Δημοκράτης είναι ΜΟΝΟ (χωρίς αστερίσκους και χωρίς υπό προϋποθέσεις)

αυτός που ΣΕΒΕΤΑΙ και ΤΙΜΑ και ΤΗΡΕΙ την εντολή του λαού.

Την απολυτοσύνη μιας (οποιασδήποτε) άποψης την φέρνει η εφαρμογή, η τήρησή της στην ΠΡΑΞΗ:

Πριν το 2009, όπου η πλειοψηφία του κόσμου χαιρόταν/απολάμβανε το σύχρηστο αυτό σύστημα, όπου άξιος ήταν αυτός που είχε λεφτά, όπου δίκαιο είχε ο ισχυρότερος, όπου οι αξίες -επειδή δεν τρώγονται- τηρούνταν μόνο από αιθεροβάμονες, τότε, εκείνες τις εποχές, εγώ, δεν μπορούσα να ζήσω, δεν είχα χώρο να σταθώ. Καθώς επίσης και απόλυτα κουραζόμουν πολεμώντας το σαθρό, αλλά και όλη μου τη ζωή έχανα όλες τις μάχες (εγώ την πλήρωνα). Οι υποστηριχτές δε του συστήματος με πολεμούσαν με μένος -για να μην την γλιτώσω/ξεφύγω-, με χλεύαζαν, με είχαν πετάξει στο περιθώριο, ήμουν τρελή και δακτυλοδεικτούμενη, παράδειγμα προς αποφυγήν. ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΟΥΝ! Γιατί;;;;

Γιατί άρεσε στην πλειοψηφία ο οχετός! Ήταν σύμφωνη! Κι εγώ σεβόμουν την άποψή τους. 

Μου έλεγα «αυτό θέλει ο κόσμος, ή θα βρεις τρόπο να ζήσεις βάσει των αρχών σου και χωρίς να βάλλεσαι, ή, αν δεν μπορείς να τον βρεις, κόψε τις φλέβες σου».

Αυτό που αποφάσισα ήταν να βρω τρόπο για να ζήσω, χωρίς να κάνω έκπτωση στις αρχές μου, και χωρίς να βάλλομαι (όσο γινόταν φυσικά). Και ο τρόπος που βρήκα ήταν τα εθελοντικά μου. ΚΑΙ τις αρχές μου τιμούσα ΚΑΙ συναναστρεφόμουν με ομοίους μου «αιθεροβάμονες».

Το 2009, που κρίθηκε το μέλλον της χώρας μου, που αφορά στο ξεπούλημά της, ο Ελληνικός λαός ΕΠΕΛΕΞΕ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΝΤ! Γι’ αυτό άρχισα τον αγώνα, επειδή η πλειοψηφία αρνήθηκε, και ο προδότης έγραψε στ’ αρχίδια του την εντολή του. Αν ο Ελληνικός λαός επιθυμούσε το ξεπούλημα, ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΑ ΕΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ! Θα συνέχιζα να ζω με τις αρχές μου και ανεξάρτητα του πλήθους, χωρίς να μάχομαι για την απελευθέρωση της πατρίδας μου. Θα ΣΕΒΟΜΟΥΝ την βούληση της πλειοψηφίας. Κι ας με πονούσε, κι ας το έβλεπα άδικο, κι ας μην άντεχα να ζήσω. ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ!

Ένα άλλο.. Η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού θεωρεί ότι η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ, δεν μπορεί να παίρνει σωστές αποφάσεις, είναι βόδια, άβουλοι. Δεν θα μείνω στο αυταπόδειχτο (αν όλοι θεωρούμε τους άλλους άβουλους, ποιοι είναι οι άλλοι), θα προχωρήσω στο ουσιαστικό του θέματος, και θα πω: Ας συμφωνήσω ότι ο λαός είναι άβουλος, δεν ξέρει ποιο είναι το σωστό και ότι λάθος αποφασίζει. Ερωτώ: Πώς θα αντιγυρίσει; Πώς, από άβουλο ον ο άνθρωπος θα γίνει συνειδητοποιημένος πολίτης;

Ας πούμε ότι κανείς δεν ξέρει τον τρόπο, ότι κανείς μας δεν έχει την συνταγή, κάτι όμως έχουμε: Έχουμε τον αντίποδα! Το ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΑΒΟΥΛΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, κι αυτό είναι: Η ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ! Με την έννοια της ΕΝΑΠΟΘΕΣΗΣ της ευθύνης. Η εκπροσώπηση έκανε τον άνθρωπο να μην μπορεί να σηκώσει, ΚΑΙ το βάρος της κάθε επιλογής του, αλλά και το τίμημα που αυτή κουβαλά.

Πώς αλλάζει αυτό; Θα αλλάξει αν αποφασίζει ο λαός, ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Ακόμα κι αν τη λάθος απόφαση πάρει, ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ της επιλογής του, την επόμενη φορά θα σκεφτεί διπλά και τρίδιπλα, πριν αποφασίσει.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ!

Υ.Γ. Πάρε παράδειγμα το παιδί σου, για να το κάνεις υπεύθυνο ΠΡΕΠΕΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ. Κι ας τα κάνει μαντάρα, κι ας αποφασίζει λάθος, κι ας τιμωρείται, κι ας μην εσύ το αντέχεις!!!!! Έτσι θα γίνει υπεύθυνος!!! ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.

(τη φωτό την βρήκα εδώ)