Κάποτε οΣτάλιν είχε δηλώσει το εξής ανεκδιήγητο: "Δώστε μας περισσότερο κράτος για να καταργήσουμε το κράτος" (!!!)
Μετάφραση της αλλοπρόσαλλης αυτής διαλέκτου: Συναινέστε στην ενίσχυση της ήδη πανίσχυρης κρατικής εξουσίας της γραφειοκρατικής εκκλησίας-δικτατορίας του "προλεταριάτου", ώστε σε κάποιον αόριστο χρόνο να καταργήσουμε το κράτος και να περάσουμε στην αταξική κοινωνία, δηλαδή στον...αναρχισμό! Αυτό που παρέλειψε να πει ο "πατερούλης" ήταν ότι η εξουσία, φυσικά, ποτέ δεν αυοκαταργείται! Ανατρέπεται μέσα από εσωτερικές εξεγερσιακές διαδικασίες ή από την παρέμβαση εξωτερικών παραγόντων...
Σήμερα, την εποχή της δικτατορίας των πολυεθνικών ομίλων-οδοστρωτήρων
και του χρηματοπιστωτικού καρτέλ με τους μαγικούς αλγόριθμους που
μετατρέπει τον κοπανιστό αέρα σε χρήμα και υπερχρεώνει ό,τι κινείται και
αναπνέει πάνω στον πλανήτη, έρχεται ένας άλλος δημαγωγός, μια γραφική
καρικατούρα-όργανο του μεταμοντέρνου ολοκληρωτισμού, να χρησιμοποιήσει
την ίδια ευτράπελη, δημαγωγική διάλεκτο. Κεντρικό σύνθημά του στις
εκλογές της χώρας του, που καταπόντισαν τα παραδοσιακά κόμματα της
κεντροδεξιάς και "αριστεράς", ήταν...τι άλλο; "Η ανατροπή του
κατεστημένου". Ποιου όμως κατεστημένου; Αυτού της λαομίσητης όπως
εξελίσσεται Ε.Ε. ( Μαθήματα δημοκρατίας εις τας πολιτισμένας Ευρώπας! και Ναι,
mr Τουσκ, στη συγκεκριμένη περίπτωση τεράστιας απάτης και δολοφονικής
κοινωνικά "μπίζνας", οι πιστωτές είναι και κακοί και ανήθικοι! Όπως όλοι
οι "νονοί" και τα όργανα της μαφίας!);Των αντιδημοκρατικών
τεχνοκρατών και μη εκλεγμένων γραφειοκρατών των Βρυξελλών, της
χρηματοπιστωτικής μαφίας που λυμαίνεται τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους
και εξαθλιώνει το εργατικό δυναμικό των χωρών και την αυτοδιάθεση των
λαών;
Και ο κύριος Μακρόν, με τις βαρύγδουπες υποσχέσεις, κέρδισε τις εκλογές σε βάρος της ακροδεξιάς αντιπάλου. Το παιδί του κατεστημένου που θα τα βάλει με το κατεστημένο!
Ο υπάλληλος των Ρότσιλντ, της πασίγνωστης τραπεζικής δυναστείας, με τις γνωστές από παλιά ατάκες των υπερφιλόδοξων ιδρυτών της: "Δώσε μου τον έλεγχο των χρημάτων ενός έθνους και δεν με νοιάζει ποιος φτιάχνει τους νόμους" και " Ο καλύτερος καιρός να κάνεις λεφτά, είναι όταν το αίμα τρέχει στους δρόμους".
Το big στέλεχος της γαλλικής "επενδυτικής τραπεζικής οικoγένειας" των πανταχού παρόντων Ρότσιλντ, που είχε αποκτήσει και τη φήμη του ιδιαίτερα σκληρού στις μπίζνες.
Που όταν κάποια στιγμή αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική, με το ΟΚ και των αφεντικών του, διετέλεσε και υπουργός οικονομικών του Ολάντ, συμβάλλοντας με τον τρόπο του στην κακή οικονομική κατάσταση της Γαλλίας. Που πούλησε το αεροδρόμιο της Τουλούζ στους Κινέζους δηλώνοντας ότι δεν θα ιδιωτικοποιηθεί και το οποίο φυσικά ιδιωτικοποιήθηκε μια χαρά! Που κατέβηκε στις εκλογές όχι ως αρχηγός κόμματος αλλά ενός "virtual κινήματος" δίχως εγγεγραμμένα μέλη, με την ονομασία "Εμπρός", το οποίο δεν έλαβε καμία κρατική επιχορήγηση αλλά ξόδεψε κάπου 17 εκατομμύρια ευρώ στην προεκλογική καμπάνια (ποιοι άραγε του τα πρόσφεραν απλόχερα;). Με την ευγενή υποστήριξη της "αριστεράς" του κέντρου και την αβάντα των ισχυρών ΜΜΕ του γαλλικού κατεστημένου...
Αυτό το πρώην "golden boy" και νυν πολιτικός της "αλλαγής", "ανατροπής", "ελπίδας" (να θυμηθούμε και τις εγχώριες ατάκες-σαπουνόφουσκες των "σοσιαλιστών" του ΠΑΣΟΚ και των "αριστερών" σχιστών μνημονίων του σήμερα), θα βγάλει τη χώρα του έξω από την οικονομική ολιγαρχία, τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις και πολιτικές; Τις οποίες σήμερα πληρώνει πολύ μα πολύ ακριβά ολόκληρος ο πλανήτης;
Δεν μας απασχολεί αν το "ομορφόπαιδο" είναι παντρεμένο με κάποια που θα μπορούσε να'ναι η μαμά ή η γιαγιά του. Δικαίωμά του. Αυτό που μας προβληματίζει είναι ότι πρόκειται για έναν "λαγό" της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας που οδηγεί την κοινωνία κατευθείαν στον τερματισμό. Κάθε επίφασης δημοκρατικής συνθήκης και προοπτικής για ένα μέλλον απαγκιστρωμένο από τις πρακτικές και τις παγιώσεις της παγκόσμιας ελίτ. Αυτή είναι η δική μας εκτίμηση. Και πιστεύουμε ότι ο γαλλικός λαός εισπράττοντας στο πετσί του το σφιχτό εναγκαλισμό αριστεράς και δεξιάς (παγκόσμιο φαινόμενο, με κραυγαλέο παράδειγμα και στην Ελλάδα) κάτι που το ανίχνευσαν πολύ καλά και οι δημοσκόποι και προπαγανδιστές του κατεστημένου το οποίο "μάχεται" ο μεσιέ Μακρόν, σύρθηκε τελικά στο να πρέπει να επιλέξει. Σαν ένα κακοποιημένο παιδί που του προσφέρεται η στημένη επιλογή δύο διαφορετικών κηδεμόνων, που όμως τα κίνητρά τους μόνο από διάφανες προθέσεις δεν διακρίνονται και κινούνται από τα ίδια κατευθυντήρια κέντρα άσκησης εξουσίας. Mε κυρίαρχα μότο το διαίρει και βασίλευε, πόλωνε και συγχρόνως αποπροσανατόλιζε, δημιούργησε το πρόβλημα προσφέροντας και την έτοιμη λύση, όσον αφορά τα πραγματικά συμφέροντα του..."κυρίαρχου λαού".
Μετάφραση της αλλοπρόσαλλης αυτής διαλέκτου: Συναινέστε στην ενίσχυση της ήδη πανίσχυρης κρατικής εξουσίας της γραφειοκρατικής εκκλησίας-δικτατορίας του "προλεταριάτου", ώστε σε κάποιον αόριστο χρόνο να καταργήσουμε το κράτος και να περάσουμε στην αταξική κοινωνία, δηλαδή στον...αναρχισμό! Αυτό που παρέλειψε να πει ο "πατερούλης" ήταν ότι η εξουσία, φυσικά, ποτέ δεν αυοκαταργείται! Ανατρέπεται μέσα από εσωτερικές εξεγερσιακές διαδικασίες ή από την παρέμβαση εξωτερικών παραγόντων...
Και ο κύριος Μακρόν, με τις βαρύγδουπες υποσχέσεις, κέρδισε τις εκλογές σε βάρος της ακροδεξιάς αντιπάλου. Το παιδί του κατεστημένου που θα τα βάλει με το κατεστημένο!
Ο υπάλληλος των Ρότσιλντ, της πασίγνωστης τραπεζικής δυναστείας, με τις γνωστές από παλιά ατάκες των υπερφιλόδοξων ιδρυτών της: "Δώσε μου τον έλεγχο των χρημάτων ενός έθνους και δεν με νοιάζει ποιος φτιάχνει τους νόμους" και " Ο καλύτερος καιρός να κάνεις λεφτά, είναι όταν το αίμα τρέχει στους δρόμους".
Το big στέλεχος της γαλλικής "επενδυτικής τραπεζικής οικoγένειας" των πανταχού παρόντων Ρότσιλντ, που είχε αποκτήσει και τη φήμη του ιδιαίτερα σκληρού στις μπίζνες.
Που όταν κάποια στιγμή αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική, με το ΟΚ και των αφεντικών του, διετέλεσε και υπουργός οικονομικών του Ολάντ, συμβάλλοντας με τον τρόπο του στην κακή οικονομική κατάσταση της Γαλλίας. Που πούλησε το αεροδρόμιο της Τουλούζ στους Κινέζους δηλώνοντας ότι δεν θα ιδιωτικοποιηθεί και το οποίο φυσικά ιδιωτικοποιήθηκε μια χαρά! Που κατέβηκε στις εκλογές όχι ως αρχηγός κόμματος αλλά ενός "virtual κινήματος" δίχως εγγεγραμμένα μέλη, με την ονομασία "Εμπρός", το οποίο δεν έλαβε καμία κρατική επιχορήγηση αλλά ξόδεψε κάπου 17 εκατομμύρια ευρώ στην προεκλογική καμπάνια (ποιοι άραγε του τα πρόσφεραν απλόχερα;). Με την ευγενή υποστήριξη της "αριστεράς" του κέντρου και την αβάντα των ισχυρών ΜΜΕ του γαλλικού κατεστημένου...
Αυτό το πρώην "golden boy" και νυν πολιτικός της "αλλαγής", "ανατροπής", "ελπίδας" (να θυμηθούμε και τις εγχώριες ατάκες-σαπουνόφουσκες των "σοσιαλιστών" του ΠΑΣΟΚ και των "αριστερών" σχιστών μνημονίων του σήμερα), θα βγάλει τη χώρα του έξω από την οικονομική ολιγαρχία, τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις και πολιτικές; Τις οποίες σήμερα πληρώνει πολύ μα πολύ ακριβά ολόκληρος ο πλανήτης;
Δεν μας απασχολεί αν το "ομορφόπαιδο" είναι παντρεμένο με κάποια που θα μπορούσε να'ναι η μαμά ή η γιαγιά του. Δικαίωμά του. Αυτό που μας προβληματίζει είναι ότι πρόκειται για έναν "λαγό" της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας που οδηγεί την κοινωνία κατευθείαν στον τερματισμό. Κάθε επίφασης δημοκρατικής συνθήκης και προοπτικής για ένα μέλλον απαγκιστρωμένο από τις πρακτικές και τις παγιώσεις της παγκόσμιας ελίτ. Αυτή είναι η δική μας εκτίμηση. Και πιστεύουμε ότι ο γαλλικός λαός εισπράττοντας στο πετσί του το σφιχτό εναγκαλισμό αριστεράς και δεξιάς (παγκόσμιο φαινόμενο, με κραυγαλέο παράδειγμα και στην Ελλάδα) κάτι που το ανίχνευσαν πολύ καλά και οι δημοσκόποι και προπαγανδιστές του κατεστημένου το οποίο "μάχεται" ο μεσιέ Μακρόν, σύρθηκε τελικά στο να πρέπει να επιλέξει. Σαν ένα κακοποιημένο παιδί που του προσφέρεται η στημένη επιλογή δύο διαφορετικών κηδεμόνων, που όμως τα κίνητρά τους μόνο από διάφανες προθέσεις δεν διακρίνονται και κινούνται από τα ίδια κατευθυντήρια κέντρα άσκησης εξουσίας. Mε κυρίαρχα μότο το διαίρει και βασίλευε, πόλωνε και συγχρόνως αποπροσανατόλιζε, δημιούργησε το πρόβλημα προσφέροντας και την έτοιμη λύση, όσον αφορά τα πραγματικά συμφέροντα του..."κυρίαρχου λαού".
Ενάντια στην "επιπεδούπολη"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου