Βουρ, για να το Δίκαιο δικαιωθεί

Μιλούσα με μια φίλη, της έλεγα ότι είναι άδικο αυτός που αγωνίστηκε, αυτός που πολεμά το σύστημα, αυτός που προσπαθεί για να αντιγυρίσει η κατάσταση, ο δίκαιος, ο ηθικός, αυτός να βάλλεται, αυτός να τρώει όλη την πούτσα. Και ανέφερα το κλασικό πλέον παράδειγμα της Μάρως (που παραιτήθηκε από δασκάλα). Γιατί να είναι αυτή που κουράζεται, αυτή που υπομένει, κι οι γονυπετείς συντηρούντες της σαθρότητας να ζουν σαν να μην τρέχει κάστανο;

Μου λέει, ναι αλλά ήταν επιλογή μας! Επιλογή της Μάρως να φύγει, επιλογή δική σου ο αγώνας, επιλογή δική μου να βγω εκτός συστήματος.

;;;;;;;;;;;;;;!!!!!!!!!!! (βάζω συμβολάκια μπόλικα)

Σύμφωνοι φίλε μου, επιλογή μας ήταν, αυτό σημαίνει ότι ΕΜΕΙΣ πρέπει να μαρτυράμε;;; Μα η επιλογή μας αυτή ήταν η σωστή! Κι αν όλοι το σωστό/δίκαιο επέλεγαν θα είχε τελειώσει και ο ορυμαγδός!

ΟΧΙ να την πληρώνει αυτός που κάνει το σωστό!

Δεν είναι δίκαιο.

Κι αν το δίκαιο θέλουμε να φέρουμε, αν θέλουμε να αντιγυρίσει η κατάσταση, το πρώτο που πρέπει να συμβεί είναι να μην τραβάει το λούκι αυτός που κάνει το σωστό!!!!!

Το δεύτερο, να μείνει μόνο με τους ίδιους τους αυτός που κάνει το λάθος.

Βρες τρόπο να συμβεί. Δες το σαν χρέος σου.

Και για να το θέσω πιο απτά και πρακτικά..

Εγώ έχω πλεόνασμα, στα πάντα. Ηθικό πλεόνασμα, υλικό (πράγματα λαμβάνω από δεκαπέντε μεριές), μια επιπλέον μερίδα φαγητό υπολογίζω πάντα. Γιατί να μοιράζω το πλεόνασμά μου σε εκμεταλλευτές, σε ανθρώπους που δεν δίνουν αξία, σε ανθρώπους που δεν έχουν κι οι ίδιοι πλεόνασμα και δεν και οι ίδιοι το μοιράζουν;

Σωστό είναι να προσφέρω το πλεόνασμά μου ΜΟΝΟ σ’ αυτόν που το αξίζει και που το κάνει και ο ίδιος, ώστε η προσφορά συνεχώς να απλώνει και να γυρνάει. Όχι να μένει στους χαραμοφάηδες!

Υ.Γ. Αυτοί σταματούν ό,τι όμορφο υπάρχει, ξέρεις. Αυτοί που το λαμβάνουν και το ξεκοκαλίζουν (για πάρτη τους, στη φωλιά τους), για να θρέψουν τις ανάγκες τους. (Που ανάγκες έχουν γιατί δεν έχουν πλεόνασμα, και πλεόνασμα δεν έχουν γιατί δεν δίνουν!!)

Αυτό μάλιστα, φίλε μου, αυτό είναι τίμημα που φέρει η επιλογή σου, τίμημα που σου παρα-αξίζει να επωμιστείς.