί μια λέξη για
κάτι, υπάρχει. Αυτοί που κατασκευάζουν την λέξη, αυτό το κάτι το
έχουν δει. Το να φτιάξεις λέξεις για ό,τι φαίνεται δεν θέλει ιδιαίτερη
μαεστρία, το να φτιάξεις λέξεις όμως για έννοιες! και δη να τις δημιουργήσεις
και από αυτό που επακριβώς σημαίνουν, αυτό είναι το
αριστούργημα! Αυτό είναι έργο τέχνης! (Πίνακας η ελληνική.)
Επίσης, ξέρουμε ότι όσο
περισσότερο γνωρίζεις τη γλώσσα, τόσο καλλιεργείσαι -βαθαίνει η σκέψη του
ανθρώπου. Κι αυτό γιατί: τα πράγματα που δεν καταλαβαίνουμε είναι όσα
δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Όσο περισσότερο μπορείς να εξηγείς πράγματα
τόσο λιγότερα μένουν δυσκατάληπτα. (Τόσο βαθαίνεις, τόσο προχωράς.) Η γλώσσα οδηγεί
την επεξήγηση.
Πριν καταλήξω να πω κάτι
άσχετο. Υπάρχουν δύο αδέλφια που δεν έχουν ειδωθεί ποτέ. Στην πρώτη τους
συνάντηση ένιωσαν σαν να γνωρίζονταν από πάντα. Το αίμα λέμε, είναι αυτό που
τραβάει το αίμα. (Αναλόγως, η φράση «το αίμα των προγόνων μου κυλά στο αίμα
μου», δεν αφορά σε εικασία, ούτε είναι για χρήση μόνο από ποιητές -ποιητική αδεία. Το
αίμα των προγόνων ΑΛΗΘΙΝΑ κυλά στο αίμα.. καθενός.)
Και καταλήγω. Είναι αλήθεια
ότι οι Έλληνες δεν δίνουν την ανάλογη αξία στην ιστορία, τον πολιτισμό τους
κλπ. Όμως ο ξένος, όσο και να προσπαθήσει, δεν θα καταφέρει να τα
οικειοποιηθεί.
Υ.Γ. Υπάρχουν δύο άτομα, το
ένα έχει χάρισμα στη μουσική, πιάνει τον ρυθμό, και το άλλο όχι. Το άτομο με το
χάρισμα μπορεί να το παραπετά, και το άλλο να πασχίζει, μελετώντας, ματώνοντας
τα χέρια του, ξοδεύοντας μια ζωή, να φτιάξει μουσική. Στην περίπτωση που το
άτομο με το χάρισμα, ασχοληθεί…...... ΜΙΑ ΝΟΤΑ ΘΑ ΠΙΑΣΕΙ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου