Σελίδες

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2016

πεφταστέρια...





 Mάς έκλεισαν μέσα σ'ένα γιγάντιο θόλο. Η καθημερινότητά μας, η πραγματικότητά μας, υπακούοντας στους κανόνες του εγκλεισμού, έγινε αυτή που μας υποδεικνύουν ότι είναι η μοναδική που μπορούμε να έχουμε.

Η Ιστορία παραχαράκτηκε. Το παρόν μας απώλεσε τη στιγμή από το φόβο του μέλλοντος και την άγνοια του παρελθόντος. Οι έννοιες αποτρελάθηκαν και οδηγήθηκαν σε "θεραπεία" και επαναπρογραμματισμό μέσα σε ιδιωτικά ψυχιατρεία και εργαστήρια των φέουδων της "πραγματικότητας" και της ορθότητάς της. Οι λέξεις μάς εξαπάτησαν. Οι ορισμοί μάς απονέκρωσαν.
Οι ερμηνείες μάς αποβλάκωσαν και έκλεισαν τον κόσμο μέσα σε μυριάδες μικρά μαύρα κουτιά. Το τσιμέντο μάς μάντρωσε. Το σώμα μας εκφυλίστηκε από τη χημεία και το σύγχρονο φρανκενσταϊνισμό. Οι θεσμοί, η ηθική, η δήθεν μόρφωση και δήθεν τέχνη και η πανταχού παρούσα χυδαιότητα μάς υποδούλωσαν και μας έριξαν μέσα σε χάσματα, λάκκους και σκατά. Οι εναλλακτικές λύσεις μας πρόδωσαν ή μας προδίδουν, λαδώνοντας και ύπουλα συντηρώντας τη Μηχανή που καταβροχθίζει ανθρώπους και ξερνάει ανθρωποκιμά. Τα ευγενέστερα ένστικτα διεφθάρησαν και οι καλύτεροι σκοποί ενέδωσαν στη λαγνεία της διαστροφής και της ρητορικής του κρετινισμού, του μίσους και του τρόμου.


Και για να είμαστε ήσυχοι, ασφαλείς, παραγωγικοί και αποδεκτοί από τα εγχειρίδια των ψυχιάτρων...μάς καλούν να ατενίζουμε τον εαυτό μας και τα περιεχόμενά του, τους άλλους, τον κόσμο, το χώρο και το χρόνο...από την ανάποδη! Αντίστροφα.

Είμαστε λοιπόν χαμένοι; Είμαστε καταχωρημένοι, αριθμημένοι, προδιαγεγραμμένοι όσον αφορά το παρόν, το μέλλον και το παρελθόν; Είμαστε προϊόντα με barcode πάνω στο πετσί και μέσα στο μυαλό;

Ή μήπως ο καθένας είναι (ή μπορεί να γίνει) και μια λάμψη συνειδητότητας που διατρέχει ολόκληρο το σύμπαν μέσα σε μια απειροελάχιστη μα με τη δική της μοναδικότητα στιγμή;

Αν είναι έτσι, ας φροντίσουμε μια τέτοια στιγμή να μην είναι καθόλου βαρετή και προβλέψιμη.
Αλλά να έχει τη δύναμη που έχουν τα πεφταστέρια!

Και ίσως αρχίσουνε να υπάρχουν παντού ρωγμές για να χύνεται μέσα το φως. Και ίσως ο θόλος ν'αρχίσει να τρίζει επικίνδυνα, να σείεται...μέχρι και να καταρρεύσει και να θρυμματιστεί.
Και να περάσει παντού μέσα η ζωή!
                                                   
 ανιχνευτής



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου