Πώς αποκτιέται το θάρρος

Ο Αριστοτέλης αποκάλυψε τα πάντα σχετικά με τον φόβο και το θάρρος (εδώ), μπορεί ο καθένας μας να δει τον εαυτό του μέσα στα γραφόμενα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μας λέει πώς το αποκτούμε! Πώς το θάρρος αποκτάται ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ που το προάγουν;

Ο λόγος που οι αρχαίοι πρόγονοί μας δεν έγραψαν τον τρόπο, είναι γιατί δεν τον ήξεραν. Ο λόγος που δεν γνώριζαν τον τρόπο είναι γιατί δεν πήγαν στον αντίποδα. Που αυτό σημαίνει: σε μία ζωή, να είχαν θάρρος, μετά να το έχαναν και μετά να το ξαναέβρισκαν. Πρέπει πρώτα να το χάσεις και μετά, συνειδητά, να πας πίσω για να το ξαναβρείς, τότε θα ξέρεις πώς το αποκτάς, καθαρά από επιλογή και ανεξάρτητα από τις συνθήκες.

Σήμερα, ο καθένας μας μπορεί να ανακαλύψει τον τρόπο, αρκεί να κοιτάξει πίσω του, τη διαδρομή που ακολούθησε για να το χάσει, και να ακολουθήσει την ίδια διαδρομή προς τα πίσω.

(Δες, αν απλώς θέσεις τα πράγματα, όχι απλώς δεν βοηθάς αλλά αυξάνεις και το τέλμα. Διότι αν δεν μπορείς να σταματήσεις τον φόβο κι αν δεν μπορείς να σε κάνεις ισχυρότερο του εχθρού, τι μένει; Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, καμία σωτηρία. Μια λύση για να είναι αποτελεσματική πρέπει να μπορεί να την εφαρμόσει ο κάθε ένας και να είναι ανεξάρτητη από τις συνθήκες. 

Επίσης, δες ότι σήμερα δεν είναι καθόλου αρκετό αυτό που κάποτε θεωρούνταν απόλυτη σοφία. Όποιος σήμερα αναδεικνύει απλώς το πρόβλημα, χωρίς να πει πώς λύνεται/αντιγυρίζει, θεωρείται ότι κάνει απλώς τον έξυπνο.  

Τέλος, ο λόγος που η εποχή που ζούμε είναι η πιο ευνοημένη, είναι επειδή έχουμε την ευκαιρία -προλαβαίνουμε- σε μία ζωή, να έχουμε θάρρος -άκοπα-, να το χάσουμε, και, από επιθυμία και επιλογή, να το ξαναβρούμε.)

(τη φωτό την βρήκα εδώ)